สวัสดีค่ะ หนูอยู่ปีหนึ่ง มหา'ลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกค่ะ หนูไม่รู้เข้าถูกห้องหรือเปล่า แต่อยากจะปรึกษาค่ะ
คือ เพราะหนูเรียนมหา'ลัย แล้วทางบ้านหนูก็แค่ฐานะปานกลาง หนูเลยคิดว่าถ้าเราทำอะไรเพื่อหารายได้ เพื่อจะเป็นเงินที่เราจะได้ใช้เองด้วยไม่ต้องขอป๊า กง หรือแม่ (อาม่า) วันหนึ่งหนูก็ไปซื้อขนมปังสังขยาใบเตยกิน เลยคิดว่ามันทำยังไง แล้วบ้านก็ทำปาท่องโก๋ขายอยู่แล้ว เลยตัดสินใจทำสังขยาใบเตยขายค่ะ หนูก็ลุกมาทำสังขยาใบเตย แต่เรื่องหนูปรึกษาแม่ก่อนทำแล้วนะ พอทำครั้งแรกก็ประสบความสำเร็จค่ะ แม้ไม่หวานมาก และสีไม่เขียวเหมือนกับที่เคยซื้อกิน แต่กลิ่นใบเตยก็หอมมากค่ะ ขนาดที่กงกับแม่เดินเข้าบ้าน ถึงกับบอกว่าทำอะไรกลิ่นหอมถึงหน้าบ้านเลย แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นไง พอป๊ากลับมาทุกคนในบ้านก็บอกให้ชิมสิ ฝีมือหนู จะเอาไปขายคู่กับปาท่องโก๋ ป๊ากลับบอกว่าทำทำไม เสียของ มันเดี๋ยวก็ขาดทุน จะมีกี่คนที่ซื้อ ไม่มีคนเขาอยากจะกินหรอก บลาๆๆ หนูคิดมากเรื่องนี้ สงสารแม่ด้วย โดนว่าด้วย ว่ายุหนูให้ทำ แต่ของที่คำนวณสังขยาแล้ว เท่ากับหนูลงทุนแค่ 55 บาทเองค่ะ หนูคิดว่าได้กำไรเห็นๆ เพราะวัตถุดิบอย่างอื่นก็ยังใช้ในครั้งต่อไปได้ค่ะ เท่ากับหนูเสียแค่ค่าไข่ กะทิ และแก้วใส่สังขยาเอง หนูแค่อยากรู้ว่าหนูผิดมากเหรอค่ะ ที่ทำสังขยาใบเตย?