สวัสดีค่ะ คือ มีเรื่องอยากระบาย และขอคำปรึกษาค่ะ  ดิฉันเพิ่งตัดสินใจแยกกันอยู่กับสามีค่ะ เนื่องจากโดนกระทำมาเยอะ และคิดว่าคงหย่าเร็วๆนี้ แต่สามีรู้สึกสำนึกผิด  ดราม่าใหญ่โต ...ช่วงที่เรา แยกกันอยู่ เรารู้สึกมีความสุข ทุกๆวันในชีวิตแม้จะเหนื่อยบ้าง กลับมาเจอหน้าลูกก็หายเหนื่อย ชีวิตได้ทำในสิ่งที่ชอบ แต่ละวันที่ผ่านไป มีความสุขขึ้นมาก พ่อกับแม่ก็ดูมีความสุขขึ้น เราไม่ต้องมาทนพฤติกรรม เห็นแก่ตัวของใคร คำพูดที่คอยทำร้ายจิตใจกัน คำพูดที่คอยตำหนิพ่อแม่เรา แทบจะตลอดเวลา ปลอดโปร่งขึ้นเยอะเลยค่ะ ...แต่พอมาคิดว่า นี่เราทำให้ลูกสาวไม่มีพ่อรึเปล่า เราเห็นแก่ตัวมั๊ย ที่เห็นแก่ความสบายใจของตัวเอง และ การจะเป็น Sungle Mom มันก็ไม่ง่ายเลยนะคะ มีคนซุบซิบเรื่องเราเยอะแยะ เพราะก่อนหน้านี้สามีคงแค้นค่ะ ไปที่ไหนเค้าเล่าเรื่องที่เราไม่ดี ในสายตาเค้านะคะ งานบ้านไม่ได้เรื่อง ทำกับข้าวไม่เป็น เค้าต้องทำอยู่คนเดียว ..ฮึมๆๆ ก็จริงบ้างไม่จริงบ้างอ่ะนะคะ คุณแม่ที่มีลูกเล็กๆจะเข้าใจ แค่เวลาเข้าห้องน้ำแทบจะไม่มี ...ช่วงนี้เค้าก็มาเล่นกับลูกบ่อยค่ะ. แต่มาบ้านเราก็ไม่ทักทายผู้ใหญ่นะคะ ก็เล่นแต่กับลธก แต่ไปดราม่าใส่เฟซบุ้ค ทั้งๆที่บล็อคเฟซเรา ...เราควรจัดการความรู้สึกตัวเองอย่างไรดีคะ อยากไปปฏิบัติธรรมก็เป็นห่วงลูก เห็นหน้าสามีทีไรก็นึกเกลียดทุกที. ..ขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ🙏🙏