คำถามจากผู้ประสบภัยน้ำท่วมขังในดวงตา คือไม่เข้าใจว่า ... จะรบกันไปทำไม ...

กระทู้สนทนา
เพิ่งรู้จัก Pinterest ได้ไม่นาน
เมื่อแรกรู้จัก  เรื่องที่เจอเป็นเรื่องเสื้อผ้าแฟชั่นฟรุ้งฟริ้ง  ของสวย ๆ งาม ๆ สบจริตเจริญใจยิ่งนัก  คลิกไปเจอเรื่องหมา ๆ แมว ๆ ก็มีแต่รูปน่ารักน่าเอ็นดู  ก็เลยนึกว่ามีแต่เรื่องชีวิตดี๊ ดีอะไรแบบนั้น  ดูเพลินจนลืมไปเลยว่าโลกนี้มีเรื่องเศร้าอยู่ด้วย  ที่แย่ก็คือมันไม่ใช่นิยายนิทานอ่านสนุก  แต่มันคือชีวิตจริง

แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยเข้าใจอยู่แล้วว่าทำไมต้องมีสงคราม  ทำไมต้องรบต้องฆ่าล้างอะไรกันขนาดนั้น  กระทู้นี้ไม่ได้อิงการเมือง  ไม่ว่าเมืองไหนทั้งนั้น  และไม่ได้เลือกอยู่ข้างใครไม่ว่าจะเป็นมุมแดงมุมน้ำเงิน  อยู่มุมเดียว >>> มุมหมา  คำถามที่ถามไว้ข้างบนนั่น  ก็รู้ว่าไม่มีคำตอบที่พอจะทำให้ยอมรับได้ว่าทำไมต้องทำสงคราม  รู้อย่างเดียวว่าไม่ได้อยากให้มีสิ่งนี้เกิดขึ้นที่ไหนทั้งนั้นในโลกนี้  เพราะเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว  ก็ไม่ได้มีแต่หัวใจมนุษย์เท่านั้นที่เจ็บปวด  ไม่ใช่มีแต่หัวใจมนุษย์เท่านั้นที่จะรับรู้ความปวดร้าว  ขมขื่นยิ่งกว่านั้นก็คือ  หัวใจบางดวงที่ไม่ใช่มนุษย์นั่นทนรับความปวดร้าวจากการสูญเสียที่เกิดขึ้นตรงหน้านั่นไม่ได้  แตกสลายตามไปในที่สุด

โดยส่วนตัวแล้วรู้สึกดีใจที่เรื่องของสุนัขสงครามในบ้านเราคงไม่โลดโผนโจนทะยานอะไรมาก  เพราะนั่นเท่ากับว่าคงจะยังไม่มีเรื่องเศร้าเกิดขึ้นมากนัก  คงไม่มากเท่ากับที่เกิดขึ้นแล้วและกำลังเกิดขึ้นในพื้นที่ที่ร้อนระอุด้วยน้ำมือมนุษย์  หมาภารกิจ (ศัพท์บัญญัติส่วนตัว) เหล่านั้นจึงตกอยู่ในภาวะเสี่ยงภัย เสี่ยงอันตรายไปจนกระทั่งเป็นเป้าหมายที่ต้องการปลิดชีวิตเสียด้วยซ้ำ

อย่างเจ้าตัวนี้ ... เดวิล

Special Operations MWD Devil. Belgian Shepherd. Born April 14, 2009. Trialled in mid-late 2010 and posted to the SASR. Deployed to Afghanistan in February last year with SOTG rotation 15. Deployed again to Afghanistan in February 2012 and was killed in action on July 2. Devil provided early warning of an enemy fighting position. He was targeted by an insurgent at close range and killed instantly by small-arms fire.

He was targeted by an insurgent at close range and killed instantly by small-arms fire…
บอกตรง ๆ ว่าอ่านแล้วกลั้นสะอื้นไม่ไหว ...
แค่โดนกระดาษบาด เลือดออกนิดเดียวเรายังสะดุ้ง  แล้วนี่โดนกระหน่ำยิงในระยะประชิดขนาดนั้น  
ฉันหวังว่าก่อนที่จะสิ้นใจจากไปนั่น  แกคงไม่ทันได้รู้สึกเจ็บนะเดวิล

นี่ก็ไม่อยู่แล้วเหมือนกัน ... บัค  

On March 11, 2013, Staff Sgt. Bak, a military working dog, along with his handler, Sgt. Marel Molina, were injured by enemy gunfire in a blue-on-green attack. Bak passed later that day during surgery from wounds he received.

Molina n Bak A Memorial Day Tribute to Military Working Dog Bak. Bak wasn’t a piece of equipment, and he wasn’t just a dog, Military Working Dog Bak was a fellow soldier, who died fighting for this country. Sergeant Molina and many other soldiers are alive today because of their fellow soldier, Military Working Dog Bak.

เดวิลกับบัคจากไป  แต่เจ้าตัวนี้ยังอยู่  
แต่ใครเลยจะรู้ว่าหัวใจที่ยังเต้นอยู่นั่น  จะคิดถึงนายผู้เป็นที่รักที่จากไปต่อหน้าสักแค่ไหน  
บอกใครเป็นคำพูดไม่ได้เท่านั้น ... เล็กซ์  


Lex, a German shepherd whose trainer, 20-year-old Marine Corp. Dustin Lee, died in a mortar attack in Falluja in 2007. Lex, who had played with and slept alongside Corp. Lee throughout their service, was also injured in the attack; the dog at first refused to leave his side and had to be pulled away. Lee’s family lobbied extensively for the Marines to retire Lex before the customary age of 10, and Lex is now living with the Lees at their home in rural Mississippi.

U.S. Marine Corporal Dustin Jerome Lee, age 20 of Stonewall, Mississippi was killed on March 21, 2007. While on patrol in Fallujah, Iraq, an enemy fired rocket propelled grenade (RPG) exploded, mortally wounding Cpl. Lee and severely injuring his explosive detection dog, Lex. Although Lex was wounded himself, he refused to leave his partner's side. In an honorable and compassionate gesture, the U.S. Marine Corps retired Lex to live with the Lee family on December 21, 2007. It was the first time in U.S. Marine Corps history that a working dog was allowed to be adopted by a fallen handler's family.

นี่ก็เหมือนกัน ... เอลี่
เอลี่ที่ต้องเห็นนายผู้เป็นที่รักสิ้นใจจากไปต่อหน้า  

When a sniper’s bullet struck Pfc. Colton Rusk, the first to reach his body was his best friend Eli, a bomb-sniffing, black Labrador  who loyally stayed by his handler's side, even biting at Marines trying to move their fallen comrade. Military dogs are supposed to sleep in kennels when deployed, but Rusk broke the rules and let Eli curl up with him on his cot. Rusk ate ready-to-eat meals, so that’s what Eli ate instead of dog food. "Whatever is mine is his," Rusk wrote. After Rusk died, his parents wanted to adopt his dog. They picked Eli up at Lackland Air Force Base to take him home.

"Whatever is mine is his" … ก้อนสะอื้นไม่ได้กลั้นกันง่าย ๆ นะรัซก์

ดูรูปหน้าทะเล้นแป้นแล้นของนายแกสิ  แกจะมีความสุขสักแค่ไหนนะเอลี่  ถ้ารัซก์ยังอยู่ด้วยตอนนี้
อยู่ด้วยกันกับแกบนโลกนี้  ไม่ใช่ซ่อนร่างอยู่ใต้พื้นดินนั่น

Brady Rusk, 12, hugs Eli at a retirement and adoption ceremony at Lackland Air Force Base, Texas. The bomb-sniffing Labrador retriever was assigned to Brady’s older brother, Marine Pfc. Colton Rusk, 20, who was killed in action in Afghanistan by Taliban sniper fire Dec. 2010. The Department of Defense granted the Rusk’s permission to adopt Eli and allow him to join their family. photo courtesy of: Tech. Sgt. Bennie J. Davis III, USAF

พอแทนกันได้ไหม เอลี่  
อ้อมกอดของนายน้อยเบรดี้ น้องชายของนายอันเป็นที่รัก
มันอาจจะไม่สามารถแทนได้ทั้งหมดของความรักที่รัซก์เคยมีให้แกหรอกนะเอลี่

บรูโน่ก็ไม่ได้เจอนายอีกแล้วเหมือนกัน  แต่รู้ว่าเขาจะอยู่ตรงนี้ตลอดไป    

MWD "Bruno" visiting Marine Sgt. Adam Leigh Cann gravesite. Marine Sgt. Adam Leigh Cann was killed in a suicide bombing as he guarded Iraqi civilians outside a recruitment center in Ar Ramadi on Jan. 5, 2006. The South Floridian was an assistant supervisor of the K-9 units in Iraq, and two months away from returning to California's Camp Pendleton, where he was supposed to be a chief trainer. God Bless Marine Sgt. Adam Leigh Cann and his family.

มอลลี่อยู่กับลีตอนที่ระเบิดนั่นทำงาน

A dog handler serving in Afghanistan not only saved the life of a soldier who had been critically injured by an IED blast but then went on to trace and apprehend the bomb makers with the help of his canine comrade. Lance Corporal Lee Edwards, 27, and his dog Molly were just three metres away from the near fatal blast which threw both of them into the air.

threw both of them into the air

นึกภาพระเบิดฉีกทั้ง 2 ชีวิตแล้วหัวใจจะวาย  แต่รู้สึกว่ามันคลุมเครือยังไง ๆ อยู่  พอตั้งสติได้เลยตะเกียกตะกายหาเรื่องของคู่นี้อ่านต่อ
ค่อยยังชั่วหน่อย  โชคดีที่ยังอยู่ด้วยกันทั้งคู่  แถมมอลลี่ยังโชว์พาวอีกด้วยนะ sniffing power น่ะ

Despite his catastrophic injuries the soldier survived, thanks to Lance Corporal Edwards’ quick action: “I just stayed calm and put my training into practice and it worked.” The casualties were evacuated by helicopter for further treatment while Lee and Molly returned to the patrol base for the night. But their work was not done. The following day, they carried on with the task of clearing the road and moving through compounds identifying and disposing of a number of Taliban death traps left in their path. As they moved into a compound close to where the explosion had happened the previous day, Molly perked up.
“I knew that she was onto something and I waited for her to show me where the explosive material was. She led me to an IED making kit, probably similar if not the same as the one that would have produced the IED that had hit our patrol the day before. There were four people with the IED making kit who were arrested immediately and flown out. It felt good to know that we were addressing the source of the problem; not just the IEDs themselves.”

แต่ก็มีเหมือนกันนะ  บางตัวที่โชคดีได้กลับมาอยู่ร่วมกับนายผู้เป็นที่รัก
สุขใจจนลืมไปเลยว่าตัวเองนี่เหลืออยู่แค่ 3 ขานะ ลุคก้า

Lucca; MWD's are often our troops’ 1st line of defense, sniffing out hidden bombs in some of the most dangerous places on earth. The sacrifice and bravery of a smart GSD–¬Belgian Malinois-mix, who led Special Forces -soldiers onto a battlefield in Afghanistan’s Helmand River valley in March of 2012. But it also captures the loyalty and trust that develop between a dog and her handler and the deep, loving bond that lasts a lifetime.

loving bond that lasts a lifetime  ชอบคำพูดนี้จัง
http://www.buzzfeed.com/kaelintully/lucca-you-are-really-truly-the-best-and-my-favorite?bftw=main#.ijMW9E40

ออกหนังสือด้วย  เขียนเองเลยรึเปล่าไม่รู้


Casey ก็โชคดีกับเขาด้วยเหมือนกัน

Marine Sgt. Ross Gundlach, of Madison, Wisc., gets a kiss from Casey, a four-year-old yellow labrador that he worked with while deployed in Afghanistan, as the two are reunited during a surprise ceremony, Friday, May 17, 2013, at the Statehouse in Des Moines, Iowa. Gundlach thought he was traveling to the Iowa Capitol to tell state officials why he should take ownership of the dog, which has been working for the state fire marshal's office. Gundlach didn't realize officials already had made arrangements to get another dog for explosives detection.
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่