เมื่อไม่กี่วันนี้ไปมีทติ้งมาครับ เป็นมีทติ้งครั้งแรกของเพื่อนโรงเรียนเก่า ที่อายุ48-49ปี ผมว่ามีอะไรที่น่าสนใจ อาจจะเป็นอุธาหรณ์สำหรับคนรุ่นใหม่ๆได้ว่าวิถีการดำเนินชีวิตของเรานั้นควรจะออกแบบมันยังไง
1 การสอบเข้ามหาลัยคณะดีๆ อาจจะเป็นกับดักให้เราติดอยู่ใน comfort zone
เพื่อนหลายคนในกลุ่มจบแพทย์ เภสัช ทันตแพทย์ วิศวะ กลับไม่ได้มีฐานะดีนัก แค่รายได้เดือนนึงราวๆแสนกว่าต้นๆ หรือบางคนก็ไม่ถึงด้วยซ้ำ อาจจะดูเหมือนมากนะ แต่เมื่อเทียบกับหลายคนในกลุ่ม พวกนี้ถือว่าอยู่ในระดับกลางๆ เป็นเพราะพอเรียนจบแล้วก็คิดว่าตัวเองมีการงานมั่นคงแล้ว ไม่กล้าเสี่ยงที่จะลงทุนทำอะไร ไม่เรียนต่อ และติดกับหัวโขนของวิชาชีพที่ตัวเองเรียนมา ไม่ได้ไปทำงานนอกกรอบงานของตัวเอง
2 การเรียนต่อต่างประเทศ สำคัญมาก ช่วยให้ก้าวหน้าไปได้ไกล
เพื่อนหลายคนของผม สอบเข้ามหาลัยรัฐไม่ได้ ยิ่งกว่านั้นบางคนโดนไล่ออกตั้งแต่ม.ต้น เรียนต่อ ม.ปลายไม่ได้เกรดไม่ถึง แต่ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ กลุ่มที่ไปเรียนต่อ ม.ปลายต่างประเทศ บางคนจบมหาลัยและทำงานในต่างประเทศเลย รายได้ดีมากๆ ส่วนพวกสอบม.รัฐไม่ติด บางคนเรียนเอแบค บางคนก็เรียน ม.ราม พวกนี้ตอนแรกก็เสียใจกันไปที่สอบ ม.รัฐไม่ติด แต่หลังจากจบ ม.รามหรือม.เอกชน ก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ หรือทำงานแล้วสอบทุนไปเรียนโท-เอก ต่างประเทศ กลับมาเป็นผู้บริหารบ.ใหญ่ๆ เป็น GM DM หรือบางคน ก็เป็น CEO ก็มีรายได้ต่อเดือน 2-3แสนขึ้นไป
3 ถ้าเรียนไม่สูง จบแค่ ป.ตรี แต่ทำกิจการของตัวเอง ก็เวอร์ค
เริ่มแรกอาจล้มลุกคลุกคลานหน่อย แต่พอเข้าวัย40++ ก็เห็นกิจการรุ่งเรืองกันทุกคนไป งานบางงานดูไม่ได้ใหญ่โต กลับทำเงินได้ดี เช่น เปิดร้านหมูกะทะ หรือร้านอาหารธรรมดา กลับมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ ขยายสาขาออกไป บางคนก็ทำเฟรนไชส์เลย
4 คนคำณวนหรือจะสู้ฟ้าลิขิต
ครอบครัวฐานะดีมีมรดก ก็ทำให้ชีวิตสบายได้ หรือบางคนได้คู่ครองฐานะดี ส่งเสริมกิจการงานตัวเอง ก็ไปรุ่ง งานการไม่ต้องทำมากอาศัยบุญเก่า หรือบารมีทางบ้านของภรรยา ก็สบายได้
5 face book นี่มันดีนะ ทำให้คนที่เราไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก กลับมาเจอกัน
รุ่นผมนี่แทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลยมานานแล้ว ต่างคนต่างอยู่ จนกระทั้งมี facebook และ line นี่แหละ ที่ทำให้เราได้มาคุยกัน และนัดเจอกันอีกรอบ หลังจากไม่ได้เจอกันมากว่า30ปี ได้รู้ว่าบางคนที่ไม่เอาไหน ตอนเรียน กลับมีหน้าที่การงานใหญ่โต บางคนที่เรียนดีกลับไปได้ไม่เท่าไหร่ บางคนที่เคยเลวกลับกลายเป็นคนดี บางคนที่เคยชอบแกล้งเพื่อนกลับมีน้ำใจ และบางคน ก็เลือกเพศตัวเอง หลังจากที่ใช้เพศโดยกำเนิดมานานกว่า20ปี
5ข้อสรุป ที่ได้จากการมีทติ้งรุ่น ของคนอายุเกือบๆ50
1 การสอบเข้ามหาลัยคณะดีๆ อาจจะเป็นกับดักให้เราติดอยู่ใน comfort zone
เพื่อนหลายคนในกลุ่มจบแพทย์ เภสัช ทันตแพทย์ วิศวะ กลับไม่ได้มีฐานะดีนัก แค่รายได้เดือนนึงราวๆแสนกว่าต้นๆ หรือบางคนก็ไม่ถึงด้วยซ้ำ อาจจะดูเหมือนมากนะ แต่เมื่อเทียบกับหลายคนในกลุ่ม พวกนี้ถือว่าอยู่ในระดับกลางๆ เป็นเพราะพอเรียนจบแล้วก็คิดว่าตัวเองมีการงานมั่นคงแล้ว ไม่กล้าเสี่ยงที่จะลงทุนทำอะไร ไม่เรียนต่อ และติดกับหัวโขนของวิชาชีพที่ตัวเองเรียนมา ไม่ได้ไปทำงานนอกกรอบงานของตัวเอง
2 การเรียนต่อต่างประเทศ สำคัญมาก ช่วยให้ก้าวหน้าไปได้ไกล
เพื่อนหลายคนของผม สอบเข้ามหาลัยรัฐไม่ได้ ยิ่งกว่านั้นบางคนโดนไล่ออกตั้งแต่ม.ต้น เรียนต่อ ม.ปลายไม่ได้เกรดไม่ถึง แต่ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ กลุ่มที่ไปเรียนต่อ ม.ปลายต่างประเทศ บางคนจบมหาลัยและทำงานในต่างประเทศเลย รายได้ดีมากๆ ส่วนพวกสอบม.รัฐไม่ติด บางคนเรียนเอแบค บางคนก็เรียน ม.ราม พวกนี้ตอนแรกก็เสียใจกันไปที่สอบ ม.รัฐไม่ติด แต่หลังจากจบ ม.รามหรือม.เอกชน ก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ หรือทำงานแล้วสอบทุนไปเรียนโท-เอก ต่างประเทศ กลับมาเป็นผู้บริหารบ.ใหญ่ๆ เป็น GM DM หรือบางคน ก็เป็น CEO ก็มีรายได้ต่อเดือน 2-3แสนขึ้นไป
3 ถ้าเรียนไม่สูง จบแค่ ป.ตรี แต่ทำกิจการของตัวเอง ก็เวอร์ค
เริ่มแรกอาจล้มลุกคลุกคลานหน่อย แต่พอเข้าวัย40++ ก็เห็นกิจการรุ่งเรืองกันทุกคนไป งานบางงานดูไม่ได้ใหญ่โต กลับทำเงินได้ดี เช่น เปิดร้านหมูกะทะ หรือร้านอาหารธรรมดา กลับมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ ขยายสาขาออกไป บางคนก็ทำเฟรนไชส์เลย
4 คนคำณวนหรือจะสู้ฟ้าลิขิต
ครอบครัวฐานะดีมีมรดก ก็ทำให้ชีวิตสบายได้ หรือบางคนได้คู่ครองฐานะดี ส่งเสริมกิจการงานตัวเอง ก็ไปรุ่ง งานการไม่ต้องทำมากอาศัยบุญเก่า หรือบารมีทางบ้านของภรรยา ก็สบายได้
5 face book นี่มันดีนะ ทำให้คนที่เราไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก กลับมาเจอกัน
รุ่นผมนี่แทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลยมานานแล้ว ต่างคนต่างอยู่ จนกระทั้งมี facebook และ line นี่แหละ ที่ทำให้เราได้มาคุยกัน และนัดเจอกันอีกรอบ หลังจากไม่ได้เจอกันมากว่า30ปี ได้รู้ว่าบางคนที่ไม่เอาไหน ตอนเรียน กลับมีหน้าที่การงานใหญ่โต บางคนที่เรียนดีกลับไปได้ไม่เท่าไหร่ บางคนที่เคยเลวกลับกลายเป็นคนดี บางคนที่เคยชอบแกล้งเพื่อนกลับมีน้ำใจ และบางคน ก็เลือกเพศตัวเอง หลังจากที่ใช้เพศโดยกำเนิดมานานกว่า20ปี