คือเรื่องมีอยู่ว่า
  ตอนผมเรียน ปวส. ผมได้ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ที่ต่างประเทศ ก่อนจะไปผมได้ทำเรื่องขอผ่อนผันทหารกับครูที่โรงเรียน พอถึงวันเกณฑ์ทหารที่อำเภอของผมก็ได้เรียกหาตัวผม พอดีแม่ผมไปดูเขาเกณฑ์ทหารเลยได้บอกกับสัสดีไปว่า ผมไปต่างประเทศ สัสดีบอกว่าไม่มีหลักฐานหรือรายชื่อการผ่อนผันมา สัสดีเลยให้เวลาไปหาหลักฐานมาภายใน1เดือน พอถึงตอนนี้แม่ผมเลยโทรไปสอบถามกับครูที่โรงเรียนว่าทำไมไม่ส่งเรื่องผ่อนผันทหารของผมไป แต่สิ่งที่แม่ผมกลับได้คำตอบมาว่า "นักเรียนได้ยื่นเอกสารผ่อนผันไว้ที่โต๊ะไม่ได้มายื่นให้กับมีอผม ก็ให้โต๊ะไปทำให้เองสิ" แม่ผมก็พยายามใจเย็นแล้วขอเอกสารที่ให้ทางโรงเรียนรับรองว่าผมไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศจริง ทางโรงเรียนก็รับรองแล้วส่งกลับมาที่บ้าน (ลืมบอกไปครับบ้านผมอยู่ภาคเหนือ แต่ผมไปเรียนอยู่ภาคอีสานคับ) ซึ่งระยะเวลาในการก็ประมาณ อาทิตย์กว่าๆ ก็ไม่รู้เหมือกันทั้งๆที่ขอด่วนไปแล้ว เมื่อทางบ้านผมได้รับก็ไม่รีรอที่จะส่งไปให้ผู้ว่าการจังหวัดเซ็น แต่กลับต้องตีกลับคืนมา เพราะ นามสกุลในเอกสารไม่ใช้นามสกุลผม ทางบ้านผมจึงโทรไปแจ้งกับทางโรงเรียน ทางโรงเรียนก็ได้ส่งเอกสารรับรองมาให้ใหม่แต่ทีนี้ ชื่อ-นามสกุลถูกคับ แต่รหัสบัตรประชาชนไม่ใช่ จึงทำอะไรไม่ได้เลย เวลาล่วงเลยสัสดีก็ให้ผมไปขึ้นศาล แล้วบอกกว่าให้ยอมรับว่าหนีทหารซะจะได้จบ ผมซึ่งตอนนั้นได้กลับมาอย่างกระทันหันเลยไม่รู้อะไร เขาให้รับก็รับ จนผมมารู้ว่าการหนีทหารนั้นต้องจับเป็นทหารเลยโดยไม่ต้องจับใบดำ-แดง ซึ่งตัวผมมาคิดดูแล้วว่า มันไม่ยุติธรรมสำหรับผมเลย ทั้งๆที่ความผิดนี้ไม่ได้อยู่กับผมเลย ผมควรจะทำยังไงดีคับ (ใจจริงผมไม่อยากเป็นทหารหรอกคับ แต่ถ้าเป็นก็ได้ผมไม่มีปัญหา แต่ผมอยากขอแค่ได้ลุ้นบ้างก็เท่านั้นเองคับ โอกาศอย่างน้อยก็ 50/50 แต่นี้ผมต้อง100% เลยหรอ) อยากให้ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยคับ ขอบคุณคับ