อะไรคืออัลเทอร์ มันคือ เเนวเพลงของยุคๆหนึ่งที่เด็กวัยรุ่นยุคนี้ตามไม่ทัน เเละไม่คิดจะตามด้วย

ถ้าถามถึงหนังภาพรวมก็ถือว่าทำออกมาใช้ได้ทีเดียว เเต่การจับประเด็นของยุคอัลเทอร์มาเล่นกลับจับประเด็นเล่นไม่ถึงเเละไม่มีอารมณ์ร่วมให้คนยุค
ที่เกิดไม่ทันติดตามให้เข้าใจ ความไม่อินมันเลยเกิดขึ้นเมื่อ เเฟนของผมอายุ 18 เธอไม่ทันคับนั่งถามผมตลอดเรื่อง จะมีเก็ตก็เอามุขปัจจุบันเข้าร่วมกับอดีต[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วงนี้เป็นตุ๊ด เเต่ผู้กำกับก็ใช้มุขนี้ผิดจังหวะเล่นไปก็เลยแป๊กเล็กน้อย

นักเเสดงจัดว่าเล่นดีทุกคนนะ ถ้าจะเเย่ก็มีเเค่เนตั้นพระเอกคนเดียวที่ต้องพัฒนาฝีมืออีกเยอะ แต่ผู้กำกับชอบเป้อารักษ์หรือเปล่าไม่รู้หรือเนตั้นเป็นคนพูดแบบคาเเรคเตอร์นี้อยู่เเล้ว  

บทหนังก็ถือว่ามีความตั้งใจ เเต่อย่างที่ผมเคยบอกไปในกระทู้ก่อนหน้าว่า กลัวทำไม่ถึง เเละก็ไม่ถึงจริง ๆ บรรยากาศของหนังไม่มี สภาวะเเวดล้อม เครื่องเเต่งกาย ที่จะพาให้คนเข้าอารมณ์ร่วมมันหายหมด เค้าถึงมีคำพูดว่า ถ้าคิดจะทำหนังพีเรียดย้อนยุคต้องมีเงินหน่อยนะเพราะมันต้องทำขึ้นใหม่หมด

เพลงประกอบหนังก็ไม่ได้รู้สึกถึงย้อนอะไรมากมาย ไม่ได้อินเลย มุขการอัดเทปจีบสาวมันก็เเค่ผ่าน ๆ ไปไม่ได้กลับมาตบเรื่องให้ดูเเข็งเเรง

ในฉากที่เป็นคอนเสริต์วงพราวก็ควรหานักแสดงที่มาเล่นเป็นพราวให้ดูมีพลัง เเหม่ยังหาคนที่มาเล่นเป็นพ่อเเม่ของพระเอกตอนเด็กได้ทำไมถึงหาวงพราวตอนเด็กไม่ได้ (ปล.รู้ว่าวงพราวเเต่วงพราวมันเเก่แล้วในยุคนี้ควรไหมล่ะที่จะเอาไปเล่นย้อนยุค)

สรุป หนังก็ทำออกมาดูได้ในระดับหนึ่งเเต่ถ้ามันจะไม่ประสบความสำเร็จก็เพราะการเอาเรื่องเก่ามาเล่ายุคที่เด็กวัยรุ่นมันก้าวไกลไปเยอะ เเละไม่คิดจะย้อนถามกลับว่ามันคืออะไร เเต่เป็นหนังโมโนเรื่องเเรกที่ทำออกมาดีที่สุดในค่ายเเล้วล่ะ เเต่ผมอยู่ในยุคนั้นก็ไม่ได้อินอะไรเลย ถ้าถามว่าทั้งเรื่องมีชอบไหมก็คงชอบใบเฟิร์น และ พ่อของพระเอกที่ดูเเล้วมีพลัง แต่ถ้าถามเรื่องมุขหนังชอบมุขเดียวสั้น  ๆ "พรุ่งนี้น้ำขึ้น"

ปล.ผู้กำกับน่าจะไปได้ดีนะครับสำหรับเรื่องต่อไป เพราะเชื่อว่างบประมาณสำคัญในการสร้างสรรคความคิด ต่อเติมความฝัน สำหรับเรื่องนี้ ผู้กำกับผ่านครับ