เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะค่ะ พอดีเรากำลังคุยๆอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ เขาเป็นคนบ้างานค่ะ โดยก่อนคบกันเค้าก็บอกเราไว้เลยว่าเลิกกับแฟนเก่ามา 2 ปีเห็นจะได้ สาเหตุที่เลิกคือเค้าเป็นคนบ้างานไม่มีเวลาให้แฟนค่ะ ไอ้เราก็คิดว่าคนทำงานนี้เนอะ ดีจะตายขยันทำงาน เราก็กำลังฝึกงานเวลาว่างก็ไม่ค่อยมีเหมือนกัน มันจะสักเท่าไหร่กันเชียว

ตอนแรกที่คุยกันเราก็ไม่คิดจริงจังอะไรค่ะ เพราะเค้าไม่ใช้สเป็กเราเลย เราชอบคนอ้วน(เค้าแค่อวบ) ชอบขาว(เค้าผิวเข้ม) มีอย่างเดียวที่รับได้คือสูงกว่าเรา(8 cm) อ้อแล้วก็อายุมากกว่า(3ปี) ไอ้เราก็สเป็คไม่สูงแต่นี้มันสวนทาง เราก็โอเคนะคุยดู...

ไอ้ตอนคุยกันเราก็บอกเค้านะว่าเราขี้หึง ขี้งอน ทิ้งไว้จะหายเอง เราค่อนข้างเด็กๆเพราะขี้อ้อน ปกติเอาใจใครเก่งมาก อ้อนนิดๆยอมเราทุกคน พอพี่เค้าฟัง เค้าก็บอกว่ารับได้ค่ะ แต่ถ้าจะงอนหรือหึงอะไรอยากให้เรามีเหตุผล ไอ้เราปกติเป็นคนมีเหตุผลมากอยู่แล้วก็บอกเค้าว่าโอเค เริ่มคุยกันไปคุยกันมากนิสัยเค้าโอเคเลย แต่เป็นคนไม่หวานเรียกได้ว่าขม ไม่พิธีรีตรอง ไม่มีคำหวานนอกจากคำว่าครับ

วันนึ่งพี่เค้าโทรมาเวลางาน เราก็มีงานต้องส่ง(นั้งหน้าหัวหน้าเลยค่ะ) เราก็ดีใจขอตัวรับโทรศัพท์ แต่แทนที่เค้าจะคุยกับเราคนเดียว เค้ากลับคุยกับคนในที่ทำงานที่เป็นผู้หญิงอย่างสนุกสนานกว่าเราที่อยู่ในสาย เราก็หึงสิค่ะ บอกว่าถ้าทำงานมันสนุกนักก็ไปทำแล้วไม่ต้องโทรมาอีก วันนั้นเลยทะเลาะกันเลย(งานที่ต้องส่งหัวหน้ายังไม่ขอเราเลยเค้าเห็นเราเครียดจะร้องไห้) เค้าบอกให้เราเข้าใจสังคมที่ทำงาน เราเข้าใจนะ แต่ผชไม่รู้หรอค่ะ ว่าการหึงมันไม่มีเหตุผลหรอก ไอ้ที่เจ็บสุดเค้าบอกเราว่า ถ้าเราเป็นคนมีเหตุผลเราจะเป็นคนที่น่ารักมากที่สุดคนหนึ่งเลย ตอนนั้นเจ็บและจุกมากค่ะ โมโหโกธร แต่พี่เค้าก็มาขอโทษ เราก็บอกว่าพี่เค้าไม่ผิดเรางี่เง่าเอง

พอผ่านไปสักพักเราคิดว่า อืมลองคบเป็นจริงเป็นจังดีกว่า วันนั้นมึนๆไม่รู้เมาไหมโทรบอกพี่เค้าว่าเป็นแฟนกันนะ(เกิดมาเพิ่งเคยขอผชเป็นแฟนนี้แหละ) เค้าบอกไม่อ่ะทำไมไปดื่มอะไรมาเมาแบบนี้ ไอ้เราไม่ดื่มไม่สูบแต่ชอบเมาน้ำอัดลม(เพื่อนกับที่บ้านยังงงเลย) แต่ไม่มีโอกาสบอกพี่เค้าสักที หลังจากวันนั้นเราก็ตู่ว่าเราเป็นแฟนพี่เค้าเรียบร้อย(พูดแทนพี่เค้าว่าแฟนและพี่เค้าก็ไม่ว่าอะไร กลับดูชอบสะอีก) ระหว่างคบกันมาก็ปกติค่ะ แต่เรากลับรู้สึกได้เลยว่าพี่เค้าบ้างานจริงๆ จนเราทนไม่ไหว ทักไปไม่ค่อยตอบ โทรมาคุยแค่2นาทีหลังกลับบ้าน แล้วขอตัวนอนเพราะงานเค้าหนัก เสาร์-อาทิตย์นัดเจอแต่ดันมีงานเข้าไปต่างจังหวัดพี่เค้าก็ไป ไอ้เราก็น้อยใจสิค่ะ เรารู้นะว่าเลือกไม่ได้นั้นมันงาน แต่ทำงานหาเวลาให้เราหน่อยไม่ได้เลยหรอ?? พอเราวีนทีพี่เค้าก็ว่าเราทำตัวไม่น่ารัก ชิงตัดสายว่าขอตัวทำงาน ขอตัวนอน เหนื่อยขอไปอาบน้ำ ทิ้งเราหงุดหงิด รู้ตัวนะค่ะว่างี่เง้าขึ้นเยอะ พี่เค้ามาขอโทษบอกว่าอาทิตย์หน้าจะให้เวลามากกว่านี้ พอมาถึงอาทิตย์นี้จริงๆเค้าก็ยังไม่มีเวลาให้ค่ะ

คบกันมารู้สึกดีกับพี่เค้าจริงๆ แต่บางครั้งก็เหงาเกินไป เค้ามีความเป็นห่วงเรา(ถ้าจะไปไหนให้บอกก่อนว่าสมควรไปไหม) เป็นคู่คิดดีๆให้ค่ะ เรารู้สึกอบอุ่นเวลาได้ยินเสียงเค้า เวลาเค้าตอบไลน์ แต่พอพี่เค้าเงียบ(ทำงาน นอน ฯลฯ)เรากลับเหงา เคยมีแฟนแก่กว่าพี่เค้าอีกทำไมไม่เคยเหงาอย่างงี้ก็ไม่รู้ค่ะ

เลยอยากมาถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ในนี้ดูค่ะว่า เรางี่เง่าไปเองใช่ไหมค่ะ เราควรพอกับตรงนี้ บอกพี่เค้าตามตรงว่าเราอยากหยุดหรือทนต่อไปดี ถ้าทนพี่เค้ามันเหมือนมีแต่คำว่า เข้าใจพี่หน่อย รออาทิตย์หน้านะ ถ้ามีแฟนแล้วมันเหงาควรทำยังไงดีค่ะ