....เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา อารมณ์แบบว่า เปลี่ยวๆ อยากไปไหนคนเดียวชิลล์ๆ ไม่อยากนอนแหง่ก อยู่บนเตียงที่หอ

ทำไงดี...ทำไงดี อยากไปที่ไหนซักที่...ที่มัน...ชิลล์ได้ ในเวลา 2วัน1คืน

เปิดพันทิพห้องบลูฯ...อุ๊ป!!!! เชียงคาน มีคนมารีวิว ไปเที่ยวเชียงคาน


กริ๊บกรั๊บ...งั้นเราไปเชียงคานบ้างดีกว่า....อิอิ

.....จึงเกิดทุกสิ่งทุกอย่าง...บนกระดาษแผ่นนี้.....

...ไปเชียงคาน เชียงคานอยู่ไหน? เชียงคานอยู่ จังหวัดเลย

มีเวลา เสาร์-อาทิตย์ นั่งรถทัวร์ไปคงไม่ทัน นั่งรถไฟไปคงแย่แน่ๆ


งั้นคำตอบสุดท้าย...ก็เครื่องบิน....สินะ

สนามบินจังหวัดเลย...สะดวกที่สุด ก็มีน้องนกแอร์ กับ แอร์เอเชีย





...เพราะอยู่ใกล้...สุวรรณภูมิมากกว่า สะดวกกว่าถ้าเริ่มจากที่นี่


งั้น...บางกอกแอร์ละกัน....แต่ต้องไปลงอุดรธานี


....ไปเถอะ...ถึงอุดรแล้วค่อยว่ากัน...ว่าจะไปยังไงต่อ


...แล้วจะรู้ว่า...วิธีนี้...ไม่เหมาะอย่างยิ่งกับการไป...เชียงคาน


...งานนี้คนเดียว....คนเดียว...นะ

...ออกจากสุวรรณภูมิเช้าตรู่....8.30 น. ถึงสนามบินอุดรธานี


เอาไงดีฟร่ะ...ข้อมูลบอกว่า ต้องไปต่อรถบัสที่ บขส.ใหม่

ย้ำคำนี้เลยนะว่า...ไป บขส.ใหม่



แม่น้ำโขงในวันที่เหือดแห้ง




...ในสนามบิน เห็นป้าย รถเข้าเมือง 80 บ.

หูยยยย...แค่เข้าเมืองนี้นะ 80บาท แล้วถ้าไป บขส.ใหม่อ่ะ จะกี่บาท?


...คิดเสร็จ เดินไปถามหน้าเค้าเตอร์


ไป บขส.ใหม่ครับ

อ๋อ ไปเมืองเลยหรอ 80 บาท.

...ว๊าววว ไปเมืองเลย 80บาท ทำไมราคาเท่าเข้าเมืองเลยฟร่ะ จัดไปดิ!!



ข้าวเปียกเส้น ซิกเนเจอร์ด้านอาหารของเชียงคาน



...นั่งรถตู้...มาพร้อมกับไทยและฝรั่ง รถมาจอดที่ บขส แห่งหนึ่ง

ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่า นั่นคือ บขส.ใหม่

ก็ไม่ลงฮะ เพราะจะไปเมืองเลย จ่ายค่ารถไปแล้ว 80 บาท

พี่คนขับหันมามอง มันจะนั่งแบ๊วอยู่ทำไมว๊ะ ถึงแล้ว บขส.ใหม่

สบตา...พี่คนขับ พี่ครับ จะไปเชียงคาน

...น้องต้องลงรถ แล้วต่อรถสายอุดร-เมืองเลยนะ...


ไอติมทอด+วาฟเฟิ้ลหอมหวานจากร้านสุวรรณรามา



แป่ววว....80บาท ค่ารถไปเมืองเลย โอเค เข้าใจละ

ลงจากรถด้วยความนอบน้อม


...จิกสายตาหา...รถสายอุดร-เมืองเลย


เลยป่าวเลย...น้องๆ เลยป่าว....เสียงตะโกนถาม


...เลย...ใครเลย เลยอะไร  ยืน งง!!แบ๊ววว

น้องๆ ไปเมืองเลยป่าว รถจะออกแล้ว


...รถจะออกแล้ว...ฟิ้ววว ไปครับพี่ เมืองเลย


...เทคตัวท่าฟรีสไตล์ไปขึ้นรถ...เป็นรถแอร์ แต่....แอร์ไม่เย็น...

ที่พักสุดน่ารัก แบ๊วๆ "มุ้ยฟังเกสท์เฮ้าท์"



...อ่าวมาๆ ไอ้หนู มานั่งหน้านี่เลย เฝ้าของให้ป้าด้วยนะ

คำสั่งของป้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูจริงใจ

หน้าแบ๊ว หอบกระเป๋า ไปนั่งเบาะที่ป้าใจดีออกคำสั่ง เอ๊ย จัดสรรให้


ด้านหน้าเป็นกรงสานจากไม้ไผ่...มีไก่...ใช่....ไก่


ไก่กุ๊กๆ...นี่แหล่ะ โดนขังอยู่ในนั้น2ตัว กุ๊กๆ กุ๊กๆ กิ๊กๆ ไปตลอดทาง


...เบาะข้างๆยังว่าง...ป้าที่เป็นกระเป๋ารถ(น่าจะใช่นะ) ก็เดินมาเก็บตังค์

ลงไหนไอ้หนู...หน้าอย่างนี้ เมืองเลยแน่ๆ 100นึงจ๊ะ ป้าพูดด้วยสำเนียงท้องถิ่น (อันนี้เราถอดเป็นภาษาไทยแล้วนะ)


เตียงนอนสุดฟินกับวิทยาลิงแบ๊วที่ไปด้วยกัน



...ป้าเดาถูกว่าเราจะไปเลย..เราก็เดาถูกว่าป้าแกพูดว่าอะไร ฮ่าๆ ...เริ่มรู้ตัวละว่าต้องต่อรถอีกคันนึงไป...เชียงคาน


....ป้ากระเป๋าเก็บตังค์เสร็จ ก็มานั่งเบาะข้างๆเรา แล้วก็เริ่มสร้างมิตรภาพ ชวนเราคุย


...แต่เป็นภาษาอิสานที่ป้าถนัด...เราก็ถนัดฟัง...แต่ไม่ถนัดพูด บางประโยคถึงกับ งง!!

เออหว่ะ ดีแฮะ เหมือนมาแลกเปลี่ยน ฟังออก แปลได้ก็ตอบกลับไปเป็นภาษากลาง อันไหนฟังไม่ออก แปลไม่ได้ ก็ตอบไปด้วย..รอยยิ้ม

....ป้าคงเริ่มเบื่อ...ไอ่นี้...เริ่มยิ้มบ่อยไปละ ฮ่าๆ ป้าก็เลยหาเป้าหมายใหม่ไปเบาะหลัง





ใช้เวลา 3ชั่วโมงครึ่ง ถึง บขส.เมืองเลย


เพลียยย แต่ไม่เหนื่อย

ก่อนลงรถ เราหันไปมอง ร่ำลาน้องไก่ ไปละนะบ๊าย บาย

เก้ๆ กังๆ ไปเชียงคาน ในพันทิพบอกว่า...มีรถสองแถว


...อยู่ตรงไหนหว่า...ยืนแบ๊ว...ยืนแบ๊ว



จักรยานปั่นชมแม่น้ำโขง




...นายๆ ไปเชียงคานป่าวครับ


เสียงใคร?.....เสียงใคร?


...มีคนตบไหล่...หันไปมอง...เขินนนนน


...หนุ่มเงียบ...คนนั้นนั่นเอง...ที่เงียบเพราะ ตั้งแต่ขึ้นรถมา

เรา2คนมีหน้าที่ นั่งข้างๆกันเท่านั้น...ไม่ได้คุยทักทายกันเลย


...ไปเชียงคานป่าวครับเนี่ย  เค้าถาม


อ่อๆ...เชียงคาน...ใช่ๆ ไปเชียงคานครับ ตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม


โอเคครับ ไปเชียงคานเหมือนกัน ป่ะไปขึ้นรถสองแถวกันครับ เริ่มร้อนละ


เออ...ลืมตัวไป...ยืนแบ๊วอยู่กลางแดด...


โมเม้นต์แรกของเรา2คน...ทำไมมันช่างเร่าร้อนนักนะ ฮ่าๆ


มุ้ยฟังเกสท์เฮ้าท์มีจักรยานให้ปั่นฟรีๆ



...เดินตามผู้ชาย...ใส่ยีนส์สีน้ำเงินเข้ม ร้องเท้าแตะ ขาวสูงโย่ง เสื้อแขนสั้นสีขาว สะพายกระเป๋าใบโต


ทำไมบังเอิญ!! เรา2คนใส่เสื้อยี่ห้อเดียวกัน "รูทด๊อก" เค้าสีขาว เราสีน้ำเงิน


....เจอสองแถว ติดป้าย เชียงคาน....


สองคนขึ้นนั่ง ตอนนี่บ่ายนิดๆแล้ว อากาศร้อนเต็มที่


ก็บ้าป๊ะ...เที่ยวเชียงคานเดือนมีนา...ก็ร้อนบรรลัยสิครับ ฮ่าๆ


ยังไม่มีใครขึ้นรถ เรา2คนขึ้นก่อน


เดินเข้าไปในสุดของสองแถวคันใหญ่

นั่งคนละฝั่ง...แต่....ตรงข้ามกัน หญิงฝั่งซ้าย ชายฝั่งขวา งั้นหรอ..เรานั่งซ้าย


...ก้มมองนาฬิกา มองกระเป๋า มองข้างหลัง มองข้างบน


แต่...ไม่กล้ามองฝั่งตรงข้าม!!!!


เอ่อ...เรียนที่ไหนหรอครับ

เงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของคำถาม...


กุ้งเสียบไม้...ไม่พลาดต้อง...โดนนน



ดวงตาคู่นั้น...พอมองชัดๆแล้วมัน...ฟินนนนนน


เรียนจบแล้วครับ


...ตอบปุ๊บ!! อีกฝั่งทำหน้าไม่เชื่อ


งั้นก็ต้องเรียกพี่สิครับ ชื่อรัยหรอครับ ผมโอม


ชื่อเอิร์ตครับ


...อ.อ่าง...อ.อ่าง...อ.อ่าง..อ.อ่าง...


....ใช้เวลา1ชั่วโมงครึ่ง โอมเอิร์ต...ถึง เชียงคานด้วยความปลอดภัยตอนบ่ายสามโมง


พี่มีที่พักยังครับ?


มีแล้ว อยู่ซอย5อ่ะ


โอมยังไม่มี แต่ที่พักพี่เต็มแล้ว ทำไงดี


ในใจ ....แชร์ค่าห้องกันมั๊ย^^


แต่นั่น....คือตัวเลือกสุดท้ายที่จะถาม ถ้าไม่มีที่พักจริงๆ



แต่...ช่วงนี้ ที่พักว่างหลายที่เลย


...พาโอมเดินหาแป๊บเดียว....ก็เจอ อยู่ซอย8


ห่างกันนิดเดียว


ปาท่องโก๋ยัดไส้...อีกหนึ่งซิกเนเจอร์ด้านอาหารของเชียงคาน



พี่กลับวันไหน?


พรุ่งนี้อ่ะ


เฮ้ย!! มาเชียงคานคืนเดียวนี้อ่ะนะ

โอม...งง!!

โอมมาจนกว่าจะเบื่อค่อยกลับบ้าน เพราะอยู่อุดรนี่เอง

ช่วงนี้ปิดเทอม


...งั้นเย็นนี้..เดินถนนคนเดินด้วยกันนะครับพี่ ทุ่มนึงเจอกัน

โอมเดินมาส่งเราที่ที่พัก

แยกย้าย....แยกย้าย

เราขึ้นห้อง นอนพักแป๊บ


ห้าโมงเย็นครึ่ง ตื่น ลงมาชั้นล่าง มุ้ยฟังที่พักมีร้านกาแฟ

สั่งชาเขียวแล้วนั่งรอชิลล์ๆ ตอนเย็นๆ อากาศดี๊ดี

ชาเขียวมาเสิร์ฟ อร่อยฟิน


แล้วก็มีอีกแก้วมาเสิร์ฟ


แต่เรา...สั่งแก้วเดียวนะ


...เสิร์ฟผิดสินะ สั่งคนเดียว ทำไมมา2แก้ว

อ่าวพี่...โอมเดินมานั่งข้างๆ


ตักบาตรข้าวเหนียวกิจกรมมที่ไม่ควรพลาด


มาแล้วคำตอบของชาเขียว แก้วแรกของโอม สั่งไว้แล้วเดินหายไป แก้วสองของเอิร์ต นั่งกินหน้าตาเฉย ฮ่าๆ


...สองคนถือชาเขียว ปั่นจักรยานเล่นถนนริมน้ำโขง บรรยากาศดีมากๆ ลมพัดเย็นๆ


ถ้าหยุดเวลาได้...ก็จะไม่หยุด...

อยากให้เวลาเดินไปเรื่อยๆ เพราะอยากรู้ว่า...เหตุการณ์ข้างหน้าระหว่างเรา...จะเป็นอย่างไรต่อไป


...ค่ำๆปั่นจักรยานมาคืนที่พัก....


สองคนโอมเอิร์ต..ออกสำรวจถนนคนเดิน แวะร้านนู้น เข้าร้านนี้ ซื้ออันนู้น กินอันนี้

จนสี่ทุ่ม ที่พักเอิร์ตจะปิดประตู...


โอมเดินมาส่ง


พรุ่งนี้โอมมาใส่บาตรด้วยนะพี่

หกโมงเช้าเจอกัน


...แยกย้ายกันไปนอน...


...ไม่มีการคุยกันต่อ....ไร้ช่องทางสื่อสาร เบอร์โทร ไลน์  


หกโมงเช้า...ลงมาตามนัด


โอมถือกระติ๊บข้าวเหนียวของที่พักตัวเอง

มายืนรอที่ที่พักของเรา


โอมเอิร์ต...ตักบาตรข้าวเหนียวด้วยกัน


หลังจากนั้นกลับที่พัก อาบน้ำ ทานข้าว นัดกันเจอที่ที่พักโอมตอน8โมงเช้า

ไปหาขนมกินกัน


เที่ยงๆเอิร์ตกลับ

โอมปั่นจักรยานไปส่งที่ท่ารถ



กาลเวลาเปลี่ยนแปลงได้ทุกอย่าง...ยกเว้นภาพถ่าย



...ลาก่อนและขอบคุณมิตรภาพ2วัน1คืน....มันเป็นความทรงจำที่ดี...