ในชีวิตของคนเรานี่เป็นไปได้มั้ยครับว่าเราจะอยู่คนเดียวไปจนตายโดยไม่มีชีวิตคู่? หรือเพราะนิสัยเราเข้ากับใครไม่ได้?



ตัวผมเองเพิ่งจะอยู่ปี 3 ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ดูหนัง ซื้อของ มีไปกินข้าวคนเดียวบ้าง เป็นคนนิ่งๆ แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนก็จะเฮฮา บางทีนิ่งมากจนโดนกลุ่มสาวๆแซว แต่ผมไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วย เลยตลกๆ ยิ้มให้เฉยๆ ตอนนี้ได้คุยอยู่กับรุ่นพี่คนนึงที่เพื่อนแนะนำให้รู้จักเพราะสงสารที่ผมไม่มีใครเอาสักที และตัวผมก็รู้ตัวด้วยว่าอยู่กับคนอื่นยากมากๆจนเพื่อนๆในกลุ่มโหวตว่าเป็นคนที่ "ใช้ชีวิตยากที่สุด"



ตอนนี้ผมได้คุยกับพี่เค้ามาเกือบเดือนแล้วครับ และก็เริ่มไม่มีความสุขเวลาที่คุยกันนานๆ ขี้เกียจคุยด้วย อยากอยู่เงียบๆคนเดียว แต่ก็สงสารเขาที่อาจจะจริงใจกับเราจริงๆแต่เราดันไม่รู้สึกอะไรด้วยเลย อยากบอกไปตรงๆว่าไม่อยากคุยด้วยแล้วแต่กลัวพี่เค้าจะเสียใจ พอเป็นแบบนี้เข้าเลยไม่อยากคุยกับใครอีก ไม่อยากทำให้ใครต้องเสียใจอีกแล้ว ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากแก่ตายไปคนเดียวหรอกครับ แต่ทำไงได้ล่ะ? ก็ยังไม่เจอคนที่เข้ากับเราได้สักทีเลยนี่นา

ที่ผมเข้ามาตั้งกระทู้นี้เพราะอยากรู้มุมมองของหลายๆคน เพราะถ้าจะไปถามเพื่อนว่าอยากอยู่คนเดียวแบบไม่มีแฟนมั้ย เกรงว่าจะโดนแฟนมันที่นั่งอยู่ข้างๆฟาดแรงเข้าที่หน้าน่ะครับ

ปล.ถามทุกเพศเลยครับ ทุกเพศที่มีอยู่บนโลกนี้ เพราะทุกคนก็มีความรักได้เหมือนกัน