พ่อเราเสียตั้งแต่ตอนเรา4ขวบ เราก็เลยอยุ่กับแม่และน้องอีกหนึ่งคน แม่เราไม่เคยคิดที่จะแต่งงานใหม่
เพราะแม่รักเราสองคนมากๆ แม่เราให้อิสระกับพวกเรามาก ให้คิดเองทำเองตลอด
เวลาเราทำอะไรแม่ก้จะมีส่วนร่วมตลอด นางไม่ได้ชอบฟังเพลงร๊อคที่เราชอบ แต่นางบอกทุกครั้งว่า เออมันส์ดี เปิดมาเลยดังๆ555
นางไม่ได้ชอบดูบอลแต่นางก็นั่งดูเป็นเพื่อนเราตลอด นางพยายามจำนักฟุตบอลให้ได้มากที่สุด แต่ก็นะ
ทั้งทีมลิเวอร์พูลนางจำได้คนเดียว ตอเรส ตั้งแต่สมัยตเรสยังอยู่ จนปัจจุบัน นางยังหาตอเรสอยู่เลย
วันไหนมีบอลคู่ลิเวอร์พูลนะ นางก็จะมาแระ ตอเรสลงปะวะๆ เอิ่มมม บอกทุกครั้งว่าตอเรสย้ายไปนานแระ
แต่นางก็หาตอเรสทุกครั้ง5555 นางก็ดูกับเราจนจบ ไปเที่ยวไหนก็ไปด้วยกัน นางทำทุกอย่างที่เราทำไม่เคยห่วงเรื่องอายุ
เล่นเกมดูหนังก็ทำด้วยกัน นางบอกนางยังไม่แก่ยังวัยรุ่นอยู่ ตอนนี้นางก็อยู่บ้านคนเดียวลูกๆก็ไปเรียนกันหมด
นางคงเหงา โทรมาถามทุกวันว่ามีบอลอะไรดูมั้ย จริงๆแล้วนางคิดถึง555 ปกติกลับบ้านทุกอาทิตย์นี่ไม่ได้กลับไง นางคงเหงาแย่
นางเคยบอกนะว่าถ้าแกไม่กลับบ้านชั้นคงเหงาแย่ วันนั้นนี่น้ำตาคลอเลย นี่เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้เรากลับบ้านไปหานางทุกอาทิตย์เลย
ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน กลับได้แค่แปปนี่ก็ยอมกลับเพื่องนางเลยละ

ปล. อาทิตย์นี้กลับไม่ได้จริงๆคิดถึงนางมากๆ #แม่ก็คิดถึงเรามากเช่นกัน