หนังตลกโรแมนติกผสมแฟนตาซี ที่ว่าด้วยการเดินทางย้อนเวลาไปหาอดีตเรื่องนี้ อาจจะไม่ได้เป็นงานที่สัมผัสได้ถึงความเป็นออริจินัล แถมยังพบช่องโหว่ของบทภาพยนตร์ และงานโปรดักชั่นมากมาย แต่ ... ด้วยเสน่ห์เฉพาะตัว บวกกับความจริงใจในการนำเสนอ เมื่อประดังเข้ากับลิ้นชักความทรงจำของคนที่เคยมีช่วงเวลาวัยรุ่น ณ ยุคสมัยที่หนังพูดถึง มีประสบการณ์ร่วม มีสตอรี่ที่จะเป็นจิ๊กซอว์ต่อติดไปด้วยกัน...


2538 อัลเทอร์มาจีบ .. จะต้องเป็นงานโดนใจ ซึ่งสำหรับตัวผมเอง .. พูดได้เลยว่า หนังกับเรามันจูนกันติดได้อย่างลงตัว เกิดเป็นความประทับใจ อิ่มเอม อมยิ้มแก้มตุ่ย พร้อมๆกับคราบน้ำตาบางๆพกติดตัวเป็นของที่ระลึกดีๆให้เดินออกจากโรง


เรื่องราวของ ก้อง เด็กหนุ่มยุคสมาร์ทโฟน ซึ่งทนเห็นภาพการกระทบกระทั่งของพ่อแม่อยู่หลายครั้ง และแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพ่อแม่ตัวเองเลย ระหว่างที่กำลังผิดใจกับพ่อ เขาก็พบกับเพจเจอร์ เครื่องมือสื่อสารสุดฮิตในอดีต ที่อยู่ๆก็พาเขาย้อนกลับไปยังช่วงเวลาในอดีตของปี 2538 .. ช่วงที่พ่อกับแม่ของเขา ยังเป็นแค่แฟนกัน และกำลังมีปัญหาจากมือที่สาม 'ส้ม' เด็กสาวที่หลงรักพ่อของเขา ... ซึ่งถ้าส้มกลายมาเป็นคนรักของพ่อได้สำเร็จ นั่นหมายถึงตัวเขาเองก็คงไม่ได้เกิดมา แต่ปัญหาคือ .. อยู่ๆ เขาเองก็ดันตกหลุมรักส้มไปเสียเอง


หนังมาในธีมของการโหยหาอดีต ซึ่งในฐานะที่จขกท. ก็เริ่มเข้าสู่ 'วัยรุ่น' ในช่วงนั้นพอดี จึงทันและอินไปกับทุกๆอย่างที่หนังนำเสนอ ไม่ว่าจะเป็น เพจเจอร์, การคุยโทรศัพท์บ้าน, การสื่อสารแบบผ่านประสาทสัมผัสทั้งห้า มากกว่าผ่านแค่ตัวอักษรทางไลน์, ทามาก๊อตจิ, ตู้สติ๊กเกอร์, สมุดโทรศัพท์, บัตรจีบ หรือแนวเพลงอัลเทอร์เนทีฟ ซึ่งถูกใช้เป็นสตอรี่หลักของเรื่อง


เข้าใจว่า ทีมผู้สร้างคงต้องการใส่ทุกอย่างที่เป็นของฮิตและสัญลักษณ์ในช่วงยุคๆนั้นเข้ามาให้ครบถ้วน แต่กลายเป็นจุดบกพร่องแรกที่หนังมี เพราะหลายๆอย่างก็ไม่ได้เกิดขึ้นในปี 2538 อย่างเพจเจอร์จะมาฮิตก็น่าจะช่วงสองสามปีหลังจากนั้น เช่นเดียวกับตู้สติ๊กเกอร์ที่กว่าจะเข้ามาจริงๆก็ต้นปี 2540 ไปแล้ว ยังไม่นับเรื่องความสมจริงของแฟชั่นที่ยังดูร่วมสมัยเกินไป และตัวละครนำก็มีการทำสีผม ซึ่งในยุคนั้นยังไม่เป็นแฟชั่นเลยด้วยซ้ำ โดยเฉพาะกับผู้ชาย ที่แทบจะพูดได้เลยว่า ยังเดินหัวดำกันเต็มบ้านเต็มเมือง
(เพิ่มเติม : ตรงนี้ จขกท. อาจจะมีจำพลาด หรือในสภาพแวดล้อมของจขกท. อาจจะยังไม่ฮิตก็เป็นได้ครับ)


จุดอ่อนต่อมาของหนัง คือ บทภาพยนตร์ที่ยังมีรอยแผลให้ได้รู้สึก และขาดความเป็นต้นฉบับ เพราะก็เหมือนได้อิทธิพลมาจากหนังหลายๆเรื่องอยู่ไม่น้อย .. แต่ก็เมื่อมององค์รวม ก็ยังนับว่า ดูเอาเพลินๆ ไม่เสียหายอะไรครับ


เช่นเดียวกับนักแสดงหน้าใหม่ของหนัง ยกเว้นน้องใบเฟิร์น ต่างก็เล่นกันแข็งไปหน่อย แต่ก็ไม่ทำให้เสียอรรถรส ด้วยเสน่ห์เฉพาะตัวที่มี ทั้งน้องเนตั้น ในบทก้อง บทนำของเรื่อง หรือแวน ชนินทร ในบทพ่อของก้องวัยหนุ่ม มาดเท่ๆ บุคลิกเซอร์ๆ ซื่อๆ เป็นอีกหนึ่งสิ่งดีๆที่หนังมีฮะ


ส่วนน้องใบเฟิร์น นางคือเสน่ห์ และทุกอย่างที่หนังต้องการ แม้จะยังย่ำอยู่ในบทบาทเดิมๆ ใช่เสน่ห์และความน่ารัก สดใสของน้องเป็นตัวชูโรง แล้วยังมีกลิ่นอายที่ไม่ได้ฉีกไปจากบทนำแจ้งเกิดใน สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก สักเท่าไหร่ .. แต่พอต้องมาถึงฉากขายการแสดง นางมาเต็มมาก ซึ่งถ้าใครเคยมีประสบการณ์ช้ำรักในแบบที่ตัวละคร 'ส้ม' ต้องเจอ .. น่าจะบ่อน้ำตาแตกคาโรงเอาง่ายๆ #จขกท.เองก็เช่นกัน T_T #ร้องไห้หนักมาก


และสำหรับใครที่คาดหวังว่า มันจะเป็นหนังเพลง เน้นงานอัลเทอร์ อาจจะผิดหวัง เพราะหนังไม่ได้เล่นประเด็นในจุดนี้มากมายครับ ซึ่งตามที่ผมเข้าใจ ... ชื่อหนังต้องการจะสื่อให้เราเห็นว่า อะไรบางอย่างที่เคยเป็นของฮิตในยุคนั้น ณ วันหนึ่งก็ต้องจางหายไป .. แต่แทนที่จะไปฟูมฟายเสียใจ เมื่อรู้ว่าอนาคตจะต้องเกิดเช่นนั้น สิ่งที่เราต้องทำ คือ การซึมซับความสุขของช่วงเวลานั้นก่อนที่มันจะหายไปต่างหาก


#คนแอบรักก็เช่นกัน ... เพราะการสุขอยู่กับความรักความฝันลมๆแล้งๆ มีความหวังที่คิดเข้าข้างตัวเองไปวันๆ ... ณ วันหนึ่ง ก็ต้องหนีความจริงไปไม่พ้น ... ความสุขของเรา มันไม่จีรังหรอก


ความพิเศษของ #2538alter คือ ความเป็นงานที่คล้ายๆ สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักพอสมควรครับ .. นั่นคือ การเป็นหนังที่ต้องอาศัยความทรงจำและประสบการณ์ร่วมของผู้ชม ... ซึ่งหากใครมีจิ๊กซอว์ที่ต่อเข้ากับหนังได้หลายชิ้นหน่อย ... นี่จะกลายเป็นหนังที่จะต้องเต็มไปด้วยความประทับใจ ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ และได้ร้องไห้ร่วมไปกับตัวละครตั้งแต่ต้นจนจบ ..


ถามว่า แล้วมันน่าจะเหมาะกับใคร ... ผมขอเอาตัวเองเป็นที่ตั้งนะครับ .. เพราะผมก็คือหนึ่งในคนที่ถูกใจหนังเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกก .. คุณจะรักหนังเรื่องนี้ ถ้า


- คุณเกิดทัน และได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นหรือกำลังจะเข้าวัยรุ่นในช่วงระหว่างปี 2538 - 2544

- คุณเคยแอบรักใครสักคน

- คุณเป็นคนชอบดูหนังสบายๆ ไม่ต้องซับซ้อน เล่าเรื่องซื่อๆ แต่ก็ไม่ได้เลอะเทอะจนน่ารำคาญ

- คุณอยากหวนคิดถึงอดีต และเคยมีความทรงจำดีๆ ที่ยังระลึกถึงเสมอ

- คุณยังไม่ลืมรักแรก

และคุณเริ่มรู้สึกว่า การสื่อสารในยุคสมาร์ทโฟน เป็นอะไรที่น่าเบื่อ ขาดเสน่ห์ ไม่จริงใจ สู้การสื่อสารในแบบยุคก่อนจะมีมือถือไม่ได้ ที่เราต้องใช้ความพยายามแค่ไหน ถึงจะสื่อสารกันได้

และการได้คุยกับคนที่เราอยากคุยด้วยแบบตัวเป็นๆ หรือได้ยินเสียงจากเค้า มันคือที่สุดของความฟิน ...

และ ... คุณยังเชื่อเสมอว่า การสื่อสารผ่านทางดวงตา คือ การสื่อสารที่ซื่อตรงที่สุด


สรุปแล้ว ... 2538 อัลเทอร์ อาจจะไม่ค่อยใกล้เคียงหนังที่ดีเด่น แต่มันคือหนังที่ดีงาม สนุก บันเทิง ประทับใจ ครบทุกรสชาติ และช่วยเติมเต็มความสุขให้กับเราได้เป็นอย่างดีครับ


และเอาเข้าจริงๆ แม้จะนำเสนอในแนวทางของหนังรักวัยรุ่น แต่จริงๆก็ยังแฝงไว้ด้วยการเชิดชูสถาบันครอบครัว


ถ้าคุณคิดว่า คุณเข้าข่ายที่ผมว่ามา .. ไปดูเถอะครับ นี่แนะนำรัวๆๆๆๆเลย เก๊าชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


********
https://www.facebook.com/CinemaParadiso.by.Golffy
********