สืบเนื่องจากที่ถามเพื่อนสมาชิกไว้ในกระทู้ที่แล้ว
http://ppantip.com/topic/33431441
จึงสงสัยตั้งข้อสังเกตอีกประเด็นนึงคะ
ในช่วงก่อนเสียกรุงครั้งนั้น กองทัพอังวะของเนเมียวสีหบดี ยกไปบุกปราบเชียงใหม่อดอย่างราบคาบ แถมยังขยายอิทธิพลของอังวะได้ไปถึงแคว้นหลวงพระบาง และเวียงจันทน์ หลังจากนั้นจึงยกทัพมาจ่อคอหอยอยุธยาที่ลำปางแล้ว ขณะอีกดด้นนึง ชายฝั่งตะนาวตรี มะริด ทวาย ตลอดแนวจนถึงชุมพรระนอง เมืองท่าที่ทางอยุธยาหวงนักหวงหนากลับโดนมังมหามรธาบุกยึดผนวกเอาไว้ได้อย่างง่ายดาย โดยที่ทางไทยไม่เคยตีดินแดนด้านนั้นคืนจากพม่ามาได้เลย ด้วยนับตั้งแต่นั้นมา แม้ในช่วงที่ไทยเข้มแข็งขึ้นมาหลังจากนั้น (ถ้าไม่นับช่วงที่ได้มาแป๊บเดียวแล้วเสียให้พม่าไปเหมือนเดิมในสมัย ร.1) ส่วนทางด้านเหนือถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากขุนนางล้านนาท้องถิ่น ลำพังฝ่ายพระเจ้าตากก็อาจจะตีเชียงใหม่มาอยูในอาณาเขตจนกระทั่งปัจจุบันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ดูๆไปแล้ว มโนเอาว่าอังวะในสมัยต้นราชวงศ์คองบอง ขยายอิทธิพลได้กว้างไกลไปได้ยิ่งใหญ่ไม่แพ้สมัยพระเจ้าบุเรงนองเลยค่ะ จึงเกิดข้อสงสัยว่าแท้จริงแล้ว กองทัพอยุธยาในตอนนั้นอ่อนแอจริงๆหรือตามพงศาวดาร หรือทางอยุธยาเจองานเข้าหนักจริงๆ ที่ใครๆก็ยากจะเกินต้านทานหรือเปล่า ถ้าไม่ได้โชคดีที่อังวะติดศึกกับต้าชิงตอนนั้น จนละเลยอยุธยา การกู้อิสรภาพของพระเจ้าตากคงยากลำบากกว่านี้มาก อาจเสียกรุงในพม่าอย่างยาวนานกว่าครั้งแรกก็เป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ เพราะผู้คนก็ถูกกวาดต้อนไปแล้ว เมืองก็ถูกทำลายซะย่อยยับไปแล้วแบบนั้น
ประเด็นเพื่อนๆสมาชิกมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะ
กรุงศรีแตกครั้งที่สองเพราะอยุธยาอ่อนแอจริง หรืออังวะเข้มแข็งเกินไปกันแน่คะ
http://ppantip.com/topic/33431441
จึงสงสัยตั้งข้อสังเกตอีกประเด็นนึงคะ
ในช่วงก่อนเสียกรุงครั้งนั้น กองทัพอังวะของเนเมียวสีหบดี ยกไปบุกปราบเชียงใหม่อดอย่างราบคาบ แถมยังขยายอิทธิพลของอังวะได้ไปถึงแคว้นหลวงพระบาง และเวียงจันทน์ หลังจากนั้นจึงยกทัพมาจ่อคอหอยอยุธยาที่ลำปางแล้ว ขณะอีกดด้นนึง ชายฝั่งตะนาวตรี มะริด ทวาย ตลอดแนวจนถึงชุมพรระนอง เมืองท่าที่ทางอยุธยาหวงนักหวงหนากลับโดนมังมหามรธาบุกยึดผนวกเอาไว้ได้อย่างง่ายดาย โดยที่ทางไทยไม่เคยตีดินแดนด้านนั้นคืนจากพม่ามาได้เลย ด้วยนับตั้งแต่นั้นมา แม้ในช่วงที่ไทยเข้มแข็งขึ้นมาหลังจากนั้น (ถ้าไม่นับช่วงที่ได้มาแป๊บเดียวแล้วเสียให้พม่าไปเหมือนเดิมในสมัย ร.1) ส่วนทางด้านเหนือถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากขุนนางล้านนาท้องถิ่น ลำพังฝ่ายพระเจ้าตากก็อาจจะตีเชียงใหม่มาอยูในอาณาเขตจนกระทั่งปัจจุบันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ดูๆไปแล้ว มโนเอาว่าอังวะในสมัยต้นราชวงศ์คองบอง ขยายอิทธิพลได้กว้างไกลไปได้ยิ่งใหญ่ไม่แพ้สมัยพระเจ้าบุเรงนองเลยค่ะ จึงเกิดข้อสงสัยว่าแท้จริงแล้ว กองทัพอยุธยาในตอนนั้นอ่อนแอจริงๆหรือตามพงศาวดาร หรือทางอยุธยาเจองานเข้าหนักจริงๆ ที่ใครๆก็ยากจะเกินต้านทานหรือเปล่า ถ้าไม่ได้โชคดีที่อังวะติดศึกกับต้าชิงตอนนั้น จนละเลยอยุธยา การกู้อิสรภาพของพระเจ้าตากคงยากลำบากกว่านี้มาก อาจเสียกรุงในพม่าอย่างยาวนานกว่าครั้งแรกก็เป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ เพราะผู้คนก็ถูกกวาดต้อนไปแล้ว เมืองก็ถูกทำลายซะย่อยยับไปแล้วแบบนั้น
ประเด็นเพื่อนๆสมาชิกมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะ