สวัสดีค่ะ หนูอายุ15ปีนะคะ เครียดมานานแล้วด้วยค่ะ
จะเล่าตั้งแต่ต้นนะคะเพื่อทำความเข้าใจในปัญหาของหนูนะคะ
ตั้งแต่ป.5 หนูย้ายจากรร.บ้านนอกมาอยู่อีกอำเภอเมืองหนึ่งค่ะ
ซึ่งเราก็ไม่รู้จักใครเลยเพราะคนละอำเภอกัน เราเป็นคนที่ชอบทักคนอื่นก่อนค่ะ เลยมีเพื่อนรู้จักในเวลาไม่นาน
แต่ที่สังเกตอยู่อย่างหนึ่งคือว่า มีผญ.คนนี้ ชอบถามเมื่อเราคุยกับเพื่อนคนนั้นเสร็จว่า"มันคุยอะไรกับแกบ้าง"
หนูได้ยินชัดเจนเลยค่ะ แล้วผญ.คนนั้นก็ย้ายที่มานั่งข้างหลังหนู แล้วเขาก็คุยกับหนูแบบเป็นเพื่อนเลย
เขาชอบถามการบ้านหนูด้วยค่ะ ถ้าไม่ให้ลอกก็จะขโมย ที่รู้ว่าเค้าขโมยคือเพื่อนมาบอกค่ะ
หนูเป็นคนที่จะมีผ้าเช็ดหน้าติดตัวตลอด เพราะเหงื่อเยอะค่ะ ผญ.คนนั้นเขาก็ซื้อตามบ้างสีและลายเดียวกันเป๊ะๆ
แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ที่รร.มีห้องสมุดค่ะ แต่ไม่ชอบเข้า เพราะมีหนังสือของตนเองอยู่แล้ว ไม่อยากไปรบกวนมาก
เราก็ซื้อหนังสือมาเล่มนึง เป็นหนังสือวิทยาศาสตร์ป.5 อ่านทุกตอนกลางวัน และจะมีเรานั่งแค่คนเดียว
แต่ซักพักเพื่อนคนนี้ก็มานั่งแถวๆนั้น แล้วซื้อหนังสือวิทยาศาสตร์มาด้วย ตอนนั้นเริ่มสนิทและพอรู้ตัวเเล้ว
เลยแกล้งเข้าไปถามว่า อ่านอะไรอยู่หรอ ผญ.คนนั้นหันมาตะคอกใส่เราว่า รำคาญ!จะอ่านหนังสือ
เราก็งงเลยถามแค่นี้ ทีตัวเองเลียนแบบตลอดไม่เห็นว่าอะไร แต่ที่ได้กลับมาคือหนังสือหนาและใหญ่กว่าของหนูมาก
รู้สึกว่าจะไม่น่าอ่านด้วย เป็นขาวดำหมดเลย

ป.6ตอนนั้นก็แก่สุดในรร.ละ ก็ต้องมีชมรมไว้คุมน้องๆ
เราเลือกที่จะอยู่ชมรมศิลปะ และเพื่อนๆก็อยู่กันหลายคน
ผญ.คนนั้นบอกเพื่อนเราว่าจะอยู่ชมรมห้องสมุด เพราะครูห้องสมุดทุกคนสอนป.6 จะได้คุยกันง่ายๆ?
ผญ.คนนั้นไม่ชวนเราทั้งๆที่สนิทกัน น่าแปลกเนอะ เวลาทำการบ้านชวนดีจัง
มีวันนึงอ.ภาษาไทยซึ่งเป็นอาจารย์ที่คุมห้องสมุดสั่งรายงานมาให้ทำเรื่องที่ตนเองสนใจ
พอกำหนดส่งภายในสองวัน เราส่งวันแรก อ.บอกให้เราไปแก้อะไรซักอย่างจำไม่ได้ค่ะ
แต่ผญ.คนนั้นไม่ได้ทำมา เธอจึงบอกว่า ขอเค้าดูหน่อยนะ และดูนานมาก
พอกลับบ้านไป อ้าว รายงานหายไปไหน อ.ภาษาดุด้วย เราร้องไห้เพราะรายงานต้องเขียนทั้งหมดเลย
จะทำใหม่ก็ไม่ทันแล้วด้วย นั่งร้องไห้ในห้องนอน พอตอนกลางวันที่รร.เพื่อนคนนั้นมาบอกว่าเค้าลืมเอารายงานของแกจากที่บ้านมา เราถามว่าเธอโขมยหรอก้ไม่ตอบ เราถามว่าของแกล่ะ เธอก็บอกว่าส่งไปแล้ว พออีกวันถัดไปอ.ภาษาไทยบอกว่า เธอส่งช้ามากนะ ใช้เพื่อนมาส่งอีก เพื่อนบอกว่าเธอลืมทำ??
แต่งเรื่องมาทำไม เรากลับบ้านแล้วไปร้องไห้อีก ลืมบอกว่าเป็นคนร้องไห้ง่ายถ้าดูหนังตลกแล้วมีฉากซึ้งก็ร้องค่ะ
เราก็เลยบอกให้เพื่อนไปบอกครูด้วยความจริง เพื่อนก็บอกว่าโอเค เราก็ไปด้วย เพื่อนกลับบอกเหมือนเดิมว่า เพื่อนคนนี้ลืมส่งขอโทษด้วยนะคะ
อะไรของเค้าก็ไม่รู้ เราเลยไปบอกด้วยตัวเองว่า ผญ.คนนี้เอาไปลอกและลืมส่งของเรามา อ.ไทยก็แค่พูดบ่นๆผญ.คนนั้นเฉยๆเอง เพราะว่าเป็นลูกรักของอ.มาก และประจบเก่งมาก เพื่อนเราบอกมาอีกที และแล้วงานก็เริ่มเยอะขึ้น อันต่อไปเป็นงานประดิษฐ์สร้างสรรค์ค่ะ อ.ส่งเราก็รีบส่ง เราทำปลาตะเพียนไปส่ง แต่ยังไม่ทันได้ส่งผญ.คนนั้นก็ขอดูค่ะ และบอกว่าส่งพรุ่งนี้ได้ไหม ส่งพร้อมกันเราก็อืมๆ
วันรุ่งขึ้น ผญ.คนนั้นซื้องานประดิษฐ์มาค่ะ แบบโมบายที่ไม่ใช่ทำวันเดียวเสร็จแน่นอน
เราถามว่าทำเองหรอ เธอก็อ้ำอึ้งแล้วบอกว่า ป้าข้างบ้านช่วยทำ (เธอลืมไปแล้วว่าเรารู้จักกันและเธอไม่มีป้า แม่ของเธอคือพี่สาวคนโต ข้างบ้านเป็นเซเว่น และคลินิก ปล.บ้านใกล้กันค่ะ) โกหกหน้าตาย ทำเอาตะเพียนเราตัวนิดเดียวเลย และเราเป็นเด็กเก่งวิทย์ค่ะ และมีงานที่จะต้องไปแข่งแต่เราไม่ได้เพราะผญ.คนนั้นเอาไปซะก่อน เราจึงไปแข่งภาษาไทยเเทนและได้รางวัลมา ตอนไปเข้าค่ายเราก็ต้องกลับบ้านอีกอำเภอนึงแล้วลดเมล์หมด เราก็เลยบอกขอกลับด้วยได้ไหม พ่อเราขอแม่เธอแล้ว เธอกลับบอกว่าไม่ได้ เราเลยนั่งร้องไห้ค่ะหกโมงแล้วและอยู่คนละอำเภอกลับก้ดึกอีก ทำไมเค้าทำแบบนี้แค่ขอ กลับด้วย บ้านก้ไม่ใช่อยู่คนละทาง พอเทอมสองใกล้สอบเข้าม.หนึ่ง เราอ่านหนังสือทุกวันค่ะ ที่โรงเรียนไม่อ่านเพราะ เริ่มกลัวเธอคนนั้น เธอคนนั้นก็โทรมาถามเราทุกวันว่า วันนั้นทำอะไรอยู่นอนหรือยัง เราบอกว่าดูดาวกระจายอยู่ เม้าท์ดาราซะเลย เราไม่เคยบอกว่าเราอ่านหนังสือค่ะ เบื่อเงาพูดได้ ตอนสอบโอเน้ตรร.เราก็ให้ถามกันได้ค่ะ เราดันได้อยู่ห้องเดียวกันค่ะ เธอก็ชอบถามคณิตเรามาก แต่ถามเพื่อนสนิทเรามากกว่าเพราะอยู่ใกล้กัน ผลสอบเราได้เต้ม และ70ขึ้นทุกวิชา แต่เธอทำหน้าจ๋อยๆไป และตอนสอบที่มัธยมใกล้ๆเธอสอบไม่ติด แต่เราสอบติด
เธอบอกว่าจะไปอยู่ในเมือง เเละกำลังจะไปสอบเร็วๆนี้ ประมาณสองรร. และหนึ่งในรร.นั้นคือเราจะไปสอบด้วย
ก่อนวันรับสมัครเธอโทรหาเราทุกวัน พอวันรับสมัคร เราบอกแม่ว่าคอยดูนะแม่ มันไม่โทรหาหนูหรอก เป็นเรื่องจริงแล้วค่ะ
วันเราสมัครมีแค่สามวัน เราไปวันที่1 และเธอก็ไปวันที่หนึ่งแต่ไม่เห้นกัน เธอโทรมาวันสุดท้ายตอน4โมงเย้น ที่เค้าเลิกรับสมัครแล้ว
เธอโทรถามว่า ไปสมัครมาหรือยัง หมดเวลาแล้วนะ เราบอกว่าไปมาแล้ว (ไม่โทรมาพรุ่งนี้เลยละ) แม่เราแนะนำว่าอย่าคบเลยเพื่อนแบบนี้

ตอนม.หนึ่งเราได้อยู่ห้องเดียวกันอีก เพราะคละห้อง เวรกรรมของเราค่ะ  เธอบอกว่าเธอไม่ชอบคนที่ชื่อ สนุ๊ก เธอบอกว่า นิสัยไม่ดีเพื่อนบอกมา
เราก็งงว่าสนุ๊กเฟรนลี่จะตายไป น่ารักอีก เธอนินทาสนุ๊กให้เราฟังทุกวัน แต่เธอกลับสนิทกับสนุ๊กและชอบนินทาเราให้สนุ๊กฟัง
เวลาเราไปเรียนพิเศษที่ไหนเธอก็จะตามไปด้วย แล้วชอบด่าอาจารย์ให้ฟังว่าสอนไม่ดี ไม่เหมือนครูที่สอนตัวต่อตัวเธอ และเธอก้บอกว่าม.ปลายจะมาอยู่หอด้วย ตอนเรียนในห้อง เวลานำเสนอหน้าชั้นเรียนตอนแรกก็นำเสนอแบบกระฉับกระเฉงค่ะ พูดคล่องๆ แต่เรากลับเห็นเค้าพูดแบบเราค่ะ (บางคนบอกว่านี่ก้คือคุณสมบัติของผู้ที่นำเสนอได้ดีนิ) มาฟังต่อเราก็เปลี่ยนไปพูดแบบช้าๆเนิบๆ แบบนางสาวไทยค่ะ5555 ปรากฎว่าเธอก็เปลี่ยนมาพูดแบบเรา อู้วววว
มีเงาเพิ่มเว้ย เวลาเราตอนคำถามครูสมมติว่าเราตอบคำถามที่หนึ่ง เธอก็จะตอบคำถามที่สอง เป็นประจำ และนิสัยขโมยการบ้านก็เหมือนเดิม
ตอนกีฬาสีเราบอกว่าเราเล่นบาสและปิงปองได้ เธอกลัวมากเลยไปเรียนปิงปองและบาสกลับรุ่นพี่ แล้วเธอก็ชอบว่าเราเตี้ยๆๆๆ ทั้งๆที่ตอนเราเคยสูงกว่า  เราไม่เคยว่าเธอเตี้ยเลย เราเริ่มเครียดและถ่อยห่างค่ะ ลืมบอกค่ะ เธอถามเราว่าโน้ตบุ้คซื้อสีไร ยี่ห้ออะไร ซื้อตามค่ะ มีเครื่องปริ้นยี่ห้ออะไรก็ซื้อตามค่ะ โทรศัพท์ก็ซื้อตามค่ะ ทั้งๆที่ของพวกนี้เธอมีอยู่แล้ว  และอีกอย่าง เธอถามว่าที่หอมีทีวีไหม เราบอกว่า ไม่มี เธอก็เอาทีวีในห้องนอนเธอออกค่ะ

ม.สอง เราเริ่มชอบพี่คนนึงค่ะ ชอบในที่นี้คือเก่งค่ะ แต่คนอื่นเค้าใจว่าเรารักพี่คนนี้ และเราได้ยินเธอพูดกับคนอ้วนเพื่อนของเธอว่า "ทำให้ผู้หญิงในห้องมีแฟนหมดเลยก็จะดีมากเพราะจะเสียการเรียน" และเธอก็เริ่มล้อเราค่ะ นาฬิกาสีดำเหมือนกันด้วยอ่ะ (สึดำโหลมากคิดว่าหลายคนมีดำ) เสื้อกันหนาวเหมือนกันด้วย (ของเราฟ้าของพี่ผช.น้ำเงิน คนละยี่ห้อ) จะทำให้เราชอบให้ได้เลยใช่ไหม เราก็งงๆบ้างแต่ไม่ถึงกลับรัก และเธอทำไม่สำเร็จ เกรดกลับตกซะเอง และมีเรื่องเดิมๆที่ได้พิมพ์ไป ชอบขอเล็คเชอร์ ช้อตโน้ต และสมุดจดการบ้านดู

ม.สามล่าสุด เราไปสอบดนตรีกับเพื่อนหน้าห้อง ปรากฏว่าอ.บอกว่า เพื่อนเล่นเร็วไปไม่ผ่าน สอบใหม่
เธอคนนั้นยิ้มย่อง พักกลางวันเราขอสอบ เธอคนนั้นไม่รู้ และอีกสัปดาห์ตอนในชม.อ.ประกาศว่าใครผ่านและมีชื่อเรา เธอทำหน้าตกใจ
และไปสอบตอนกลางวันแบบเรา ตอนสอบกลางภาคเราอ่านหนังสือ เธอก็มานั่งแถวๆนั้นอีก และก็นินทาเราว่า ทำไม่เราเคร่งจัง
อยากที่บอกความลับไม่มีในโลก มีคนบอกเราอีก และแจ็คพอตแตกเมื่อ ได้งานกลุ่มทำเต้นด้วยกัน โดยที่มีคะแนนอยู่สามพาร์ท
แต่เราได้คะแนนโอเคเลย แต่เธอหันไปคุยกับอ.ว่า เราไม่ซ้อมเรา ขอให้หักคะแนน??? ตามสบายนะ
ท่าเต้นเซ็กซี่มาก มีลูบก้น ส่ายก้น ก้มสะท้านทรวง เราไม่กล้าซ้อมจริงๆ แต่เวลาจริงก้ไม่ผิดคิวนะ ซ้อมบ้านได้
และเราไม่ไปสอบรร.อื่นเพราะเธอคนนั้นจะไป แต่เธอกลับไม่ได้ แต่เราคิดว่าเธอได้ เเล้วจะได้ไม่อยู่รร.เดียวกัน
ถ้าเราสอบเราคงได้ไปแล้ว เพราะเพื่อนสนิทเราก้ไปแล้วได้ยกแก๊ง เฮ้อๆ
ปล.เธอมีเพื่อนสนิทที่ไม่สนิทเพราะเพื่อนเธอบอกเราว่า เธอไม่เคยบอกเกี่ยวกับการเรียนพิเศษเลย
ชอบปิดบังด้วย เพื่อนเธอชื่อ ไก่ นามสมมติ ไก่ก็จะชวนเรา และคนอื่นๆไปเรียนพิเศษ เราเลยถามกลับว่า
แล้วเพื่อนเธอละ ไก่ก็บอกแบบเดิมว่า เราไม่รู้เลย เหมือนไม่ใช่เพื่อนกันอ่ะ เหมือนแค่บอกว่ามีเพื่อนนะ

ตอนปิดเทอมนี้เราเจอเธอที่เรียนพิเศษ ใจเราเต้นเหมือนกลองเลยรัวมาก เพราะตกใจไม่คิดว่าจะเจอ
เธอคนนั้นก็ตกใจเหมือนกันและเธอก็ไปนินทาให้เพื่อนต่างห้องที่ไม่ใช่ไก่ ฟังว่าเราเกลียดคนนี้มาก ความลับไม่มีในโลกนะเออ
เราไม่ไปเรียนพิเศษหลายวันแล้วเพราะถ้าไป เธอก็จะต้องเรียนแบบเรา และแข่งเรียน
เธอแข่งทุกอย่าง ความเฟรนลี่ กีฬา รูปร่าง

หนูอยากถามว่าจะดรอปดีไหม เปิดเทอมก็จะเจอเงาแบบนี้อีก แข่งทุกเรื่องเลย
ตอนแรกคิดว่าจะเรียนเมืองนอก แต่พ่อกลับบอกว่า ถ้าอายุแค่นี้ใช่เงินเรียนขนาดนี้ เรียนปีเดียวแล้วมาทำธุรกิจเลยดีไหม
จะย้ายรร.แม่ก็บอกว่ารร.หนูอันดับหนึ่งของภาคเหนือเลยนะลูก
จะดรอปอยู่บ้านเฉยๆก้จะเสียปี
เคยคิดอยากจะฆ่าตัวตายเพราะเรื่องพวกนี้มาหลายครั้ง เพราะรำคาญ และเหนื่อย