ผมเคยเข้าฟังปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรครับ
หลังจากนั้นก็ชอบ เพราะว่าไพเราะมาก
จึงฟังทุก ๆ วัน จนสวดตามได้
ผมทำแบบนี้ทุกวัน เวลาขับรถไปโรงเรียนก็จะท่องกลับไปกลับมา 5555
สวดจะเสร็จแล้วบางทีก็กลับไปท่อนกลางอีก เพราะบางทีก็ลืม
แต่ก็รู้สึกทำให้ใจเย็นขึ้นบ้าง
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เพราะที่สวด ร้องไปก็เพราะว่ามันเพราะเฉย ๆ
อยู่มาวันหนึ่งผมก็อ่านเจอว่า
การสวดมนต์นั้นจะได้บุญด้วย
ถ้าได้บุญจริง ๆ ล้วผมสวดทุกวัน ทั้งวันเช้าเที่ยงเย็นแบบนี้แปลว่าผมคงได้บุญมากสิครับ
แล้วบทสวดนี้เป็นของพระอวโลกิเตศวร มันไม่ใช่นิกายที่ผมนับถืออยู่
แล้วผมจะสวดได้ไหมครับ

อีกอย่างผมกลัวครับ
กลัวว่าสวดมากเกินไปสมองมันจะเบื่อ
เพราะเวลาผมฟังเลพงอะไรมาก ๆ พอมากจนอิ่มตัว
มันจะไม่อยากฟังอีกเลย