เรามีแฟนที่คบกันมา 5 ปีกว่า..
คบกันมามีทะเลาะบ้าง หวานบ้างตามประสา เขาเป็นคนบ้างานติดครอบครัวเชื่อฟังแม่ทุกคำ
ไม่ค่อยมีเวลาให้ แต่ก็พยายามจะเจออย่างน้อยเดือนละครั้ง ตอนนี้เขาเรียนป.เอกอยู่ ที่บ้านพ่อแม่มีธุรกิจค่อนข้างมีเงิน
เป็นคนไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยว(เลย) ไม่มีเรื่องนอกใจแน่นอน
แต่นิสัยเขา คือเป็นที่พูดจาดูถูกคนอื่น ซึ่งเราไม่ชอบ พูดจารุนแรง ทั้งครอบครัวเขาก็พูดจาแรง เป็นคนแรงกันทั้งบ้าน
ชอบบังคับให้เราเป็นนั่นนี่ ว่าเราดุเราตลอด แค่เราพูดจาไม่ถูกใจ แต่ถ้าเราจะแย้งเขาบ้าง เขาก็จะโมโหที่เราไปว่าเขาทันที
ยิ่งคบนานความเอาใจใส่ยิ่งน้อย ขนาดเราร้องไห้เขายังไม่สนใจ เราทุกข์เขาก็ไม่ได้ปลอบ แค่ปล่อยเราไว้แล้วบอกว่ามีงานเยอะไม่ว่างมาดูเรื่องไร้สาระ
เขาพูดถึงอนาคตว่าไม่แน่นอน ยังไม่รู้ว่าจะได้แต่งเมื่อไหร่ อยากพร้อมก่อน 40 ค่อยแต่งยังได้
คบกันมานานแต่ต่างฝ่ายต่างไม่สนิทกับบ้านของอีกฝ่ายเท่าไหร่ มีเราที่ไปหาเขาบ่อยกว่า เขาไ่ค่อยจะเข้าหาบ้านเรา เวลาบ้านเราไปไหนก็จะชวน แต่เขาก็ไม่เคยไป


ตอนนี้มีคนหนึ่งเข้ามา จริงๆเคยคุยกันมานานแล้ว เป็นเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกัน
เขาแสดงออกว่ารักเรามาก แคร์เราเสมอ ให้เราไปเจอครอบครัวเขา เขาซื้อบ้านก็ให้เรามาช่วยดูช่วยเลือกช่วยแต่งบ้าน
วางแผนอนาคตบอกว่า เรานี่คือคนที่ใช่ อยากใช้ชีวิตร่วมกัน แม่เขาก็ดูจะชอบเรามาก อยากให้เราไปหาทุกอาทิตย์
คนนี้.. เหล้ากิน บุหรี่สูบ แต่เราก็ขอให้เขาเลิกบุหรี่ เขาก็เลิกให้ ไม่สูบอีก ติดเพื่อน(มาก) แต่รวมๆเขาก็รักเรามาก
เราอยู่กับคนนี้เราเป็นตัวของตัวเองได้ดี ไม่ต้องทำตามที่อีกฝ่ายต้องการหรือสั่งให้ทำ
คนนี้ทำงานแล้วแต่รับราชการ เงินเดือนเริ่มต้น มีภาระทั้งบ้านทั้งรถ.. แม่ทำงานพนักงานเงินเดือนธรรมดา...

เราคุยกับเพื่อน.. บอกว่าเรากับคนที่สองไปกันไม่รอดหรอก
เราบ้านพอมีฐานะ การเงินการงานโอเค ถ้าต้องไปอยู่แบบลำบาก พ่อแม่เราไม่มีทางยอมแน่...


เราไม่อยากปล่อยเรื่องนี้ไว้แบบนี้ ไม่ได้อยากทำร้ายใคร อยากตัดสินใจให้เด็ดขาดไปซะที...