ลูกเรากินนมแม่จากเต้าค่ะ ติดเต้ามาก เอะอะก็กินนมๆ ตลอดเวลา เลยจะติดเรามากเป็นพิเศษ เราจะเข้าห้องน้ำ ทำงานบ้าน หรืออะไรไม่ได้เลย ตอนเค้านอน เราแค่เดินไปเปิดไฟกำลังจะเข้าห้องน้ำ เค้าก็ตื่นทันที เหมือนรู้ตัวว่าเราไม่ได้อยู่ข้างๆ มีครั้งนึงเราเคยอาหารเป็นพิษทั้งอ้วกทั้งถ่ายท้อง ปวดท้องเข้าห้องน้ำมาก พยายามจะเอาลูกนอนก่อนให้ได้ อดทนจนถึงที่สุดเค้าหลับ เรารีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ไม่ถึงสองนาที ร้องจ๊ากลั่นเลยค่ะ แม้แต่เอาโน๊จบุ๊คมานั่งดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่ข้างๆยังไม่ได้เลย

ประเด็นมันคือ เราก็เลยไม่สามารถทำอะไรได้เลยสักอย่าง เพราะลูกร้องกระจองงอแง แม่สามีก็ว่า ว่าไม่ให้ลูกร้องให้หยุดทำ แต่พอเราไม่ทำก็ด่าว่าเราขี้เกียจ ให้ลุกมาทำตอนลูกนอน ลูกนอนเราลุก ลูกก็ตื่น เป็นแบบนี้เสมอ สามีเข้าใจเรานะคะ เพราะเขาเห็นเองกับตาว่าเป็นแบบนี้จริงๆ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง เค้าก็จะช่วยเราทำ เราเองก็ไม่ใช่ว่าไม่ทำเลย แต่ก็ต้องดู ว่าถ้าวันไหนลูกอารมณ์ดีไม่งี่เง่า เราปล่อยเค้าไว้ในคอก แล้วไปทำได้ แต่ถ้าเค้างี่เง่า เค้าจะร้องกรี๊ดๆเราเองก็จะพลอยโดนด่าไปด้วย บางทีได้แค่กวาดบ้าน ยังไม่ได้ถู โดนด่าก็ต้องพักก่อน

ใครพอจะมีวิธีแก้แนะนำได้บ้างคะ เครียดมากๆเลย ทะเลาะกับแม่สามีใหญ่โตมาก จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเลย แค่ลูกงอแงมากๆซนมากๆเราก็เหนื่อยจะขาดใจแล้ว ยังมาเจออะไรที่บั้นทอนจิตใจ รู้สึกท้อแท้มากจริงๆ