ไประนองมา ก็บ้านผมเองแหละ ทิ้งจักรยานไว้ที่นี่หนึ่งคัน
ตอนเช้าเย็นเจอคนปั่นแยะมาก อยากไปร่วมแจมนะ แต่
ต้องขอให้ขึ้นศาลเสร็จก่อน เดี๋ยวเกิดเรื่องแล้วจะยุ่ง

โหสนิมเพียบ ตั้งทิ้งไว้ปีนึง ขี้เกลือขาวๆ คล้ายๆทรายเต็มไปหมด
เสียเวลาขัดสีฉวีวรรณอยู่นาน แต่แปลก ลมยางยังอยู่ ปั่นได้เลย

กว่าจะเสร็จเรื่องที่ศาลเหลือเวลาไม่มาก ก็ออกไปปั่นได้นิดหน่อย
อ้าว ต้องไปทำ work permit ให้คนที่บ้านอีก ได้ปั่นแค่ชั่วโมงเดียว
เองครับ แค่ปั่นไปหาข้าวทาน

ว่าเถอะ ผมเจอจักรยานเป็นร้อย มุ่งหน้าไปสนามบิน(หงาว)
เสียดายจริงๆ

ทานข้าวเสร็จ ไปขึ้นรถเลย ต้องถอดล้อ เบาะ แล้วถอดแฮนด์ รถคันนี้
ไม่ได้ใส่แฮนด์พับได้ ยอมเสียผ้าเช็ดตัวผืนนึง ห่อตีนผี นะเนี่ย...

เอากลับหาดใหญ่ดีกว่า เสียดาย คันนี้ของพ่อ ใช้ XTR02 ด้วย

เข้าประเด็นครับ เมื่อถึงหาดใหญ่ ....... 04:40น.

แกนปลด หาย ครับพี่น้อง

ไอ้ชั่ว ไอ้เลว เซ็งจริงๆ
ผมต้องปั่นกลับบ้านทั้งๆที่ไม่มีแกนปลดนั่นแหละ
ตั้งเบาะต่ำ เอาเท้าราพื้นมาตลอด

จะหาแกนปลดได้ที่ใหนละ พึ่ง ebaY อีกแล้ว...

แค่นี้ละครับ มันอยากระบาย....