เมื่อสองวันก่อนนี้ผมไปดู Fast 7 แถวศาลายามา บอกตรงๆว่าไม่ได้ดูหนังนานมากเพราะว่ามีลูก 2 คนครับ แฟนไม่ค่อยว่าง แต่ยังไงเรื่องนี้ก็ต้องดูให้ได้แล้วก็ต้องดูวันแรกๆด้วย ฮ่าๆ
ได้โอกาสเลยฝากลูกไว้กับพี่ของแฟน แล้วก็รีบจองผ่านแอพมือถือเลย เพราะคิดว่าไปซื้อหน้าโรงอาจจะเต็มหรือไม่ก็คงต้องไปนั่งหน้าสุด
และเนื่องจากผมจองผ่านแอพก็เลยต้องไปถึงก่อนเวลาเล็กน้อย ไปถึงก็รีบเข้าไปยืนยันแล้วก็จ่ายเงิน (เหลือบไปเห็นบนหน้าจอ แม่มชัดเลยดีนะที่ตรูจองไว้) เดินเล่นสักพักนึงก็กลับขึ้นมาเพื่อซื้อน้ำกับข้าวโพด
ใกล้เวลาให้เข้าโรงผมรีบก็เดินไปต่อแถวหน้าโรงเลย แต่แล้วสิ่งที่ผมเห็นในแถวนั่นก็คือ มี 2 ครอบครัว
ครอบครัวแรกมีเด็ก 2 คน ประมาณ 3 กับ 5 ขวบ
อีกครอบครัวมีเด็กประมาณ 3 ขวบ 1 คน
ผมนี่หันไปหาแฟนแล้วบอกว่า ซวยแล้ว!!! อุตส่าหนีมาดู 3มิติ ยังเจอเด็กอีกหรอฟร่ะ (คิดในใจเราเองมีลูก รู้ดีเลยว่าวัยนี้เป็นยังไง -*-) ก็ต่อคิวรอรับแว่น พอถึงครอบครัวแรก เขามาผู้ใหญ่ 3 คน (มั้ง) เด็ก 2 เขาขอแว่นเพิ่มให้เด็ก แต่เหมือนว่าพนักงานจะไม่ให้เนื่องจากเขามีไว้ครบตามจำนวน ถ้าจะเพิ่มต้องไปติดต่อที่เค้าเตอร์ เพื่อเช่าหรือซื้อผมไม่แน่ใจ คุยกันอยู่สักแปปนึงเหมือนว่าเขาไม่ยอมไปซื้อมั้ง ก็เลยได้แว่นเฉพาะผู้ใหญ่ (แล้วเด็กจะดูไงฟร่ะ ภาพมันก็เบลอดิ) ส่วนครอบครัวที่ 2 นี่ผมไม่แน่ใจเพราะเข้ามาก่อน
เข้าไปถึงในโรงหนังผมก็เข้าไปประจำที่เลย ตรงกลางบนสุด ทันทีที่ก้นผมกำลังจะสัมผัสกับเบาะ เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นทันที พิกัด 12 นาฬิกา ห่างไปประมาณ 4 แถวด้านหน้าผม (ไม่เชิงว่าเด็กร้องนะ แต่เหมือนเล่นกัน) แต่ก็คิดในใจแหละว่าไม่เป็นไรคนยังไม่เยอะ หนังยังไม่ฉายปล่อยเด็กเล่นไปก่อน ตอนนั้นคิดอยู่ว่าแล้วอีกครอบครัวอยู่ไหนเอ่ย พยายามกวาดสายตามอง ก็ไม่เจอแฮะ กำลังจะหันไปหาแฟน แจ๊คพ๊อตครับ!!!! โซฟาข้างๆนี่เอง กรรมของตรูแท้ๆ นั่งดูโฆษณาไป เด็กก็เล่นไป จังหว่ะที่มันไม่มีเสียงจากลำโพง ก็จะได้ยินเสียงเด็กเป็นระยะๆ เด็กข้างๆก็มากระโดดตรงช่องระหว่างโซฟา สนุกสนานกันไป
ผมเองตั้งใจและคิดไว้ในใจและว่าถ้าหนังจะฉายแล้วเป็นยังงี้อยู่ ไม่ได้การแน่ๆ แต่ผมเองก็รอดูซิว่าจะมีใครเตือนเขาหรือเปล่า จนกระทั่งเพลงสรรเสริญพระบารมีจบ ก็ยังคงได้ยินเสียงเด็กเหมือนเดิม ผมเลยฮึบเลยหันไปบอกแฟน เอาละนะ !!!!!
"พี่ครับ รบกวนดูลูกหน่อยครับ"
ผมไม่ได้ตะโกนเสียงดังอะไรก็เหมือนพูดปกติ แต่ในจังหว่ะที่มันเงียบพอดีก็น่าจะได้ยินชัดเจนทั้งโรง (คนที่นั่งอยู่แถวหน้าผมนี่หันมายิ้มเลย)
แฟนผมรีบบอกพอๆ เราก็มีลูกเหมือนกัน หลังจากนั้นผมก็แทบไม่ได้ยินเสียง มีบ้างเล็กน้อยอันนี้ ชิวๆ
คือผมเข้าใจแล้วก็ไม่ได้ติดขัดถ้าจะเอาเด็กไปดูหนังนะ ผมมีลูกผมรู้ดีว่าเด็กอ่ะมันมีเสียงบ้างอยู่แล้ว แต่การที่ไม่ห้ามลูกเลยผมว่ามันไม่ถูกต้องนะ อย่างน้อยควรห้ามบ้างก็ยังดี หนังแบบนี้เด็กขนาดนั้นดูไม่รู้เรื่องแน่นอน แล้วดันเป็น 3มิติ แบบไม่มีแว่น เบลอทั้งเรื่อง เด็กก็ต้องเบื่อเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
คือผมติดใจมาสองวันและว่า เฮ้ยตรูทำถูกหรือผิดฟร่ะ!! ถ้าพวกคุณอยู่ในสถานะการเดียวกับผมจะบอกเขาหรือไม่บอก
ผมพึ่งตั้งกระทู้แรกถ้าผิดพลาดขออภัยด้วยครับ
ตะโกนในโรงหนังนี่ผิดไหมครับ?
ได้โอกาสเลยฝากลูกไว้กับพี่ของแฟน แล้วก็รีบจองผ่านแอพมือถือเลย เพราะคิดว่าไปซื้อหน้าโรงอาจจะเต็มหรือไม่ก็คงต้องไปนั่งหน้าสุด
และเนื่องจากผมจองผ่านแอพก็เลยต้องไปถึงก่อนเวลาเล็กน้อย ไปถึงก็รีบเข้าไปยืนยันแล้วก็จ่ายเงิน (เหลือบไปเห็นบนหน้าจอ แม่มชัดเลยดีนะที่ตรูจองไว้) เดินเล่นสักพักนึงก็กลับขึ้นมาเพื่อซื้อน้ำกับข้าวโพด
ใกล้เวลาให้เข้าโรงผมรีบก็เดินไปต่อแถวหน้าโรงเลย แต่แล้วสิ่งที่ผมเห็นในแถวนั่นก็คือ มี 2 ครอบครัว
ครอบครัวแรกมีเด็ก 2 คน ประมาณ 3 กับ 5 ขวบ
อีกครอบครัวมีเด็กประมาณ 3 ขวบ 1 คน
ผมนี่หันไปหาแฟนแล้วบอกว่า ซวยแล้ว!!! อุตส่าหนีมาดู 3มิติ ยังเจอเด็กอีกหรอฟร่ะ (คิดในใจเราเองมีลูก รู้ดีเลยว่าวัยนี้เป็นยังไง -*-) ก็ต่อคิวรอรับแว่น พอถึงครอบครัวแรก เขามาผู้ใหญ่ 3 คน (มั้ง) เด็ก 2 เขาขอแว่นเพิ่มให้เด็ก แต่เหมือนว่าพนักงานจะไม่ให้เนื่องจากเขามีไว้ครบตามจำนวน ถ้าจะเพิ่มต้องไปติดต่อที่เค้าเตอร์ เพื่อเช่าหรือซื้อผมไม่แน่ใจ คุยกันอยู่สักแปปนึงเหมือนว่าเขาไม่ยอมไปซื้อมั้ง ก็เลยได้แว่นเฉพาะผู้ใหญ่ (แล้วเด็กจะดูไงฟร่ะ ภาพมันก็เบลอดิ) ส่วนครอบครัวที่ 2 นี่ผมไม่แน่ใจเพราะเข้ามาก่อน
เข้าไปถึงในโรงหนังผมก็เข้าไปประจำที่เลย ตรงกลางบนสุด ทันทีที่ก้นผมกำลังจะสัมผัสกับเบาะ เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นทันที พิกัด 12 นาฬิกา ห่างไปประมาณ 4 แถวด้านหน้าผม (ไม่เชิงว่าเด็กร้องนะ แต่เหมือนเล่นกัน) แต่ก็คิดในใจแหละว่าไม่เป็นไรคนยังไม่เยอะ หนังยังไม่ฉายปล่อยเด็กเล่นไปก่อน ตอนนั้นคิดอยู่ว่าแล้วอีกครอบครัวอยู่ไหนเอ่ย พยายามกวาดสายตามอง ก็ไม่เจอแฮะ กำลังจะหันไปหาแฟน แจ๊คพ๊อตครับ!!!! โซฟาข้างๆนี่เอง กรรมของตรูแท้ๆ นั่งดูโฆษณาไป เด็กก็เล่นไป จังหว่ะที่มันไม่มีเสียงจากลำโพง ก็จะได้ยินเสียงเด็กเป็นระยะๆ เด็กข้างๆก็มากระโดดตรงช่องระหว่างโซฟา สนุกสนานกันไป
ผมเองตั้งใจและคิดไว้ในใจและว่าถ้าหนังจะฉายแล้วเป็นยังงี้อยู่ ไม่ได้การแน่ๆ แต่ผมเองก็รอดูซิว่าจะมีใครเตือนเขาหรือเปล่า จนกระทั่งเพลงสรรเสริญพระบารมีจบ ก็ยังคงได้ยินเสียงเด็กเหมือนเดิม ผมเลยฮึบเลยหันไปบอกแฟน เอาละนะ !!!!!
"พี่ครับ รบกวนดูลูกหน่อยครับ"
ผมไม่ได้ตะโกนเสียงดังอะไรก็เหมือนพูดปกติ แต่ในจังหว่ะที่มันเงียบพอดีก็น่าจะได้ยินชัดเจนทั้งโรง (คนที่นั่งอยู่แถวหน้าผมนี่หันมายิ้มเลย)
แฟนผมรีบบอกพอๆ เราก็มีลูกเหมือนกัน หลังจากนั้นผมก็แทบไม่ได้ยินเสียง มีบ้างเล็กน้อยอันนี้ ชิวๆ
คือผมเข้าใจแล้วก็ไม่ได้ติดขัดถ้าจะเอาเด็กไปดูหนังนะ ผมมีลูกผมรู้ดีว่าเด็กอ่ะมันมีเสียงบ้างอยู่แล้ว แต่การที่ไม่ห้ามลูกเลยผมว่ามันไม่ถูกต้องนะ อย่างน้อยควรห้ามบ้างก็ยังดี หนังแบบนี้เด็กขนาดนั้นดูไม่รู้เรื่องแน่นอน แล้วดันเป็น 3มิติ แบบไม่มีแว่น เบลอทั้งเรื่อง เด็กก็ต้องเบื่อเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
คือผมติดใจมาสองวันและว่า เฮ้ยตรูทำถูกหรือผิดฟร่ะ!! ถ้าพวกคุณอยู่ในสถานะการเดียวกับผมจะบอกเขาหรือไม่บอก
ผมพึ่งตั้งกระทู้แรกถ้าผิดพลาดขออภัยด้วยครับ