ดิฉันเป็นผู้หนึ่งที่เข้าในห้องจตุจักรสม่ำเสมอ ได้รับความรู้ ความเพลิดเพลินจากห้องนี้มากอยู่
แต่ปัจจุบัน ดิฉันสังเกตกระทู้ขอคำแนะนำปฐมพยาบาลสัตวฺ์เลี้ยงเบื้องต้น ถี่มากขึ้น
หลาย ๆ กระทู้ ดิฉันก็เข้าไปตอบตามประสบการณ์ของตนเอง
คือดูแลเบื้องต้นเพื่อสังเกตอาการ ก่อนนำไปพบแพทย์
แต่บางกระทู้เมื่อคลิกเข้าไปดู โอ้แม่เจ้า !
เป็นเคสสัตว์เลี้ยงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมากกกกก
เช่น ลูกแมวโดนหมากัดขาขาด  (ทิ้งไว้หลายวันจนแผลเริ่มมีกลิ่น)
หรือ หมาโดนรถชน ซึ่งจากอาการน่าจะกระทบกระเทือนสมองด้วย
คือเพื่อน ๆ ในห้องจตุจักรก็๋ไม่ใชแพทย์ ที่จะตอบได้
ขนาดเป็นแพทย์ยังต้องเห็นเคส เห็นตัวเป็น ๆ ของน้อง จึงจะรักษาได้

เมื่อคลิกเข้าไปดูแล้วก็ต้องตอบไปตามครรลอง แต่สิ่งที่ติดในใจดิฉันตลอดคือ
เจ้าของสัตว์เหล่านั้น ต้องการรักษาสัตว์เลี้ยงของตนเองจริง ๆ มั้ย
หรือเข้ามาถามเพื่อบรรเทาความรู้สึกผิดในใจตนเอง
ว่าตนเองก็พยายามรักษาเต็มที่แล้ว (โดยการตั้งกระทู้ถามเพื่อน ๆ ในห้องจตุจักร)
ต่อจากนั้นก็สุดแต่เวรแต่กรรม อาจจะหายเอง หรือทนพิษบาดแผลไม่ไหวก็ตายไป
เพราะแค่เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ก็จะรับรู้ถึงความเจ็บปวดของเค้า
หรือถ้าคิดว่าเค้าเป็นสมาชิกในครอบครัว เราจะดิ้นรนหาวิธีรักษาทุกทาง
เราจะไม่ยอมปล่อยให้ญาติพี่น้องเราเจ็บปวด ฉันใดก็ฉันนั้น

กระทู้อย่างนี้นอกจากจะบาปกรรมที่ดูแลสัตว์เลี้ยงไม่ดี ไม่รักษาตามสมควรเมื่อเจ็บป่วย
ยังบาปกรรม ที่มาตั้งกระทู้ให้เพื่อน ๆ ร่วมห้องได้รับรู้ความเอน็จอนาจใจไปด้วย
และเมื่อเผือกเข้าไปตอบแล้ว  กระทู้เหล่านี้ก็จะเงียบหายไปเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
ไม่เคยมาอัปเดทอาการของน้อง ๆ ให้รับรู้ (คือตอนจะตั้งกระทู้ตั้งได้ แต่อัปเดทไม่ได้)
ทิ้งให้ผู้ที่เผือกไปแล้ว ต้องมาเกาะกระทู้คอยฟังข่าวคราวที่เงียบหายไปกับสายลม

ในห้องนี้รันทดกับสัตว์จรก็มากพอแล้ว  อย่าให้ต้องมารันทดกับสัตว์มีเจ้าของเพิ่มขึ้นอีกเลย
                                         ...ขอร้อง