ตั้งแต่เล่นพันทิพและตั้งกระทู้ในพันทิพมา นี่เป็นกระทู้แรกเลยที่ตั้งเกี่ยวกับละคร เพราะมันอดใจไม่ไหวจริงๆ

ครั้งแรกที่รู้จักเรื่องนี้คือ อ่านนิยาย ของคุณนราเกต เช่ามาอ่านจากร้านหนังสือแถวบ้าน
พออ่านจบเท่านั้นแหละค่ะ ดิชั้นนี่แจ้นนนไปร้านหนังสือแถวบ้านแล้วซื้อกลับมาเก็บไว้ในครอบครองเลย
คือ ถ้าใครเคยอ่านคงจะเข้าใจ สภาพตอนอ่าน นางเอกโกรธ ก็โกรธตาม นางเอกร้องไห้ นี่ร้องไห้หนักกว่า
ยิ่งตอนท้ายๆเล่มที่นางรู้ความจริง แล้วถอดแหวนต่อหน้าหมอณนต์ ยิ่งสะอื้นฮักๆ เจ็บปวดตามภัทริน

พอรู้ว่านิยายเรื่องนี้จะมาทำเป็นละคร เล่นโดย ณเดช กับ คุณแต้ว ยอมรับว่าแอบระแวงนิดหน่อย
เพราะจากประสบการณ์ที่เจอมา ละครมักทำได้ไม่อินเท่ากับนิยาย วันที่ออนแอร์แรกๆก็ยังไม่ได้ดูค่ะ
แต่หาเรื่องย่ออ่านและอ่านบทละครจากเวปทรู ยอมรับว่าขัดใจพอสมควรเพราะแม้เค้าโครงเรื่องยังคงเดิม
แต่การดำเนินเรื่องไปค่อนข้างแตกต่างไปทีเดียว จนเริ่มเห็นกระแสในพันทิพ เลยลองกลับไปดูย้อนหลัง
โหยยยยยยยยยยยย เท่านั้นละค่ะ คุณคะ ติดงอมแงมมมมมมมมมมมมม เลยค่ะ เข้าขั้นว่าบางตอนบางฉาก
ดูซ้ำแล้วซ้ำอีก

เรื่องนี้ ณเดช เล่นดีมากกกกก ถ่ายทอดภาพของปราณต์และปราณนต์ ในจินตนาการตอนอ่านนิยายในหัวดิชั้นออกมาได้เหมือนเป๊ะ
ยิ่งเวลาเล่นกับคุณแต้ว ดิชั้นที่นั่งดูนี่ยิ่งอินเข้าไปใหญ่ ไม่ได้รู้สึกขัดอกขัดใจระหว่างนิยายกับละครโทรทัศน์เลย

(ณเดช น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่เคยอยากนอนตักแฟนเท่าตักณเดชเลยค่ะ อยากจะเป็นภัทริน
สักสองวินาทีก็เอา)

ขอชื่นชมนักแสดง ผู้จัด ช่างกล้อง ช่างไฟ ช่างแต่งหน้า ครอสตูม คนเขียนบท และคนเขียนนิยายนะคะ ทีมงานทุกคนนะคะ
(ชมหมดค่ะ เพราะถ้ามีส่วนใดส่วนหนึ่งทำงานได้ไม่ดี ละครก็คงไม่ออกมาประทับใจดิชั้นแบบนี้)

เราจะติดตามจนจบ ไม่พลาดสักตอนค่ะ ^^