เก้าอี้ว่างของ เจ.เค. โรว์ลิ่ง มันไม่ใช่นิยายแต่มันคือเรื่องจริง

ที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเรา ในสังคมทั่วโลก แตกต่างกันไปตามบริบท

**คำเตือนมีบางส่วนเปิดเผยเนื้อหาของเรื่องอยู่ในกรอบสปอย ถ้าคุณไม่ชอบรู้เรื่องราวล่วงหน้าก่อนก็อย่ากดอ่าน  แต่มันก็ไม่ได้ร้ายแรงขนาดที่ว่าถ้ารู้สปอยแล้วจะอ่านไม่สนุกค่ะ ถ้าคุณเคยอ่านแฮร์รี่ พอตเตอร์เกิน 1 รอบจะเข้าใจ รู้ตอนจบแล้วแต่เปิดมาอ่านใหม่ก็สนุกอยู่ดี

บังเอิญไปเจอหนังสือเล่มนี้ในมาจากห้องสมุดประชาชน ส่วนตัวเป็นแฟนแฮร์รี่ ไม่ได้อ่านงานอื่นของเจเคเลยนอกจากแฮร์รี่ พอตเตอร์ ด้วยดูจากหน้าปกและชื่อเรื่องแล้ว ชวนให้นึกว่าต้องเป็นหนังสือเกี่ยวกับการเมือง ล้อเลียนการเมือง หรือเปล่า ตอบ... ทั้งถูกและผิดในคราวเดียวกัน  

ถ้าจะให้พูดภาษาบ้านเราคำจำกัดความก็คงเป็นหนังสือนิยายสะท้อนสังคม  แต่สำหรับ “เก้าอี้ว่าง” มันเป็นมากกว่านั้น....

ตอนที่หยิบมาลองอ่านในห้องสมุดด้วยความที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือเลย ว่างเปล่า อ่านไปแรกๆ เหมือนกับแฮร์รี่ทุกภาค คือบทนำด้วยการแนะนำตัวละคร สถานที่อยู่อาศัย นิสัย บุคคล สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใน สำหรับบางคนอาจจะเบื่อได้ แต่ถ้าพ้นช่วงแรกไปแล้วคุณจะเริ่มติดหนึบวางไม่ลง

ขอเปรียบเทียบกับแฮร์รี่ พอตเตอร์หน่อยนะคะ เรื่องนี้เริ่มต้นและจบเหมือนกับแฮร์รี่ค่ะ คือ....
ที่ใส่สปอยไว้นั้นสปอยแหลกนะคะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


สิ่งที่ดีในหนังสือเล่มนี้

1.    ตัวละครทุกตัวมีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกันหมดไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม แม้ตัวละครที่โผล่มาไม่กี่ฉากก็มีความสำคัญในการดำเนินเรื่อง
พูดได้ว่าเจ.เค. เสกเวทย์มนต์ใส่ตัวละครให้มีชีวิตเสมือนจริงจนเราผูกพันธ์ไปกับตัวละคร เป็นความสามารถที่โดดเด่นของเธอค่ะ
รวมไปถึง ภาษาเจ็บๆ แสบๆ กระทบกระเทียบของเจ.เค ยังเริ่ดเหมือนเคยหรือเริ่ดกว่าเดิมด้วยค่ะ เพราะไม่ได้ถูกจำกัดด้วยคำว่าวรรณกรรมเยาวชน

2.    ตัวละครทุกตัว ย้ำว่าทุกตัว เป็นสีเทา ไม่มีใครดีหรือเลวร้อยเปอร์เซ็นต์ เมื่อคุณอ่านและเริ่มรู้จักตัวละครนั้นๆ คุณจะเริ่มเดาออกว่าตัวละครนั้นจะตัดสินใจทำอะไรในฉากนั้นหรือมันจะไปในทางไหน
ไม่ใช่ว่าเดาออกแล้วจะไม่สนุกนะคะ แต่ถือว่าผู้เขียนประสบความสำเร็จในด้านการบรรยายให้ผู้อ่านรู้จักและเข้าใจในตัวละครและคล้อยตาม

3.    หนังสือสะท้อนสังคมที่มีทั้ง ยาเสพติด เซ็กส์ อาชญากรรม ความทารุณกรรม การทำร้ายร่างกาย วัยรุ่น แต่ภาษาที่ผู้เขียนใช้ไม่ทำให้เรารู้สึกสะอิดสะเอียดหรือหดหู่จนอ่านต่อไม่จบเหมือนหนังสือบางเล่ม
คือคุณได้รับรู้ว่ามันเลวร้ายนะ แต่คุณอ่านมันต่อได้

สปอย ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ร  
การบรรยายในฉากนี้เราว่าให้ความรู้สึกอึดอัด แต่ไม่โจ่งแจ้ง ถ้าเด็กบังเอิญมาอ่านอาจจะไม่ทราบด้วยซ้ำ

4.    ไม่ทราบว่าเจ.เค. มีความสนใจในศาสนาพุทธหรือเปล่า แต่ในเรื่องนี้ในฐานะชาวพุทธ เราว่ามันคือแก่นของเรื่องเลยค่ะ
“สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” ใครทำอะไรไว้ก็จะได้รับสิ่งนั้นกลับคืนไม่ว่าช้าหรือเร็ว เกือบทุกเงื่อนของตัวละครที่ผูกปมกันไว้ค่อยๆ คล้ายออกให้เราเห็นว่ามันเกี่ยวเนื่องกัน เป็นเหตุเป็นผล  
ในบางครั้งหากคุณอ่านแล้วรู้สึกอึดอัดหดหู่สงสาร ให้คุณลองคิดย้อนไปถึงเหตุที่ทำให้ตัวละครนั้นๆ ต้องเหตุการณ์นั้น แล้วปล่อยวาง
“สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” แล้วคุณจะอ่านต่อไปได้ด้วยใจที่สงบค่ะ

5.    คริสตัล สำหรับเราเธอคือนางเอกของเรื่องไม่ใช่แค่ตัวเอก เธอช่างอ่อนไหว แต่ก็เข้มแข็ง เธอรักธรรมชาติสนใจสิ่งรอบตัว ชอบช่วยเหลือเพื่อนและคนรอบตัว(ในแบบของเธอ)
มีหัวใจนักสู้ ทั้งๆ ที่ในสภาพที่เธอเกิดมา-เติบโตเธอน่าจะเลวร้ายกว่านี้  แต่เธอยังคิดดีคิดบวกได้ขนาดนี้
เธอพร้อมที่จะต่อสู้เพื่อคนที่เธอรัก แต่ด้วยความเด็กเดียงสาไม่มีที่พึ่งพิง ขาดประสบการณ์
ทำให้เธอเป็นได้แค่ตัวเอกในเรื่องไม่ใช่นางเอก

6.    ฉากจบของเรื่องคือดีงาม ในแฮร์รี่ พอตเตอร์ เราผิดหวังกับฉากจบเล็กๆ 5 % แต่เรื่องนี้เราให้ฉากจบ 100% ตอนจบที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น รู้สึกว่าสมควรแล้วที่ สปอย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไม่ได้จบด้วยดอกไม้สายรุ้งงามพาดผ่าน แต่จบให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้อะไรหลายๆอย่างในเมืองเล็กๆ แห่งนี้เปลี่ยนแปลง (ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนบ้าน / คนในครอบครัว)

7.    ใครบ้างที่ควรอ่าน พ่อแม่ที่มีลูกวัยรุ่นสมควรอ่าน เด็กวัยรุ่นสมควรอ่าน เมื่อลูกเราเป็นวัยรุ่นนี่เป็นอีกเล่มที่เราจะยื่นให้ลูกอ่าน(ไม่แน่ใจว่ากำหนดเรทที่เท่าไหร่แต่ไม่มีโจ่งครึ่มแบบนิยายลูกกวาดสอดไส้ยาพิษแน่นอน)
ครูควรอ่าน คนในสังคมควรอ่าน  และเราคาดหวังว่าอยากให้นำเรื่องแบบนี้ไปดัดแปลงเป็นละคร คุณจะได้เป็นละครที่สะท้อนสังคมจริงๆ ไม่ต้องอิงตบตี แย่งผู้ชาย เมียหลวงเมียน้อย

ข้อเสีย
1 ถ้าความพยายามไม่พอตอนต้นคุณอาจจะเบื่อแล้ววางหนังสือทิ้งไปเลย
2 ตัวละครเยอะอ่านแรกๆ อาจจะสับสนได้
3 เล่มใหญ่หนาหนัก
4 เสียน้ำตา หดหู่ ถ้ายังไม่ระลึกว่า “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” ซึ่งเราก็เป็นในช่วงตอนเกือบท้ายๆ จนเราวางหนังสือ อ่านต่อไม่ได้ มาร้องไห้กอดลูกที่หลับอยู่ แต่พอจิตใจสงบแล้วเริ่มคิดเป็นเหตุเป็นผลตามที่ว่ามาข้างต้น ทำให้เราอ่านต่อได้ จนไปถึงตอนจบที่เราขอจำกัดความว่า “สวยงาม ได้ยิ้มน้ำตาคลอ”

เดี๋ยวเราขออ่านอีกรอบแล้วจะมาวิเคราะห์ตัวละครที่ประทับใจให้ฟังต่อนะคะ ถ้ายังมีคนสนใจ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่