จำได้ว่าสมัยก่อนเคยมีกระทู้เกี่ยวกับคนที่มีนิสัยแบบนี้ กล่าวคือมีโลกส่วนตัวสูง และไม่เอาใครเข้ามาในชีวิตง่ายๆ(แต่ถ้าได้เข้ามาแล้ว คนที่นิสัยแบบนี้จะให้ความสำคัญกับอีกฝ่ายมากๆ) ซึ่งจขกทก็มีนิสัยแบบนี้
ปัญหามีอยู่ที่ว่าเพิ่งกลับไทยหลังจากไปอยู่ต่างประเทศเกือบสิบปี กลุ่มคนสนิทที่เคยมีอยู่สมัยก่อนหายไป ทั้งต้องปรับตัวกับเมืองไทย งานใหม่(ไม่มีเพื่อนที่ไทยเลย) etc. ช่วงนี้จึงเป็นช่วงที่เหงาอย่างแรง แต่ด้วยความที่มีนิสัยแบบนี้ จึงเป็นเรื่องยากที่จะเข้าหาใครเอง(เคยลองรับสมัครเพื่อนที่นี่ แต่ไม่ได้ผล)

จะทำยังไงดีคะกับตัวเอง พวกคนที่มีนิสัยแบบนี้ทำยังไงเวลาเหงา เฉาคะ แล้วทำไมเวลามีใครพยายามรู้จักเรา กลับรู้สึกตะขิดตะขวงใจคะ

ป.ล.1 จขกทต้องอยู่บ้านคนเดียวช่วงอาทิตย์นี้ ยิ่งเฉากว่าเดิม
ป.ล.2 ได้งานทำที่ต่างจังหวัด กำลังภาวนาว่าจะมีคนที่อายุใกล้ๆกัน จะได้สนิทกันได้ เพราะถ้าไปจากกทม. ยิ่งไม่มีญาติเลย
ป.ล.3 เพิ่งเจอแมลงสาบที่หลังบ้าน น่ากลัวสุดๆ เนื่องจากไม่มีใครเลย ขอแชร์ความรู้สึกในที่นี้หน่อยเหอะ