คือเราก็ไม่เคยชอบเพื่อน ไม่เคยรู้สึกดีกับคนไหนเพื่อนเลย..จนมารู้สึกดีกับเพื่อนผู้หญิงคนนี้
**ขอแทนเพื่อนที่เราชอบ ว่า จอย..
....ที่จริงเราก็ไม่ได้ชอบหรอกนะแบบเพศเดียวกันอะไรแบบนี้อะ...เราก็ไม่รู้ตัวว่าเราไปชอบไปรู้สึกดีกับจอยตอนไหน คือ เราอะเรียนอยู่ที่เดียวกัน อยู่หอด้วยกันแต่ก็มีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันอีก2คน คือเรานอน เราก็นอนข้างจอย ก็แรกๆมันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก ... พอระยะเวลาที่เราอยู่ไปด้วยกันนานๆความที่สนิทกันมากขึ้น เราก็ไม่รู้ตัวเราเหมือนกันว่าเราไปชอบจอยตอนไหน รู้อีกทีก็คือเรารู้สึกดีกับจอยไปแล้วรู้สึกชอบไปแล้ว..คือว่า คืนนั้นเราก็นอนกันเล่นกันแกล้งกัน เราจะทำแบบนี้ทุกๆคืน จอยแกล้งเรา หอมแก้มเรา (หอมแก้มกันเราก็ทำกันบ่อยตั้งแต่เราเริ่มสนิทกัน)..แต่คือสิ่งที่ทำให้เราอึ้งไปคือจอย แกล้งเราหอมแก้มเรา เราก็หอมแก้มจอยกลับ แต่คือจอยจับผ้าห่มมาบังเพื่อไม่ให้เพื่อนเห็น แล้วจอยก็จูบปากเรา ... คือ เราก็นิ่ง อึ้งไป ตกใจ แต่ก็ดีใจ เขินมาก กลับยิ่งทำให้เรารู้สึกดีกับจอยมากขึ้นทั้งที่ก็รู้ว่าจอยก็ไม่ได้ชอบเราและคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา..จนปิดเทอม เราไม่ได้เจอกัน เราคิดถึงจอยมากจึงแชทไปหาจอยบอกว่าเราคิดถึง จอยก็ตอบเรากลับมาว่าคิดถึงเรา คิดถึงอ้อมกอด.เราก็บอกจอยว่าจอยพูดงี้เราคิดนะ คือเราก็ตอบไปไม่ได้คิดไร จอยตอบกลับมาว่า เราก็ไม่ได้เล่น เราจริงจัง...คือมันก็ดีใจนะ เเล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่าจอยพูดเล่นหรือพูดจริง แต่เรายอมรับเลยว่าเรารู้สึกดีกับพูดที่จอยพูดออกมา ...แต่...เราก็คงดีใจได้ไม่นาน เรามานั่งคิด ว่าเรื่องของเรากับจอยมันคงเปนไปไม่ได้ แล้วจอยก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าเรารู้สึกอย่างไงกับจอย ถ้าจอยรู้ ทุกๆอย่างมันคงไม่เหมือนดิม จอยคงไม่ชอบ เราพยายามบังคับตัวเอง บอกตัวเอง ให้เลิกคิดเรื่องนี้ ลืมทุกคำพูดที่จอยพูดอย่าจำ อย่ารู้สึกดีกับมัน เราพยายามทำอย่างไงก็ได้ให้เราลืมจอย แต่สุดท้าย..เราก็ทำไม่ได้ เราลืมจอยไม่ได้ เรายังรู้สึกดีกับจอย เราชอบจอยเหมือนเดิม เราเลิกชอบจอยไม่ได้..ทั้งที่เราก็รู้ว่าจอยคงไม่ได้คิดไรกับเรา ที่จอยทำทุกๆอย่าง ไม่ว่าจะหอมแก้ม นอนกอดกัน จูบเรา พูดสิ่งดีๆกับเรา ห่วงใยกัน มันคงเป็นเพราะว่าเราสนิทกันก็ได้...ซึ่งทุกๆอย่างเราคิดไปเอง คิดเข้าข้างตัวเอง ...เราควรจะทำไงดี เพื่อให้เราลืมจอยได้ ..เราอึดอัดบอกใครก็ไม่ได้...จะทำไงให้เรากลับไปเป็นเหมือนตอนแรกๆที่เรายังไม่รู้สึกอะไรกับเธอ..
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ นี้เป็นกระทู้แรก งงๆนิดนึงนะคะ..
จะทำไงดี เมื่อเรา แอบชอบเพื่อนที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน
**ขอแทนเพื่อนที่เราชอบ ว่า จอย..
....ที่จริงเราก็ไม่ได้ชอบหรอกนะแบบเพศเดียวกันอะไรแบบนี้อะ...เราก็ไม่รู้ตัวว่าเราไปชอบไปรู้สึกดีกับจอยตอนไหน คือ เราอะเรียนอยู่ที่เดียวกัน อยู่หอด้วยกันแต่ก็มีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันอีก2คน คือเรานอน เราก็นอนข้างจอย ก็แรกๆมันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก ... พอระยะเวลาที่เราอยู่ไปด้วยกันนานๆความที่สนิทกันมากขึ้น เราก็ไม่รู้ตัวเราเหมือนกันว่าเราไปชอบจอยตอนไหน รู้อีกทีก็คือเรารู้สึกดีกับจอยไปแล้วรู้สึกชอบไปแล้ว..คือว่า คืนนั้นเราก็นอนกันเล่นกันแกล้งกัน เราจะทำแบบนี้ทุกๆคืน จอยแกล้งเรา หอมแก้มเรา (หอมแก้มกันเราก็ทำกันบ่อยตั้งแต่เราเริ่มสนิทกัน)..แต่คือสิ่งที่ทำให้เราอึ้งไปคือจอย แกล้งเราหอมแก้มเรา เราก็หอมแก้มจอยกลับ แต่คือจอยจับผ้าห่มมาบังเพื่อไม่ให้เพื่อนเห็น แล้วจอยก็จูบปากเรา ... คือ เราก็นิ่ง อึ้งไป ตกใจ แต่ก็ดีใจ เขินมาก กลับยิ่งทำให้เรารู้สึกดีกับจอยมากขึ้นทั้งที่ก็รู้ว่าจอยก็ไม่ได้ชอบเราและคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา..จนปิดเทอม เราไม่ได้เจอกัน เราคิดถึงจอยมากจึงแชทไปหาจอยบอกว่าเราคิดถึง จอยก็ตอบเรากลับมาว่าคิดถึงเรา คิดถึงอ้อมกอด.เราก็บอกจอยว่าจอยพูดงี้เราคิดนะ คือเราก็ตอบไปไม่ได้คิดไร จอยตอบกลับมาว่า เราก็ไม่ได้เล่น เราจริงจัง...คือมันก็ดีใจนะ เเล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่าจอยพูดเล่นหรือพูดจริง แต่เรายอมรับเลยว่าเรารู้สึกดีกับพูดที่จอยพูดออกมา ...แต่...เราก็คงดีใจได้ไม่นาน เรามานั่งคิด ว่าเรื่องของเรากับจอยมันคงเปนไปไม่ได้ แล้วจอยก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าเรารู้สึกอย่างไงกับจอย ถ้าจอยรู้ ทุกๆอย่างมันคงไม่เหมือนดิม จอยคงไม่ชอบ เราพยายามบังคับตัวเอง บอกตัวเอง ให้เลิกคิดเรื่องนี้ ลืมทุกคำพูดที่จอยพูดอย่าจำ อย่ารู้สึกดีกับมัน เราพยายามทำอย่างไงก็ได้ให้เราลืมจอย แต่สุดท้าย..เราก็ทำไม่ได้ เราลืมจอยไม่ได้ เรายังรู้สึกดีกับจอย เราชอบจอยเหมือนเดิม เราเลิกชอบจอยไม่ได้..ทั้งที่เราก็รู้ว่าจอยคงไม่ได้คิดไรกับเรา ที่จอยทำทุกๆอย่าง ไม่ว่าจะหอมแก้ม นอนกอดกัน จูบเรา พูดสิ่งดีๆกับเรา ห่วงใยกัน มันคงเป็นเพราะว่าเราสนิทกันก็ได้...ซึ่งทุกๆอย่างเราคิดไปเอง คิดเข้าข้างตัวเอง ...เราควรจะทำไงดี เพื่อให้เราลืมจอยได้ ..เราอึดอัดบอกใครก็ไม่ได้...จะทำไงให้เรากลับไปเป็นเหมือนตอนแรกๆที่เรายังไม่รู้สึกอะไรกับเธอ..
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ นี้เป็นกระทู้แรก งงๆนิดนึงนะคะ..