ในทุกๆเช้าที่ต้องตื่นมา พบเจอแต่ความวุ่นวายของสังคมรอบข้าง

แม้ตัวเองจะพยามยามเดินให้ช้าลง ก็ยังมีคนข้างหลังดันๆ ให้เดินเร็วแบบพวกเขา

โลกโซเชียลอยู่รอบกาย สังคมก้มหน้าถูกครอบงำ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันถูกลดทอนให้น้อยลง

ฉันไม่อยากตื่นมาเจอสภาพแบบนี้  ที่แห่งไหนมีอยู่จริง

ฉันคว้าปฏิทินหัวเตียงมากางออก พร้อมกับดูวันลาที่พอหลงเหลือ

เช้าพรุ่งนี้ฉันจะขี้เกียจ เช้าพรุ่งนี้ความเร่งรีบใดๆ จะไม่มีผลต่อสิ่งแวดล้อมของฉัน
ฉันจึงออกเดินทาง...