ยาวนิดนึงนะครับ แต่ผมอยากให้เพื่อนๆมือใหม่ ที่เพิ่งเริ่มเทรดแล้วกำลังเจ๊งอยู่ได้อ่านกันนะครับ ส่วนพี่ๆเพื่อนๆที่ชำนาญแล้ว ก็ข้ามไปนะครับ

ที่ผมเขียนขึ้นมาเนี่ย เพราะเกิดจากผมเผอิญได้อ่านข้อความจากเพื่อนคนนึงในกรุ๊ปไลน์ ซึ่งเข้ามาเทรด ทอง กับ forex โดยที่เป็นมือใหม่ แล้วก็เทรดเสียเยอะมาก ผมเป็นห่วงเขา เลยกะจะเขียนแนะนำมุมมองให้เขาเฉยๆ เขียนไปเขียนมาชักยาว เลยคิดว่าอาจจะมีประโยชน์บ้าง สำหรับเพื่อนๆมือใหม่ที่เข้ามาในตลาดหุ้นช่วงนี้ ถ้าเอามาโพสที่นี่ด้วย กังวลแทนอ่ะครับ และกลัวเพื่อนๆจะเอาเงินที่หาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเพื่อนๆ มาละลายแบบงงๆ แบบที่ผมเคยเป็นมาอ่ะครับ

ออกตัวก่อนครับ ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรที่จะมาแนะเพื่อนๆนะครับ เอาเป็นขอให้แง่คิด มุมมองตามแบบของผมนะครับ

ก่อนจะกดเทรดทุกครั้ง อยากให้เราแน่ใจก่อนครับ ว่าเราจะซื้อหรือจะขาย product นั้นๆ(พูดรวมๆนะครับ ทั้งหุ้น ทั้ง forex และทั้ง commodities) เพราะเหตุผลอะไร เช่น

1.สายเทคนิค เพราะเทคนิคมันมีสัญญาณ เทคนิคอะไร แล้วเรารู้วิธีการใช้เทคนิคนั้นแท้จริงไหม หรือ

2.สายข้อมูล เพราะจากการวิเคราะห์ข้อมูลเศรษฐกิจ ข่าวต่างๆ แต่ข้อมูลข่าวสารที่เราได้รับนั้น real time ไหม ทุกคนรู้พร้อมๆกับเราใช่ไหม หรือว่ามีวงในคุมเกมไว้ก่อนแล้ว หรือ

3.สายอื่นๆ เราอาจจะเข้าซื้อ/ขายโดยใช้วิธีการ รูปแบบ หรือแนวคิดที่ต่างออกไป *แต่หลักๆคือ ขอให้เรารู้ตัวว่าเรากำลัง take action เพราะอะไร

ถ้าเราตอบได้ ก็มาขั้นตอนต่อไป ว่าเรามีแผนการเทรดอย่างไร จุดเข้าจะเข้าที่ตรงไหน, จุดรับเรารับขาดทุนได้เท่าไหร่, จุดออกเพื่อเก็บกำไรที่จุดไหน หรือ ถ้าเราจะ let profit run จุดไหนคือจุดออก ถ้า trend ที่รันกำลังจะเปลี่ยน *ไม่ใช่ let profit run away แล้วตามด้วย let loss run นะครับ

แต่ถ้าเราไม่มีหลักการอะไรเลย เข้าซื้อหรือขาย เพราะอยากจะซื้อหรือจะขาย ตามอารมณ์ความรู้สึกล้วนๆ พอเหตุการณ์เกิดไม่ตรงกับที่เราคาดคิด มันจะทำให้เรารน ขาดสติ และเกิดความกลัวหรือความโลภได้ง่าย จากความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้นเล็กๆ ทีนี้มันจะบานปลายไปกันใหญ่ครับ

เคยไหม พอเข้าซื้อปุ๊บ เห้ย!!ทำไมไหลลงอย่างนั้นล่ะ เราก็จะเกิดความกลัว พอกลัวปุ๊บก็รีบกดขายเพื่อจะรักษาเงินต้นไว้ก่อน แต่พอขายปั๊บ อ้าว!!ทำไมมันวิ่งกลับขึ้นไปทำ new high แล้ว new high อีก หรือ เคยไหม พอเราไม่รีบกดขายเพื่อตัดขาดทุน ราคากับไหลลงไปเรื่อยๆจน ติดดอยสูงขึ้นๆเรื่อยๆ หรือ โดน force sell ไปเลย หมดล้างพอร์ต หดหู่ เหมือนคนอกหัก หมดความมั่นใจ หมดกัน และจบกัน

ถ้าคุณเป็นแบบที่ผมเล่ามา แสดงว่า คุณกำลังหลงทางแล้วล่ะครับ ทำไมผมถึงรู้หรือครับ เพราะผมเคยเป็นแบบนั้น และทุกวันนี้ก็ยังเป็น แต่ก็น้อยลงครับ

*หนทางแก้ที่ดีที่สุดและแก้แบบยั่งยืน คือ การหยุดเทรด ไปสักพักนึง แล้วเริ่มศึกษาข้อมูลเทคนิค อ่านทุกอย่างทุกเทคนิค แล้วเลือกเทคนิคหลักที่เราเข้าใจมันที่สุด ที่เหลือเอาเป็นแค่เทคนิคประกอบในการตัดสินใจ, รวมทั้ง เรียนรู้ที่จะวิเคราะห์ข่าว วิเคราะห์ข้อมูล งบการเงิน เราอาจจะไม่เก่งที่จะไปวิเคราะห์เอง แต่เราก็หาอ่านได้จากบทวิเคราะห์ตามแหล่งต่างๆที่เขาวิเคราะห์มาให้แล้ว อย่างน้อยๆก็ทำให้เราก็รู้ข่าวสาร รู้ข้อมูลต่างๆ หรือสามารถวิเคราะห์ข้อมูลที่เราได้รับมาอีกทีนึง

เชื่อผมเถอะครับ มาถึงตอนนี้ พอคุณเริ่มศึกษาเรียนรู้เทคนิคหลักการต่างๆอีกครั้ง คุณจะเข้าใจมันได้ง่ายขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะ เพราะคุณมีประสบการณ์แล้ว ก็ที่คุณเรียนรู้มัน จากการขาดทุนนั่นแหละครับ และพอคุณเริ่มเข้าใจเทคนิคหรือวิธีการเทรดในรูปแบบต่างๆที่คุณถนัด คราวนี้ความมั่นใจก็จะกลับมาเองครับ

ที่นี้ ลองกลับไปเริ่มเทรดดูอีกครั้งครับ แต่เริ่มทีละน้อยๆก่อนนะครับ ลงด้วยทุนที่น้อยที่สุดเท่าที่โบรกนั้นจะยอมให้คุณเปิด position อย่าโลภจะเอาคืนเร็วๆ โดยกระโจนเข้าไปและการเปิด position ใหญ่ๆทันที (เพราะบางที เราจะมี over self-confidence และนั่นจะทำให้เราพลาดได้ง่ายครับ พอพลาดอีกที คราวนี้แหละจะท้อและหดหู่เป็น 2 เท่านะครับ) *ขอย้ำนะครับ อย่าทำแบบนั้น แต่ค่อยๆเพิ่ม position size ขึ้น เมื่อคุณเห็นว่าวิธีการที่คุณศึกษามา มัน work สามารถใช้กับสนามนั้นๆได้จริง หลังจากนั้นคุณก็ลอยลำแล้วครับ พอรู้วิธีหาปลา จับปลากินเองได้ คุณก็สามารถอยู่เป็นผู้รอดตายในทะเลได้ครับ

แต่ถ้าคุณไม่คิดจะหาทางเรียนรู้ หรือหาทางจับปลากินเอง แล้วยังเทรดไปเรื่อย ตามอารมณ์ ความรู้สึก หรือจะพูดให้เท่ห์หน่อยก็ ตามสัญชาตญาณ *อันตรายครับ การเทรดแบบนั้นมันก็ไม่ต่างอะไรกับการพนันครับ มีร้อยก็หมดร้อย มีล้านก็หมดล้าน และอย่างเลวร้ายสุดสุด อาจจะถึงขั้นเป็นหนี้ด้วยซ้ำ

ตอบตัวเองด้วยนะครับ ว่าเข้ามาในจุดนี้เพื่ออะไร เพื่อเป็นอาชีพหาเลี้ยงตัว, เพื่อหาเงิน extra money หรือเพื่อความสนุก ซึ่งจริงๆแล้ว การเทรด forex หรือ การลงทุนในหุ้น สามารถทำเป็นอาชีพได้อย่างยั่งยืนนะครับ

*ขอพลังจงสถิตอยู่กับท่าน โดยเฉพาะในช่วงนี้