ในยุคที่ฟุตบอลยังเปี่ยมไปด้วยสีสัน ยุคที่มีนักเตะระดับเทพมาจุติพร้อมๆกัน
ริวัลโด้ ดูจะโดดเด่นมากคนนึงในยุค 1997 - 2001
ซ้ายเพชรฆาต ที่ยิงไกลได้ดีมากคนนึง ฟรีคิกที่แทบจะหวังผลได้ 80%
การผ่านบอลวางบอลที่แม่นยำมากๆ
จังหวะ First touch ที่อันตรายในแบบฉบับบราซิลดั้งเดิม
แม้กระทั่งการลากลุย Solo Goal ที่หลอกแนวรับหัวปั่น
ก่อนจะมาตกอับกับ AC Milan แต่ก็กลับมาผงาดกับ Olympiacos อีกครั้ง
แถมยังสร้างตำนานจักรยานอากาศ
และสร้างตำนานแฟชั่นรองเท้าสตั๊ด Mizuno ที่สายทักษะสูงจะใส่กัน (เป็นรองแค่ Adidas Copa Mundial)
มีหลายคนที่เป็นตำนาน ถูกยกขึ้นมาเปรียบเทียบกับสายเลือดใหม่ในปัจจุบัน น่าแปลกที่เขาก็เป็นหนึ่งในตำนาน
แต่ไม่ได้ถูกยกมาเทียบกะใคร
เขาเก่งพอๆกับ Legend Maestro แบบ Zidane เหรอ ที่พวกมือใหม่ไม่กล้ายกมาเทียบชั้น  
หรือเขาไม่ควรค่าพอจะพูดถึง ให้นำมาเปรียบเทียบกับเด็กๆในปัจจุบัน
หลายๆประตูในปัจจุบัน โดยเฉพาะลูกยิงแรง แต่เรียดพื้น (แถมยังกระดอนหน้านายประตูอีก) รับยากมาก
ผมเห็นแล้วนึกถึงคนนี้เลยล่ะครับ หาคนที่ยิงไกลคมๆอย่างคนนี้ไม่ค่อยได้ในยุคสมัยนี้
แล้วทำไมเขาถึงจากวงการฟุตบอลไปอย่างสงบได้ล่ะ
โดยไม่ถูกนำมาเล่าขานให้เด็กๆที่ทันแต่เมสซี่ โด้ บลาๆๆๆ
ได้ยลโฉม เพชรฆาตที่มาจากมิดฟิลด์ตัวรุกบ้างล่ะครับ
หรือจำนวนสถิติยิงประตู ตัวเลขมันยังไม่สวยงามเท่ากับพวกปัจจุบัน