เริ่มจากตอนมาเจอกันอีกครั้งที่เมืองไทยหลังจากบังเอิญรู้จักสนิทสนมกันที่เมืองนอก
ดีใจแต๊ๆ ทักทายกันแบบไม่ธรรมดา
แค่นั้นยังไม่พอกอดกันด้วยค่ะท่านผู้โช้มมมมม หุหุ เคลิ้มเชียว
ต่อมาพสุชวนมาทำงานแถมชวนมาอยู่ด้วยกันอีก อย่าเรียกชวนเรียกตื้อไปเลยดีกว่า
แถมมีการเรียกที่รกที่รักกันด้วย โอ๊ะโอ
รีบกลับไปเก็บเสื้อผ้าย้ายเข้าเรือนหอด้วย เอากะเค้าซิ #ไม่จื้นค่ะไม่จิ้น
พสุยังไม่สับสนตัวเองแม้จะอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ขนาดอีตาภูริชใส่แต่เสื้อกล้ามนะ
อ่อยอี๊ออยจริงๆ (แปลว่าอะไรช่างมันเถอะนะ 555)
ไม่ว่าโม้เม้นท์ไหน ไม่จื้นจริงๆค่ะ บอกความจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง (โอ๊ย!!! เจ็บคอเสียงสูงไปนิดส์)
ไม่ว่าเค้าทั้งคู่จะเดินมากอดคอกันมา
บนรถ
ในห้องฐานปฎิบัติการ โทรหาเรนเพื่องานพี่ดินก็ทำเคอะเขิน
ให้บอกว่าคิดถึง ก็ทำไม่ได้ ภูล่ะเพลีย
พูดไม่ถูกหู ปิดปากซะงั้น
รู้ทันโน้มคออีก #ไม่จื้นค่ะไม่จิ้น
โอ๊ย ช้านนนทำอะไรไป เหนื่อยนะเนี่ย
อย่าหักโหม พักผ่อนด้วย
A picture is worth a thousand words
หัวใจปฐพี พสุ - ภูริช ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ สักคำให้ลึกซึ้ง
ดีใจแต๊ๆ ทักทายกันแบบไม่ธรรมดา
แค่นั้นยังไม่พอกอดกันด้วยค่ะท่านผู้โช้มมมมม หุหุ เคลิ้มเชียว
ต่อมาพสุชวนมาทำงานแถมชวนมาอยู่ด้วยกันอีก อย่าเรียกชวนเรียกตื้อไปเลยดีกว่า
แถมมีการเรียกที่รกที่รักกันด้วย โอ๊ะโอ
รีบกลับไปเก็บเสื้อผ้าย้ายเข้าเรือนหอด้วย เอากะเค้าซิ #ไม่จื้นค่ะไม่จิ้น
พสุยังไม่สับสนตัวเองแม้จะอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ขนาดอีตาภูริชใส่แต่เสื้อกล้ามนะ
อ่อยอี๊ออยจริงๆ (แปลว่าอะไรช่างมันเถอะนะ 555)
ไม่ว่าโม้เม้นท์ไหน ไม่จื้นจริงๆค่ะ บอกความจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง (โอ๊ย!!! เจ็บคอเสียงสูงไปนิดส์)
ไม่ว่าเค้าทั้งคู่จะเดินมากอดคอกันมา
บนรถ
ในห้องฐานปฎิบัติการ โทรหาเรนเพื่องานพี่ดินก็ทำเคอะเขิน
ให้บอกว่าคิดถึง ก็ทำไม่ได้ ภูล่ะเพลีย
พูดไม่ถูกหู ปิดปากซะงั้น
รู้ทันโน้มคออีก #ไม่จื้นค่ะไม่จิ้น
โอ๊ย ช้านนนทำอะไรไป เหนื่อยนะเนี่ย
อย่าหักโหม พักผ่อนด้วย