สวัสดีค่ะ  เราหญิงไทยลูกคนสุดท้อง อายุ 23  พ่อแม่เลี้ยงดูมาดีมาก แต่ตอนนี้เราคิดว่าชีวิตเราไม่โอเค


-เราขี้อาย  ไม่กล้าแสดงออก  ไม่ชอบเสียงดัง  เฮฮาสนุกสนาน  ไม่ชอบคนเยอะ บุคลิกนิ่งๆ  กับคนไม่รู้จักจะมองว่าเราหยิ่ง  แต่ถ้ารู้จักจะรู้ว่า  เราบ้าบอคอแตก  ปัญญาอ่อนมาก  เรามีนิสัยแบบเด็กๆเพราะเป็นลูกคนสุดท้องไง


เรามีเพื่อนสนิทไม่กี่คน  ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้เจอกัน  ส่วนนึงก็อยู่ห่าง  ต่างคนต่างยุ่ง  ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว(ตอนนี้เรียนอยู่ปี 3) เราพักหอคนเดียว  ตอนนี้เลยไปไหนมาไหนคนเดียว  ไม่ชอบหรอก  แต่เลือกไม่ได้   เพื่อนที่เรียนด้วยไม่สนิทกับใครเลย  เปลี่ยนกลุ่มเพื่อนบ่อยมาก  ทะเลาะกับเขา  เข้ากับเขาไม่ได้   ดูเหมือนชีวิตรันทดเนอะ  

การเรียนก็มีปัญหา  เพิ่งผ่านช่วงวิกฤติมาหมาดๆ  เกือบดร็อปเรียน  เพราะซึมเศร้านี่แหละ  เราเงียบไม่พูดเลยทั้งวัน(กับเพื่อนที่เรียนนะ) เพื่อนคงไม่เข้าใจเรา  คิดว่าเราน่ากลัวมั้ง  เลยไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยเลย

สุดท้ายจริงๆ  เราต้องการความเข้าใจ  เราเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้  อยากมีใครสักคนนึงที่แนะนำเราได้  คุยกับเราได้  จะมีไหมนะ