ผมว่าชีวิตผม ขอแค่ได้ซ้อมบาสในโรงเรียนดังๆ ได้ใช้ชีวิตในหอกับเพื่อน
เดินทางไกลๆ ไม่ต้องมีเงินให้ใช้ ใช้เงินนักกีฬาที่หาเองเอา. ซ้อมเสร็จเล่นมือถือ. ผมว่าผมก็มีความสุขละ
ผมพอใจในสิ่งที่ผมเลือก นี่ชีวิตผม. จะให้มาเรียน ในโรงเรียนนี้ๆ. ตั้งใจเรียน เรียนพิเศษ สอบแข่งเข้า ปี.1. คือผมไม่ได้ต้องการแบบนี้
ถึงมันจะมีโอกาสสบายในวันข้างหน้า แล้วไง? ผมต้องทุกข์ใจ ฝืนทำตลอด 6 -7 ปี เลยหรอ. ถ้าผมตายวันรับปริญญา ผมก็อดใช้ความสุขดิ
ทำไมเราไม่หาความสุขเข้าตั่งแต่ตอนนี้  ชีวิต การเรียน ที่เรียน มันโดนกำหนดมาแล้วตามทางของมัน.
พอสอบรัฐไม่ติด ก็มาพูดว่า เอกชนก็ดีนะลูก. พอขอเข้าเอกชน ก็บอกเอกชนไม่ดีรัฐดีกว่า.  คือต้องการอะไร
#ขอพื้นที่ระบาย