ถึงคุณผู้หญิง (เฉพาะที่โสดจริงๆและอยากมีใครสักคนคอยดูแล) น่ะครับ
การที่คุณสวย รวย เก่ง เฉลียวฉลาด และแลดูเด่น เป็นสง่า มันทำให้ผู้ชายอย่างเราๆเข้าถึงคุณยากอยู่แล้ว ยิ่งคุณทำตัวเงียบๆ หยิ่ง ทะนงตัว(เล็กๆ) รักในศักดิ์ศรีและทำตัวแข็งแกร่ง (มากเกินไป) หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ดูเสมือนเป็น “กำแพง” ขวางกั้นให้ผู้ชายอย่างเราๆได้มีโอกาสเข้าไปสนิทสนม ทำตัวใกล้ชิดหรือสร้างความรู้จักคุ้นเคย ก็ยิ่งจะเป็นเรื่องยากเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณในการที่ผู้ชายอย่างเราๆจะ “ได้ใจ” คุณมา (ปล.นี่คือเสียงสะท้อนจากผู้ชายหลายๆคน...ผมเคยได้ยินมา เหอะๆ)
ผมว่า...การที่คุณ “ลด ละ เลิก” สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ลงบ้าง จากเงียบๆก็เปลี่ยนเป็นสนุกสนานเฮฮา (อย่างพอเหมาะ) ไม่หยิ่ง ไม่ทะนงตัวเอง (มากจนเกินงาม) ไม่ทำตัวแข็งแกร่งมากเกินไป (ไม่ใช่หญิงเหล็กที่จะไปแข่งยกน้ำหนัก...แอบแซวๆ เหอะๆ) อ่อนแอบ้างก็ได้ มันไม่ได้ทำให้ “ศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง” ลดลงเลย แต่มันเป็น “การลดกำแพงที่หนาและสูงมาก” และ “เปิดโอกาส” ให้ผู้ชาย (อาจจะเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆกับคุณและแอบมองคุณอยู่) ได้มีกาสเข้าไปรู้จัก เข้าไปดูแล เข้าไปเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงอย่างคุณ โดยที่คุณกับเค้าก็ได้มีโอกาส “ศึกษาตัวตนของกันและกัน” แม้สุดท้าย “จะไม่ใช่” และต้องเลิกลาหรือห่างกันไป แต่อย่างน้อยๆ ก็ได้ขึ้นชื่อว่า...เราได้เรียน “รู้สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...รัก”แล้ว
ผู้ชายอาจมีแย่บ้าง เลวบ้าง ปะปนกันไป อย่าตัดสินใจใครบางคนจาก “ประสบการณ์” ของคุณ อย่าเอา “ผู้ชายคนเดียว” ที่อาจเคยทำให้คุณ “ผิดหวัง เสียใจ” ใน “อดีต” มาตัดสิน “ผู้ชายทั้งโลก” (ประโยคนี้ classic มาก!!!) จงใช้ “ความรู้สึก” และ “การรับรู้ในปัจจุบัน” ตัดสิน อย่ากลัวว่าคุณจะไม่ได้มีโอกาสพบเจอกับ “ผู้ชายที่แสนดี” มองใน “แง่ดี” และเปรียบเทียบกัน แม่ของคุณยังได้พบเจอกับ “ผู้ชายที่แสนดี” อย่าง “พ่อของคุณ” แล้วมีเหตุผลอะไรที่ตัวคุณจะไม่ได้พบเจอกับผู้ชายที่แสนดีสักคนที่ “พร้อม” จะเป็น “พ่อที่ดีของลูกของคุณและเค้า...ของเราสองคน”
วันนี้ยังไม่สายที่คุณจะเปิดใจ รับรัก เปิดโอกาสให้ “ผู้ชายที่แสนดี” ได้เข้ามารัก เข้ามาดูแล เข้ามาเป็นห่วงเป็นใย และในท้ายที่สุดได้เป็น “พ่อที่ดีของลูกของคุณ”...สักคน
ถึง...คุณผู้หญิง
การที่คุณสวย รวย เก่ง เฉลียวฉลาด และแลดูเด่น เป็นสง่า มันทำให้ผู้ชายอย่างเราๆเข้าถึงคุณยากอยู่แล้ว ยิ่งคุณทำตัวเงียบๆ หยิ่ง ทะนงตัว(เล็กๆ) รักในศักดิ์ศรีและทำตัวแข็งแกร่ง (มากเกินไป) หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ดูเสมือนเป็น “กำแพง” ขวางกั้นให้ผู้ชายอย่างเราๆได้มีโอกาสเข้าไปสนิทสนม ทำตัวใกล้ชิดหรือสร้างความรู้จักคุ้นเคย ก็ยิ่งจะเป็นเรื่องยากเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณในการที่ผู้ชายอย่างเราๆจะ “ได้ใจ” คุณมา (ปล.นี่คือเสียงสะท้อนจากผู้ชายหลายๆคน...ผมเคยได้ยินมา เหอะๆ)
ผมว่า...การที่คุณ “ลด ละ เลิก” สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ลงบ้าง จากเงียบๆก็เปลี่ยนเป็นสนุกสนานเฮฮา (อย่างพอเหมาะ) ไม่หยิ่ง ไม่ทะนงตัวเอง (มากจนเกินงาม) ไม่ทำตัวแข็งแกร่งมากเกินไป (ไม่ใช่หญิงเหล็กที่จะไปแข่งยกน้ำหนัก...แอบแซวๆ เหอะๆ) อ่อนแอบ้างก็ได้ มันไม่ได้ทำให้ “ศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง” ลดลงเลย แต่มันเป็น “การลดกำแพงที่หนาและสูงมาก” และ “เปิดโอกาส” ให้ผู้ชาย (อาจจะเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆกับคุณและแอบมองคุณอยู่) ได้มีกาสเข้าไปรู้จัก เข้าไปดูแล เข้าไปเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงอย่างคุณ โดยที่คุณกับเค้าก็ได้มีโอกาส “ศึกษาตัวตนของกันและกัน” แม้สุดท้าย “จะไม่ใช่” และต้องเลิกลาหรือห่างกันไป แต่อย่างน้อยๆ ก็ได้ขึ้นชื่อว่า...เราได้เรียน “รู้สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...รัก”แล้ว
ผู้ชายอาจมีแย่บ้าง เลวบ้าง ปะปนกันไป อย่าตัดสินใจใครบางคนจาก “ประสบการณ์” ของคุณ อย่าเอา “ผู้ชายคนเดียว” ที่อาจเคยทำให้คุณ “ผิดหวัง เสียใจ” ใน “อดีต” มาตัดสิน “ผู้ชายทั้งโลก” (ประโยคนี้ classic มาก!!!) จงใช้ “ความรู้สึก” และ “การรับรู้ในปัจจุบัน” ตัดสิน อย่ากลัวว่าคุณจะไม่ได้มีโอกาสพบเจอกับ “ผู้ชายที่แสนดี” มองใน “แง่ดี” และเปรียบเทียบกัน แม่ของคุณยังได้พบเจอกับ “ผู้ชายที่แสนดี” อย่าง “พ่อของคุณ” แล้วมีเหตุผลอะไรที่ตัวคุณจะไม่ได้พบเจอกับผู้ชายที่แสนดีสักคนที่ “พร้อม” จะเป็น “พ่อที่ดีของลูกของคุณและเค้า...ของเราสองคน”
วันนี้ยังไม่สายที่คุณจะเปิดใจ รับรัก เปิดโอกาสให้ “ผู้ชายที่แสนดี” ได้เข้ามารัก เข้ามาดูแล เข้ามาเป็นห่วงเป็นใย และในท้ายที่สุดได้เป็น “พ่อที่ดีของลูกของคุณ”...สักคน