คือเราบอกเลิกแฟนไม่ใช่ประชดนะคือเลิกจริงๆ เราจับได้ว่าเค้ามีคนอื่นเราเลยบอกเลิกทั้งที่ยังรักนั่นแหละ เราพิมพ์ไปในไลน์ด่าเค้าไปเยอะอยู่ประมาณว่าทำอย่างนี้ทำไมคนไม่มีหัวใจ จิตใจทำด้วยอะไร ชาตินี้เราไม่น่าได้มารู้จักคนอย่างคุณเลย ชีวิตนี้อย่างได้เจอกันอีกเลย แล้วก็รีบบล็อคไลน์และลบไลน์ทิ้ง กลัวมันด่าตอบจะเถียงไม่ทัน555 ลบเบอร์มันทิ้งด้วยเพราะปกติเป็นคนไม่จำเบอร์ใคร ข้อดีของการไม่จำเบอร์ เป็นงี้ตั้งแต่สมัยมัธยมไม่จำเบอร์แฟนเพราะถ้าเลิกกันแล้วกลัวเวลาเหงาๆหรือเมาๆจะเผลอไปโทรหามัน ศักดิ์ศรีเยอะก็เงี่ย หลังจากนั้นที่บอกเลิกก็ทำใจไว้ว่าชีวิตต้องเดินหน้าต่อคิดถึงแต่เรื่องอนาคตว่าซักวันมันต้องลืม มันอยู่ได้เราต้องอยู่ได้ ผ่านไปอาทิตย์นคงก็มีคิดถึงอยู่นะ คิดว่าซักวันนึงเค้าอาจมาง้อ แต่ก็จะคิดต่อท้ายเสมอว่าไม่มีทางเป็นไปได้ จนมาเมื่อวานนี้เค้าโทรมาสี่สายตอนหกโมงเรายังไม่ตื่นเลยไม่ได้รับ พอตื่นมาตอนบ่ายๆเห็นเบอร์ไม่ได้เมมชื่อขึ้นโชว์ก็เอะใจคล้ายๆเบอร์เค้าเลยโทรกลับ เค้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเค้าไม่พูดถึงเรื่องที่เค้านอกใจ เค้าพูดแค่ว่าแล้วเรามาทะเลาะอะไรกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง คือตอนนั้นเรางง คือคิดในใจกูเลิกกับแล้วนะไม่ได้ทะเลาะเฉยๆ คือกูทำใจแล้ว    ##########เราอยากรู้ว่าควรจะให้อภัยเค้าดีมั้ย เค้าปล่อยระยะห่างนานเกินไปรึป่าว เค้ากลับมาทำไมทำอย่างนี้ทำไม ถ้าเราอยากลองเชิงอยากเล่นตัวดูจะต้องทำไงบ้าง