ก่อนอื่นเราต้องเกริ่นก่อนว่า เราไม่ใช่คนเพ้อฝันหรือ งมงายอะไรแต่ เหตุการณ์ ที่จะระบายมันทำให้เราคิดว่า พรหมลิขิต มันมีอยู่จริงใช่ไหม
ดิฉันเจอ ผช คนหนึ่ง ในรอบ 1เดือนที่ผ่านมา 4 ครั้งติด ในสถานที่ที่ต่างกันค่ะ พอพูดแล้วก็เพ้อเจ้อ ถึงเขาผชที่ไม่เคยได้แม้แต่พูดคุยสักคำ ครั้งแรกที่เราเจอผช ในฝันเราเจอเขา ครั้งแรกในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ที่ ชินจูกุ ฮาราจูกุ โอไดบะ ค่ะ เราไปเที่ยวกับเพื่อนๆตามภาษาสาวโสดช่วงวันแห่งความรัก เราเจอผชในฝันเขาถือของเขาคงไปช๊อบมาแน่เลย เขาดูน่ารักมาก ครั้งแรกเราก็เพ้อถึงเขาเลย เราเม้ากับเพื่อนๆถึงเขาตลอดเลยช่วงไปเที่ยว นึกและขำตัวเองที่เพ้อถึงเขาขนาดนี้ แล้วหลังจากกลับจากญี่ปุ่นเหมือนเราลืมเรื่องของเขาไปเลย จนวันที่ 20 กุมภาพันธ์ เป็นครั้งที่สองที่เราได้พบกัน ค่ะ เราเจอเขาที่ เซ็นทรัลลาดพร้าว ที่ ร้าน sara เราตกใจมาก เรามองเขาซื้อของ ผช คนนี้เพอเฟ็คชะมัดเขาทำให้เราใจเต้นแรงมาก หลังจากนั้น วันที่7 มีนาคม เราไปเซ็นทรัลแจ้งวัฒนะเราไปทำผมชั้นล่างค่ะ พอทำผมเสร็จเราก็นัดคุณแม่มาทานข้าวกัน ที่ เอ็มเคในขณะทานอาหาร เราเห็นผช คนหนึ่ง เดินผ่านไป ตรงกระจกร้านค่ะ เขานั้นเองผู้ชายในฝัน แต่มันแค่ผ่านๆเองในครั้งที่3 และครั้งล่าสุด วันที่24 มีนาคม วันนี้เองค่ะ เราเจอเขาบนรถไฟฟ้าใต้ดินเราขึ้นจากจตุจักร จะไปลง สามย่านค่ะ ในช่วง 13.30 น. พอถึงสถานีห้วยขวาง ผชในฝันค่ะ เขาเดินขึ้นมา กับเพื่อนๆ ผญ และก็ ผช แต่ครั้งนี้ เขามองเราค่ะ เพราะ เราคงจ้องเขามากเกินไป มั่งอิอิ  เขาลง คลองเตย ถ้าฉันไม่รีบคงจะแอบตามไปนะ เพ้อเจ้ออีกแล้วค่ะ

จากเรื่องราว ทั้งหมด ทำให้เรามานั่งคิดว่าพรหมลิขิตมันมีจริงไหม
ถ้ามีจริง ผช คนนั้น จะมีโอกาสเป็นพรหม ลิขิตของเราไหม
และถ้าเราเจอเขาอีก เราจะบุกก่อน มันจะดูแย่มากไหม
เรากลัวผิดหวัง และ กลัวไม่ได้เจอเขาอีก ถ้าพรหมลิขิต มีจริง เราอยากพบเขาอีกค่ะ

ถึงจะผิดหวังแต่มันก็เป็นความสุขให้เราได้คิดถึง และ ขำกับความบ้าของตัวเองที่รอเจอ คนที่ไม่รู้จักกัน