ออกตัวก่อนเลยว่าชีวิตนี้ไม่เคยวิจารณ์หนังมาก่อน แต่เช้านี้หยิบตั๋วหนังที่ไปดูมานั่งนับ แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองบ้าดี เดือนนี้เข้าโรงหนังไป 7 รอบ และ 4 รอบจาก 7 รอบนั่น คือหนัง แคท อะ แว้บ เลยคิดว่าเอาวะ ไหนๆดูมาขนาดนี้ รีวิวสักหน่อย ไม่อยากปล่อยอารมณ์ตัวเองให้ผ่านไปเฉยๆ เริ่มแรก บอกเลยว่าตอนที่ซื้อตั๋วไม่เคยดูตัวอย่างหนัง ไม่อะไรใดๆ แค่ไปยืนหน้าโรงและเห็นว่าเฮ้ย หนังเรื่องนี้มีแมว มีใบเฟิร์น ดูเรื่องนี้แล้วกัน รอบแรกเป็นรอบที่เราดูแล้วชอบน้อยที่สุด แต่ออกจากโรงมา เรากลับคิดถึงพี่มอร์กับเมโยในหนัง จนทำให้อยากดูซ้ำ เลยเสิร์จหาเบื้องหลัง หาสัมภาษณ์เกี่ยวกับหนังในยูทูปดู แล้วไปๆมาๆก็กลายเป็น 4 รอบอย่างที่เห็น ขออนุญาตสรุปเรื่องย่อสั้นๆว่าเป็นเรื่องของนักศึกษาฝึกงาน (ใบเฟิร์น – เมโย) ที่ได้เข้าไปฝึกงานในบริษัทโฆษณา แล้วแอบรักผู้ช่วยผู้กำกับ (เป้ – มอร์) ที่โดนผู้กำกับ (เจ้าของบริษัท : พี่เท่ง – พี่โดด) โยนงานกำกับโฆษณาที่ใช้แมวจริงมาให้ทำแทน นางเอกเลยต้องคอยช่วยพระเอกตั้งแต่หาแมว ฝึกแมว เพื่อให้การถ่ายทำสำเร็จได้
จากนี้เป็นวิจารณ์บวกสปอยนะคะ
.
..
...
จุดที่ชอบ
1. โทนของหนังน่ารักและทำให้เราหัวเราะได้ทุกรอบที่ดู เราแน่ใจในข้อนี้สุดๆ ตอนที่นั่งดูหนังฝรั่งเรื่องนึง (ในโรง) แล้วเราจะหลับ เรากลับคิดถึงแคทอะแว้บขึ้นมา แม้จะมีหลายจุด หลายฉากที่เราขัดใจ (เดี๋ยวจะบอกในส่วนที่เรายังไม่โอเค) แต่เราเพลินไปกับหนังทั้งเรื่อง เราอาจจะเป็นคนเส้นตื้นก็ได้มั้งคะ แต่มีหลายมุกที่เราขำแบบหัวเราะไม่อายคนข้างๆ บางมุกก็ขำทุกรอบ ทั้งที่รู้อยู่แล้วนั่นแหละ หนังล้อคนทำงานโฆษณาและวงการโฆษณาได้ดี เราชอบประโยค ‘โฆษณาผ้าอนามัย ทำไมต้องดราม่าขนาดนี้วะ’ ฉากที่เราชอบที่สุดคือฉากที่พี่มอร์เรียกให้เมโยไปยืนมาร์คจุด พี่มอร์เดินไปซ้อนหลังเมโยแล้วจับน้องให้ขยับไปมาตามคำสั่งตากล้อง (พี่โหน่ง) ภาพในจอฉายไลน์รักอยู่ แต่ไดอะล็อกที่ออกมาพร้อมกันคือพี่โหน่งกำลังเล่นมุกกับทีมงานบวกด่าพระเอกเบาๆ คือพี่โหน่งก็ไหลไปเรื่อยอะ คงมุกสด และเราก็ขำด้วย มุกไม่ใหม่ แต่จังหวะมันใช่สำหรับเรา เรารู้สึกว่าฉากนี้มันบอกโทนหนังได้ชัดดี คือเป็นคอมมาดี้อินเลิฟ ขำๆบวกเขินๆในเวลาเดียวกัน
2. ใบเฟิร์น น้องน่ารักมากและแสดงเก่งมากกกก เราชอบดูแววตาและสีหน้าคน ซึ่งใบเฟิร์นทำได้ดีมาก ไม่รู้จะชมฉากไหน ก่อนเพราะเล่นดีทุกฉาก ถ้าใครเป็น #ทีมเมโย หรือโฟกัสที่น้องเป็นหลักเวลาดู จะเห็นสีหน้า แววตา อารมณ์ต่างๆที่น้องแสดงออกมาตลอด ใบเฟิร์นเป็นคนที่แสดงละเอียดมากคือเก็บทุกเม็ดของอารมณ์ ฉากที่เราชอบเป็นพิเศษคือฉากเมโยแอบส่องเฟสพี่มอร์ เห็นว่าพี่มอร์ถ่ายรูปคู่สาวอื่น อีกแป๊บนึงก็รู้ว่าโสดแล้ว เราชอบฉากนี้มากกว่าไคลแม็กซ์ดราม่าฝนตกอีก น้องต้องเล่นคนเดียวกับโน้ตบุ้คหนึ่งตัว แต่เล่นได้ดีมาก ดูแล้วฟินแทนคนแอบรัก ไม่สามารถบรรยายสีหน้าน้องได้ แต่มันใช่ น้องเป็นเมโยจริงๆ มันคืออารมณ์คนแอบรักจริงๆ ยิ่งตอนวิ่งออกไปที่ระเบียงแล้วตะโกน ‘โสดแล้วเว้ย’ นี่คือ...ดีใจด้วยนะเมโย 555 น่ารักมาก ฉากร้านเหล้าก่อนดราม่าก็น่ารัก โดยเฉพาะ ‘ขออนุญาต...เยี่ยว’
3. เป้ หนังเรื่องนี้ทำให้เรามองเป้เปลี่ยนไปเลย ดูโตเป็นผู้ใหญ่และหล่อขึ้น ตัดผมสั้นแล้วใช่เลย ฉากเปิดตัวพี่มอร์นี่หล่อมาแต่ไกล แม้เราจะไม่ปลื้มมุมโหดของพี่มอร์เท่าไหร่ (ในบท) และแอบเอาใจช่วยเมโยตลอด พร้อมบ่นในใจว่าทำไมพี่เทรนด์มันโหดจังวะ จะดุไปไหน จะทำขรึมไปไหนนน แต่เราชอบความเป็นธรรมชาติของเป้ เวลาแอบยิ้มลับหลังนางเอก หรือแอบขำมุกสดพี่เท่ง พี่โหน่ง อยู่ตรงขอบจอ 555 ซึ่งเห็นหลายฉากมาก ซึ่งมันไม่ได้ขัดกับหนังนะ แต่สมูทไปเลย ฉากสั่งให้เมโยโดด (ลงคันนา) นี่น่ารักมาก รู้สึกว่าเป้มีอินเนอร์ในการแกล้งใบเฟิร์นมากกก มาจากใจเลยสินะ 555 ถึงจะไม่ปลื้มมุมโหดของพี่มอร์ แต่เราก็เชื่อว่าเป้คือพี่มอร์ เหมือนที่เชื่อว่าใบเฟิร์นคือเมโย ทำให้เราอินได้ ชอบเวลาเข้าฉากกับใบเฟิร์น ใครไม่เห็นเคมี แต่เราเห็นนะคะ ชอบมาก ปรกติไม่ค่อยกรี๊ดดาราชายหญิงเป็นคู่ แต่เรารู้สึกถึงความฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมวของคู่นี้ ดูแล้วอินเลิฟในใจ คือนึกภาพพี่มอร์เป็นคนอื่นไม่ออก ต้องเป้นี่แหละ ใช่มาก
4. จอนนี่ น่ารัก อ้วน จ้ำม่ำ ปรกติเป็นคนชอบแมว (มาก) อยู่แล้ว แต่ไม่เคยกดไลค์เพจจอนนี่ พอดูหนังก็เริ่มไปส่องเฟส และรู้สึกว่าเออ จริงๆแมวไทยก็น่ารักนะ ทำไมเราไปกรี๊ดแต่แมวฝรั่งอยู่ได้ตั้งนาน ชอบบทหนังที่บอกลักษณะของสายพันธุ์แมวด้วย เห็นต่างกับกระทู้ที่บอกว่าทำไมเลือกแมวไม่น่ารักมาเล่น เรื่องนี้ต้องจอนนี่นี่แหละ คาแรกเตอร์ชัด เท่แบบไทยๆ แมวตอนฉากที่เมโยให้อาหารแมว (แล้วทำหก) กับฉากแคสติ้งแมวก็น่ารักกก
จุดที่ยังไม่โดน
1. มุกสดพี่เท่งพี่โหน่งบางฉากลากยาวไปและไม่ขำ ดู 4 รอบ รู้สึกเหมือนกันทุกรอบคือเสียดายแอร์ไทม์ตรงนี้ ให้เวลากับจอนนี่ยังดีกว่า -*- (เราใจร้ายไปมั้ย) เช่น ฉากเหยียบเท้าให้ร้องไห้ตอนถ่ายโฆษณาโมริเอะ, พี่โหน่งหลับตอนถ่ายแล้วพี่เท่งเดินไปตบหัวแล้วก็คุยกันจนพระเอกต้องเดินมาบอกให้ทำงาน -*-, พี่โหน่งพี่เท่งคุยกันหลังพี่มอร์กับเมโยวิ่งไปตามหาจอนนี่ (อันนี้คุยกันยาวมาก เราว่ามันยาวไป กำลังลุ้นจอนนี่หายอยู่)
2. ตอนฉากดราม่าร้านเหล้ามันยังไม่พีค เราไม่อินไปกับนางเอกว่าเค้าชอบฉันไม่ใช่หรอ แล้วไมเป็นงี้ คือเราไม่รู้สึกว่าพี่มอร์ชอบเมโยแบบอยากเป็นแฟนด้วยเลย ทำไมนางเอกมโนจังวะ มานั่งร้องไห้ 555 คือบทหนังและเรื่องที่ดำเนินไปทำให้เรารู้สึกได้แค่พี่มอร์สนใจและคิดว่าไอ้นี่มันน่ารัก น่าแกล้งเฉยๆ อยู่ในขั้นสนใจแต่ยังไม่ได้รัก กลายเป็นอารมณ์เราเลยไปไม่สุด เพราะ #เมโยร้องไห้หนักมาก 555 ประดุจเค้าขอชั้นเป็นแฟนแล้วแต่เค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ถ้ามันมีฉากเมโยฝันหวาน หรือขยี้ว่าเด็กนี่ขี้มโนมากกก (กว่านี้) เราอาจจะเอาใจช่วยตัวละครมากกว่านี้
3. จบแบบตัดอารมณ์ไปนิด ฉากที่พี่มอร์ซื้อน้ำให้เมโยแล้วถามย้ำว่า ‘ตกลงจริงปะ’ (ที่ส่งไลน์มาบอกว่าชอบพี่) เพิ่งดูทันตอนรอบสามว่าพี่มอร์ส่งสติกเกอร์ให้ดอกไม้ไปให้ (แทนการบอกว่าพี่ก็ชอบน้อง) คนที่นั่งอยู่แถวหลังเราถามคนข้างๆที่มาด้วยกันว่าเมื่อกี้พระเอกส่งไรวะ ดูไม่ทัน (เราดูไม่ทันจริงๆตอนสองรอบแรก พอจับตรงนี้ไม่ทัน หลังจากนี้งงเลย กล้องน่าจะถ่ายแช่เหมือนตอนสถานะ ‘โสด’) ยิ่งแฟนเก่าพี่มอร์โทรมาด้วยเลยยิ่งค้างว่าเอ้า ตกลงยังไง (คือกับเมโยก็งงอยู่แล้ว แฟนเก่ามางงกว่าเดิม - -) นึกว่าตอนจบจะเคลียร์ปมแฟนเก่าให้รู้ พี่มอร์แค่ขอเปลี่ยนทาง (ไปทางเดียวกับเมโย) จบปึ้ง นึกถึงคำเมโยตอนอ่านพันทิปเลยว่า ‘แรงงง’ เราค้างแรง 5555 เอ๊ะ แล้วแฟนเก่าละ เอ๊ะ...ยังไงวะ คงเพราะเหตุผลตามข้อ 2 ด้วยที่เราไม่รู้สึกว่าพี่มอร์ชอบเมโยถึงขั้นอยากได้เป็นแฟน เราเลยไม่เคลียร์ว่าที่ขอไปทางเดียวกันนี่จริงจังปะพี่มอร์ แล้วแฟนเก่าพี่อะ?
4. จอนนี่ออกน้อยไป คนตั้งใจไปดูแมวคงผิดหวัง แต่จากสโลแกนเราก็พอเข้าใจได้ ที่บอกว่า นี่ไม่ใช่หนังแมว แต่มีแววจะเป็นหนังรัก ใครที่ตั้งใจไปดูแมวแบบจริงจังคงผิดหวัง แต่เราหวังตรงจุดนี้แบบกลางๆแต่แรก แค่คิดว่าถ้าให้แมวมีบทบาทมากกว่านี้อีกนิดก็ดี
สรุป เราให้ 8/10 ไม่ได้มีเกณฑ์ที่ดีอะไรในการวัด แต่เป็นหนังไทยเรื่องแรกในรอบหลายปีที่เราไปดูซ้ำเยอะขนาดนี้ คงเพราะมันฉายในจังหวะที่ใช่สำหรับอารมณ์การดูหนังของเรา ดีใจที่ได้ดูเป้เล่นคู่ใบเฟิร์น บวกจอนนี่ด้วย รอบหลังๆนี่ตั้งใจดูชาลีเป็นพิเศษ (แมวเกอิชา) เสียดายที่รู้จักกันช้าไป (น้องเสียชีวิตแล้วเพราะถูกหมากัดตาย) ไม่รู้รายได้หนังจะถึง 40 ล้านมั้ย แต่ถ้าคนสร้างได้อ่าน ก็อยากเป็นกำลังใจให้ว่าคุณทำให้คนดูคนนึงมีความสุข ถ้าแผ่นออกเราจะซื้อเก็บนะคะ
วิจารณ์ 'แคท อ่ะ แว้บ แบบว่ารักอ่ะ' #CatAWabb (สปอยหนัก)
จากนี้เป็นวิจารณ์บวกสปอยนะคะ
.
..
...
จุดที่ชอบ
1. โทนของหนังน่ารักและทำให้เราหัวเราะได้ทุกรอบที่ดู เราแน่ใจในข้อนี้สุดๆ ตอนที่นั่งดูหนังฝรั่งเรื่องนึง (ในโรง) แล้วเราจะหลับ เรากลับคิดถึงแคทอะแว้บขึ้นมา แม้จะมีหลายจุด หลายฉากที่เราขัดใจ (เดี๋ยวจะบอกในส่วนที่เรายังไม่โอเค) แต่เราเพลินไปกับหนังทั้งเรื่อง เราอาจจะเป็นคนเส้นตื้นก็ได้มั้งคะ แต่มีหลายมุกที่เราขำแบบหัวเราะไม่อายคนข้างๆ บางมุกก็ขำทุกรอบ ทั้งที่รู้อยู่แล้วนั่นแหละ หนังล้อคนทำงานโฆษณาและวงการโฆษณาได้ดี เราชอบประโยค ‘โฆษณาผ้าอนามัย ทำไมต้องดราม่าขนาดนี้วะ’ ฉากที่เราชอบที่สุดคือฉากที่พี่มอร์เรียกให้เมโยไปยืนมาร์คจุด พี่มอร์เดินไปซ้อนหลังเมโยแล้วจับน้องให้ขยับไปมาตามคำสั่งตากล้อง (พี่โหน่ง) ภาพในจอฉายไลน์รักอยู่ แต่ไดอะล็อกที่ออกมาพร้อมกันคือพี่โหน่งกำลังเล่นมุกกับทีมงานบวกด่าพระเอกเบาๆ คือพี่โหน่งก็ไหลไปเรื่อยอะ คงมุกสด และเราก็ขำด้วย มุกไม่ใหม่ แต่จังหวะมันใช่สำหรับเรา เรารู้สึกว่าฉากนี้มันบอกโทนหนังได้ชัดดี คือเป็นคอมมาดี้อินเลิฟ ขำๆบวกเขินๆในเวลาเดียวกัน
2. ใบเฟิร์น น้องน่ารักมากและแสดงเก่งมากกกก เราชอบดูแววตาและสีหน้าคน ซึ่งใบเฟิร์นทำได้ดีมาก ไม่รู้จะชมฉากไหน ก่อนเพราะเล่นดีทุกฉาก ถ้าใครเป็น #ทีมเมโย หรือโฟกัสที่น้องเป็นหลักเวลาดู จะเห็นสีหน้า แววตา อารมณ์ต่างๆที่น้องแสดงออกมาตลอด ใบเฟิร์นเป็นคนที่แสดงละเอียดมากคือเก็บทุกเม็ดของอารมณ์ ฉากที่เราชอบเป็นพิเศษคือฉากเมโยแอบส่องเฟสพี่มอร์ เห็นว่าพี่มอร์ถ่ายรูปคู่สาวอื่น อีกแป๊บนึงก็รู้ว่าโสดแล้ว เราชอบฉากนี้มากกว่าไคลแม็กซ์ดราม่าฝนตกอีก น้องต้องเล่นคนเดียวกับโน้ตบุ้คหนึ่งตัว แต่เล่นได้ดีมาก ดูแล้วฟินแทนคนแอบรัก ไม่สามารถบรรยายสีหน้าน้องได้ แต่มันใช่ น้องเป็นเมโยจริงๆ มันคืออารมณ์คนแอบรักจริงๆ ยิ่งตอนวิ่งออกไปที่ระเบียงแล้วตะโกน ‘โสดแล้วเว้ย’ นี่คือ...ดีใจด้วยนะเมโย 555 น่ารักมาก ฉากร้านเหล้าก่อนดราม่าก็น่ารัก โดยเฉพาะ ‘ขออนุญาต...เยี่ยว’
3. เป้ หนังเรื่องนี้ทำให้เรามองเป้เปลี่ยนไปเลย ดูโตเป็นผู้ใหญ่และหล่อขึ้น ตัดผมสั้นแล้วใช่เลย ฉากเปิดตัวพี่มอร์นี่หล่อมาแต่ไกล แม้เราจะไม่ปลื้มมุมโหดของพี่มอร์เท่าไหร่ (ในบท) และแอบเอาใจช่วยเมโยตลอด พร้อมบ่นในใจว่าทำไมพี่เทรนด์มันโหดจังวะ จะดุไปไหน จะทำขรึมไปไหนนน แต่เราชอบความเป็นธรรมชาติของเป้ เวลาแอบยิ้มลับหลังนางเอก หรือแอบขำมุกสดพี่เท่ง พี่โหน่ง อยู่ตรงขอบจอ 555 ซึ่งเห็นหลายฉากมาก ซึ่งมันไม่ได้ขัดกับหนังนะ แต่สมูทไปเลย ฉากสั่งให้เมโยโดด (ลงคันนา) นี่น่ารักมาก รู้สึกว่าเป้มีอินเนอร์ในการแกล้งใบเฟิร์นมากกก มาจากใจเลยสินะ 555 ถึงจะไม่ปลื้มมุมโหดของพี่มอร์ แต่เราก็เชื่อว่าเป้คือพี่มอร์ เหมือนที่เชื่อว่าใบเฟิร์นคือเมโย ทำให้เราอินได้ ชอบเวลาเข้าฉากกับใบเฟิร์น ใครไม่เห็นเคมี แต่เราเห็นนะคะ ชอบมาก ปรกติไม่ค่อยกรี๊ดดาราชายหญิงเป็นคู่ แต่เรารู้สึกถึงความฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมวของคู่นี้ ดูแล้วอินเลิฟในใจ คือนึกภาพพี่มอร์เป็นคนอื่นไม่ออก ต้องเป้นี่แหละ ใช่มาก
4. จอนนี่ น่ารัก อ้วน จ้ำม่ำ ปรกติเป็นคนชอบแมว (มาก) อยู่แล้ว แต่ไม่เคยกดไลค์เพจจอนนี่ พอดูหนังก็เริ่มไปส่องเฟส และรู้สึกว่าเออ จริงๆแมวไทยก็น่ารักนะ ทำไมเราไปกรี๊ดแต่แมวฝรั่งอยู่ได้ตั้งนาน ชอบบทหนังที่บอกลักษณะของสายพันธุ์แมวด้วย เห็นต่างกับกระทู้ที่บอกว่าทำไมเลือกแมวไม่น่ารักมาเล่น เรื่องนี้ต้องจอนนี่นี่แหละ คาแรกเตอร์ชัด เท่แบบไทยๆ แมวตอนฉากที่เมโยให้อาหารแมว (แล้วทำหก) กับฉากแคสติ้งแมวก็น่ารักกก
จุดที่ยังไม่โดน
1. มุกสดพี่เท่งพี่โหน่งบางฉากลากยาวไปและไม่ขำ ดู 4 รอบ รู้สึกเหมือนกันทุกรอบคือเสียดายแอร์ไทม์ตรงนี้ ให้เวลากับจอนนี่ยังดีกว่า -*- (เราใจร้ายไปมั้ย) เช่น ฉากเหยียบเท้าให้ร้องไห้ตอนถ่ายโฆษณาโมริเอะ, พี่โหน่งหลับตอนถ่ายแล้วพี่เท่งเดินไปตบหัวแล้วก็คุยกันจนพระเอกต้องเดินมาบอกให้ทำงาน -*-, พี่โหน่งพี่เท่งคุยกันหลังพี่มอร์กับเมโยวิ่งไปตามหาจอนนี่ (อันนี้คุยกันยาวมาก เราว่ามันยาวไป กำลังลุ้นจอนนี่หายอยู่)
2. ตอนฉากดราม่าร้านเหล้ามันยังไม่พีค เราไม่อินไปกับนางเอกว่าเค้าชอบฉันไม่ใช่หรอ แล้วไมเป็นงี้ คือเราไม่รู้สึกว่าพี่มอร์ชอบเมโยแบบอยากเป็นแฟนด้วยเลย ทำไมนางเอกมโนจังวะ มานั่งร้องไห้ 555 คือบทหนังและเรื่องที่ดำเนินไปทำให้เรารู้สึกได้แค่พี่มอร์สนใจและคิดว่าไอ้นี่มันน่ารัก น่าแกล้งเฉยๆ อยู่ในขั้นสนใจแต่ยังไม่ได้รัก กลายเป็นอารมณ์เราเลยไปไม่สุด เพราะ #เมโยร้องไห้หนักมาก 555 ประดุจเค้าขอชั้นเป็นแฟนแล้วแต่เค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ถ้ามันมีฉากเมโยฝันหวาน หรือขยี้ว่าเด็กนี่ขี้มโนมากกก (กว่านี้) เราอาจจะเอาใจช่วยตัวละครมากกว่านี้
3. จบแบบตัดอารมณ์ไปนิด ฉากที่พี่มอร์ซื้อน้ำให้เมโยแล้วถามย้ำว่า ‘ตกลงจริงปะ’ (ที่ส่งไลน์มาบอกว่าชอบพี่) เพิ่งดูทันตอนรอบสามว่าพี่มอร์ส่งสติกเกอร์ให้ดอกไม้ไปให้ (แทนการบอกว่าพี่ก็ชอบน้อง) คนที่นั่งอยู่แถวหลังเราถามคนข้างๆที่มาด้วยกันว่าเมื่อกี้พระเอกส่งไรวะ ดูไม่ทัน (เราดูไม่ทันจริงๆตอนสองรอบแรก พอจับตรงนี้ไม่ทัน หลังจากนี้งงเลย กล้องน่าจะถ่ายแช่เหมือนตอนสถานะ ‘โสด’) ยิ่งแฟนเก่าพี่มอร์โทรมาด้วยเลยยิ่งค้างว่าเอ้า ตกลงยังไง (คือกับเมโยก็งงอยู่แล้ว แฟนเก่ามางงกว่าเดิม - -) นึกว่าตอนจบจะเคลียร์ปมแฟนเก่าให้รู้ พี่มอร์แค่ขอเปลี่ยนทาง (ไปทางเดียวกับเมโย) จบปึ้ง นึกถึงคำเมโยตอนอ่านพันทิปเลยว่า ‘แรงงง’ เราค้างแรง 5555 เอ๊ะ แล้วแฟนเก่าละ เอ๊ะ...ยังไงวะ คงเพราะเหตุผลตามข้อ 2 ด้วยที่เราไม่รู้สึกว่าพี่มอร์ชอบเมโยถึงขั้นอยากได้เป็นแฟน เราเลยไม่เคลียร์ว่าที่ขอไปทางเดียวกันนี่จริงจังปะพี่มอร์ แล้วแฟนเก่าพี่อะ?
4. จอนนี่ออกน้อยไป คนตั้งใจไปดูแมวคงผิดหวัง แต่จากสโลแกนเราก็พอเข้าใจได้ ที่บอกว่า นี่ไม่ใช่หนังแมว แต่มีแววจะเป็นหนังรัก ใครที่ตั้งใจไปดูแมวแบบจริงจังคงผิดหวัง แต่เราหวังตรงจุดนี้แบบกลางๆแต่แรก แค่คิดว่าถ้าให้แมวมีบทบาทมากกว่านี้อีกนิดก็ดี
สรุป เราให้ 8/10 ไม่ได้มีเกณฑ์ที่ดีอะไรในการวัด แต่เป็นหนังไทยเรื่องแรกในรอบหลายปีที่เราไปดูซ้ำเยอะขนาดนี้ คงเพราะมันฉายในจังหวะที่ใช่สำหรับอารมณ์การดูหนังของเรา ดีใจที่ได้ดูเป้เล่นคู่ใบเฟิร์น บวกจอนนี่ด้วย รอบหลังๆนี่ตั้งใจดูชาลีเป็นพิเศษ (แมวเกอิชา) เสียดายที่รู้จักกันช้าไป (น้องเสียชีวิตแล้วเพราะถูกหมากัดตาย) ไม่รู้รายได้หนังจะถึง 40 ล้านมั้ย แต่ถ้าคนสร้างได้อ่าน ก็อยากเป็นกำลังใจให้ว่าคุณทำให้คนดูคนนึงมีความสุข ถ้าแผ่นออกเราจะซื้อเก็บนะคะ