หัวใจปฐพี พสุ - ภูริช ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ สักคำให้ลึกซึ้ง

เริ่มจากตอนมาเจอกันอีกครั้งที่เมืองไทยหลังจากบังเอิญรู้จักสนิทสนมกันที่เมืองนอก
ดีใจแต๊ๆ ทักทายกันแบบไม่ธรรมดา


แค่นั้นยังไม่พอกอดกันด้วยค่ะท่านผู้โช้มมมมม หุหุ เคลิ้มเชียว


ต่อมาพสุชวนมาทำงานแถมชวนมาอยู่ด้วยกันอีก อย่าเรียกชวนเรียกตื้อไปเลยดีกว่า
แถมมีการเรียกที่รกที่รักกันด้วย โอ๊ะโอ อมยิ้ม32


รีบกลับไปเก็บเสื้อผ้าย้ายเข้าเรือนหอด้วย เอากะเค้าซิ #ไม่จื้นค่ะไม่จิ้น


พสุยังไม่สับสนตัวเองแม้จะอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ขนาดอีตาภูริชใส่แต่เสื้อกล้ามนะ  
อ่อยอี๊ออยจริงๆ (แปลว่าอะไรช่างมันเถอะนะ 555)


ไม่ว่าโม้เม้นท์ไหน ไม่จื้นจริงๆค่ะ บอกความจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง  (โอ๊ย!!! เจ็บคอเสียงสูงไปนิดส์)

ไม่ว่าเค้าทั้งคู่จะเดินมากอดคอกันมา


บนรถ




ในห้องฐานปฎิบัติการ โทรหาเรนเพื่องานพี่ดินก็ทำเคอะเขิน
ให้บอกว่าคิดถึง ก็ทำไม่ได้ ภูล่ะเพลีย


พูดไม่ถูกหู ปิดปากซะงั้น


รู้ทันโน้มคออีก #ไม่จื้นค่ะไม่จิ้น



โอ๊ย ช้านนนทำอะไรไป เหนื่อยนะเนี่ย

อย่าหักโหม พักผ่อนด้วย







A picture is worth a thousand words

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่