คือยากจะระบายออกบ้างไม่อยากเก็บไว้คนเดียวอีกแล้ว ทำไมเค้าไม่เห็นความหวังดีของเราบ้างทำไมต้องมองในสิ่งที่เราทำให้ไปในทางแง่ลบตลอด อยู่ด้วยกันแต่ไม่คุยกัน เอาแต่หันหน้าให้หน้าจอสนใจเกมส์มากกว่าเราอีก ขนาดกินข้าวยังนั้งกินหน้าจอเกมส์เลย ชวนไปไหนทำอะไรก็ไม่ค่อยจะไปทำเวลาออกข้างนอกก็ทำหน้าบึ้งตลอดรีบกลับบ้านเพราะเปิดเกมส์ทิ้งไว้ บางครั้งชวนคุยก็เงียบไม่คุยด้วยเพราะเล่นเกมส์อยู่ สรุปคือเราต้องกลับไปอยู่คนเดียวเป็นโสดใช่มั้ยถึงจะไม่มีความรู้สึกแบบนี้
เหนื่อย ท้อแท้ ไม่มีกำลังใจ อยากมีความสุขแบบที่เคยผ่านมาต้องทำยังไง