เบื่อมาก อยากจะเรียนต่อโทแต่ก็เจอพวกญาติๆขัดอยู่ตลอดว่าจะเรียนไปทำไม เรียนแล้วจบมาก็ขายข้าวแกง

เกริ่นเรื่องก่อนนะครับ
หลังจากที่ผมเรียนจบผมก็แต่งงานกันแฟนทันทีเพราะแฟนอย่างแต่ง หลังเรียนจบ
ผมได้ไปทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์อยู่ปีเดียวแล้วก็ออกเพราะผมมองว่า
ถ้าผมทำงานออฟฟิศต่อไปบวกเงินเดือนไม่มากนักมันจะทำให้ผมไม่สามารถเลี้ยง
ลูกที่กำลังจะเกิดมาให้สุขสบายได้ ด้วยเงินเดือนอันน้อยนิด ผมเลยตัดสินใจลากออก
แล้วก็หาที่ทาง ซึ่งบ้านผมก็พอที่จะมีที่ทางอยู่บ้าง เลยแบ่งที่ส่วนนึงมาให่เช่าทำตลาดนัด
ที่อีกส่วนซึ่งอยู่คนละที่กัน มาเปิดร้านขายข้าวแกง ซึ่งผมมีรายได้มากกว่า
ตอนที่ทำงานออฟฟิศอยู่พอควรเลย

เข้าเรื่องนะครับ
หลังจากขายข้าวแกง+ให้เช่าที่ทำตลาดอยู่ปีกว่าๆ ซึ่งลูกผมก็เกิดแล้ว ผมก็อยากจะเรียนโทต่อ
ซึ่งเป็นสิ่งที่อยากจะทำตั้งแต่เรียนจบตรี แต่พอญาติๆรู้เข้าก็มานินทาผม ว่าขายข้าวแกง
จะไปเรียนโททำไมให้เปลืองตัง ทำไมไม่ไปทำงานรับราชการ สวัสดีการดี เกษียนแล้วสบาย
พอผมไปเถียงเขาก็หาว่าผมเป็นเด็กอกตัญญูที่เถียงผู้ใหญ่ คือผมไม่ใช่เด็กละ อายุ26แล้ว
อีกไม่กี่ปีก็30 ตอนนี้ผมสามารถเลี้ยงลูกผม เลี้ยงพ่อแม่ บวกกับเลี้ยงตัวเองกับแฟน
ให้อยู่สุขสบายได้แล้วโดยที่ไม่ต้องคอยประหยัด พอช่วงเวลาเชงเม้ง ตรุษจีน หรือจะ
วันไหว้อะไรก็แล้วแต่ที่รวมญาติ ญาติของผมก็พูดแต่เรี่องของผม ซึ่งมันเบื่อมาก
จนทำให้ผมยังไม่เรียนต่อโทเพราะคำพูดพวกญาติๆ

คือผมไม่เข้าใจว่าญาติผมจะหัวโบรานไปไหน บางครั้งพวกเข้าก็จะใช้เส้นสายเพื่อที่
จะให้ผมเข้ารับราชการโดยที่ไม่บอกผมก่อน (ซึ่งผมขอบคุณมาก) แต่ผมมีธุรกิจเล็กๆ
ของตัวเองอยู่แล้วจะให้ผมไปทำงานรับราชการอีกไปทำไม จนทุกวันนี้ยังไม่ได้ต่อโทเลย
ในส่วนพ่อแม่ผม พวกเขาตามใจผมมาตลอดอยากทำอะไรก็ทำ อยากเรียนอะไรก็เรียน
พวกเขาเอาใจช่วยอยู่แล้ว แต่ติดตรงญาติๆนี่แหละครับเจอหน้าผมก็ถามผมเลย
ว่าจะเรียนต่อโทไหม จะทำงานราชการไหม คือเบื่อมากๆ แล้วก็เซงด้วย

ปล.ยาวหน่อยครับ แค่อยากระบาย