ถ้าหากคุณต้องมีชีวิตโดยที่พออายุถึงสามสิบปีแล้ว

-ไม่มีวันแก่เฒ่า ร่างกายคงอยู่ในสภาพนั้นตลอดไป
-ไม่มีวันตาย แต่ไม่ได้แข็งแรงหรืออำนาจมากกว่าปกติ
-สามารถบาดเจ็บแต่ก็ไม่ตาย ร่างกายฟื้นตัวได้จากทุกอาการผิดปกติ (เหมือนวูฟเวอร์รีนแต่ไม่เร็วขนาดนั้น ประมาณแผลหายด้วยความเร็วเท่าคนธรรมดา)
-ฆ่าตัวตายไม่ได้ ไม่มีใครหรือสิ่งใดสามารถฆ่าคุณได้ ตัดคอ ตัดอวัยวะ ก็งอกขึ้นมาใหม่ โดนเผาเป็นผงก็กลับมาจากสภาพผงได้ แต่ความรู้สึกเจ็บปวดมีเหมือนคนธรรมดา

ถ้าหากคุณต้องมีชีวิตอยู่ในสภาพนั้น ต้องมองดูคนรัก ลูกหลาน เพื่อนฝูงที่แก่ตัวแล้วตาย ในขณะที่หลงเหลือแต่คุณ คิดว่าความเป็นอมตะนี้เป็นพรหรือคำสาปครับ