ผู้หญิงส่วนใหญ่เค้ารับได้มั้ยค่ะ ถ้าแฟนห้ามอะไรแบบนี้
เรื่อง Social
ห้ามโพสรูปเดี่ยวบน FB (คู่เท่านั้น)
ห้ามตั้งรูปตัวเองเป็น BG ในโทรศัพท์ (คู่เท่านั้น)
ห้ามเล่น IG
ห้ามเติมโปรโทรศัพท์เล่นได้แต่ (Wifi)
ห้ามลบเชทในไลน์ไม่ว่านานแค่ไหนก็ต้องอยู่ครบทุกคน (เราจะโดนให้ส่งทักแชทไปหาทุกคนค้างไว้แล้วนับไว้*ถ้าหายเรื่องใหญ่โดนด่าหยาบๆคายๆถึงกับจะส่งเมลล์ไปหาไลน์ที่เกาหลีชอดูข้อมูลที่หายไป--)
เชทในไลน์หายเพราะบางที่ก็ไม่อยากให้เค้าเห็นที่เราเม้ากับเพื่อน ผญ ก็เรื่องที่เค้าเยอะนั่นแหละไม่เคยคุยกับ ผชคนอื่นที่ไหนเลย
เรื่องการแต่งตัว/การพูด
ห้ามแต่งตัวโป๊ (ในที่นี้คือ เสื้อกล้าม,สายเดี่ยว, เสื้อผ้าบางๆถ้าเอามาส่องกับไฟแล้วมองทะลุผ่านได้ โยนทิ้ง!!)
ห้ามว่าแฟนว่า “เยอะ” เราเคยหลุดพูดว่าตัวเองเยอะอ่ะเรื่องแค่นี้เอง โดนด่าเลยบอกว่าถ้าคิดว่าเยอะก็ไม่ต้องมาคบ--
ห้ามพูดจาไม่เพราะ บางครั้งเผลอพูด ได้ดิ "ดิ" ยังพูดไม่ได้เลยโดนด่าหาว่า พูดดีดีไม่ได้หรอ????
การซื้อของใช้ส่วนตัว
จะซื้อเครื่องสำอาง กระเป๋า รองเท้า ต้องนับด้วยว่าใช้ได้นานแค่ไหนแล้วต้องใช้ให้ถึงไม่ถึง อดซื้อ (ทั้งๆที่เราใช้เงินเดือนเราซื้อ)
ห้ามไปเที่ยวกับเพื่อนทั้งกลางคืนและกลางวัน,เดินห้าง,กินข้าว,ช้อปปิ้ง
เวลาเพื่อนเราชวนเราไปไหนเราก็ชวนแฟนเราเพราะเรารู้ว่าถ้าเราขอไปกับเพื่อนแค่สองคนแฟนเราต้องไม่ให้เราไปแน่ๆ
(ถ้าไปแฟนเราต้องไปด้วยแต่ถ้าแฟนเราไม่อยากไปไม่ว่าง ก็จะไม่ให้เราไปกับเพื่อน อยู่รอแฟนเราว่าง *ไม่ว่างคือเล่นเกม*) แต่พอแฟนเราชวนเราไปกับกลุ่มเพื่อนเค้าเราต้องไปตลอด (ครั้งต่อไปเพื่อนเราก็ไม่อยากมาชวนเราแล้ว TT)
ชอบข่มเราต่อหน้าเพื่อนเค้าเวลาไปไหนมาไหนกับกลุ่มเพื่อนแฟนเรา เราต้องคอยระวังตัวว่าจะทำอะไรผิดไม่ถูกใจแฟนรึเปล่าเพราะถ้าผิดแฟนเราจะด่าเราตรงนั้นเลยไม่สนเพื่อนหรือสนว่าเราจะอายหรือมันเป็นเรื่องระหว่างเราสองคนรึเปล่าเราไม่ชอบเลย
คบกันมาสามปีกว่าไม่เคยพูดคำว่า “ขอโทษ” กับเราเลยไม่ว่าจะถูกหรือผิดเราจะเป็นคนขอโทษแฟนเราตลอดทั้งๆที่เราเป็นคนถูกเพราะเรารู้ว่าถ้าปล่อยไปไม่เริ่มขอโทษก่อนก็จะไม่มีทางได้ยินคำขอโทษจากปากแฟนเรามันก็จะยิ่งแย่เค้าจะเงียบถามคำตอบคำไม่มีอะไรก็จะไม่คุยเราไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เรายอมเพราะเราไม่อยากเล่นสงครามประสาทกับเค้าอ่ะป่วยจิตเราเลยเลือกที่จะขอโทษก่อนทุกครั้งไม่ว่าเราจะถูกหรือผิด
แฟนเราไม่เคยง้อเรา เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอารมณ์ผู้หญิงที่โดนแฟนง้อเป็นยังไง เค้าไม่เคยง้อเราเลยเค้าบอกเค้าทำไม่เป็นหรอก
ห้ามดื่มแอลกอฮอล์ แต่แฟนเราก็ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ไม่เที่ยวกลางคืนนะเค้าเคยกินเหล้าเคยเที่ยวสูบบุหรี่ด้วยแต่เค้าเลิกหมดตอนมาคบกับเราก็เลยไม่ให้เราเที่ยวอีกเราไม่ได้บังคับให้เค้าเลิกทุกอย่างที่บอกมานะเค้าเลิกเองทั้งหมดคงเป็นเพราะห่วงสุขภาพแหละ
แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องห้ามทุกๆอย่างที่เราบอกมาด้วยทั้งๆ ที่เราไม่เคยว่าไม่เคยห้ามแฟนเราเรื่องที่แฟนเราเค้าห้ามเราเลย
ทุกครั้งที่เราเผลอทำผิดเรื่องที่เค้าห้ามเราเค้าก็โกรธโวยวายด่าเราเสียๆหายๆขึ้นกูทุกครั้ง บอกเราว่า
"ก็เมิงเป็นอย่างเนี่ยไม่มีใครอยู่กับเมิงได้หรอก" ไล่เราเหมือนหมูเหมือนหมาเลย
เราก็แบบห๊ะ!!! เราเป็นยังไงอ่ะมันร้ายแรงขนาดต้องมาขึ้นเมิงกุกับเราเลยหรอ?
สาบานว่าเราไม่เคยพูดคำหยาบคายใส่แฟนเลยไม่เคยขึ้นเมิงกุใส่แฟนเราเลยเพราะเรารู้ว่ามันรู้สึกแย่แค่ไหนแต่เรากลับโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวตอนแฟนเราด่าเราก็พูดนะทำไมเรื่องแค่นี้ตัวเองถึงต้องด่าเค้าเสียๆหายๆขนาดนี้ด้วยคำตอบคือ
“ก็เมิงคิดแบบนี้ไงเรื่องเล็กหมดสำหรับเมิงแหละเรื่องแค่นี้เมิงยังทำไม่ได้เลย”
ปล.หลังๆเวลาเราทนไม่ไหวเถียงเค้าอธิบายเค้าก็มีทำร้ายร่างกายเราไม่ถึงขนาดเลือดตกยางออกนะอารมณ์ประมาณเราอธิบายเหตุผลอยู่เค้าเข้ามาตบหน้าเรา(อารมณ์ประมาณอย่าเถียงเรารู้ว่าเค้ายั้งมือถ้าไม่ยั้งเรามีสลบอ่ะ) แต่มันก็แดง
แล้วก็ไม่เคยขอโทษ พอดีกันเค้าก็พูดดีด้วยมาแอบหอมหน้าผากเราทุกครั้งที่ทะเลาะแต่เราไม่เห็นรู้สึกดีเลย
ล่าสุดหนักขึ้นเราเถียงเค้าเรายืนอยู่ข้างเตียงเค้านอนอยู่เค้าเอาเท้ามาถีบที่ท้องเราเรารู้สึกแย่มากๆกับการกระทำนี้
-เรากลายเป็นผู้หญิงที่ไม่มีเพื่อนเลยสักคนเพื่อนเราก็คงไม่อยากชวนเราไปไหนแล้วค่อยๆหายไปทีละคน
-เรากลัวทุกอย่างระวังตัวทุกการกระทำที่จะทำให้แฟนเราไม่พอใจทุกอย่างที่เค้าห้ามเราทำได้หมดแต่เราโครตอึดอัด รู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่ตัวเราเลย
-เรากลายเป็นคนจิตตก คิดมากตลอดเวลาแต่ไม่มีใครให้ปรึกษาเลย ทุกครั้งที่ทะเลาะกับแฟนเราไม่มีสิทพูดอะไรเลยไม่ว่าจะถูกหรือผิด ต้องแอบไปร้องไห้คนเดียวตลอดหลังกลัวโดนทำร้ายร่างกาย
ที่พูดมาทั้งหมดหลายคนคงคิดว่าเราโง่มากทำไมต้องทนขนาดนี้ทำไมไม่เลิกๆไปก็จบเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะ
เราอยากไปหลายทีแต่เรากลัวๆที่จะเหงาไม่กล้าใช้ชีวิตคนเดียวเราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนแล้วก็ทำงานอยู่ กทม
มีแฟนเราเนี่ยแหละคอยช่วยเหลือดูแลเราตลอดเราคบกันตั้งแต่สมัยเราเรียนมหาลัยอยู่ปี3จนตอนนี้เราจบมาทำงานได้จะสองปีแล้ว
เค้าก็ให้เราไปอยู่บ้านเค้าเลยตั้งแต่เรียนจบพ่อแม่รับรู้ทั้งสองฝ่ายทุกคนโอเคญาติพี่น้องเราชื่นชมเค้าเพราะเค้าเป็นคนเข้าหาผู้ใหญ่เก่งมาก
แต่ในส่วนแย่ที่เราเจอเราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยเราอยากคบกับเค้าแบบที่ผู้ใหญ่มองว่าเค้าโอเคเพราะเค้าก็ดีต่อหน้าครอบครัวเราพ่อแม่ญาติพี่น้องเค้าก็ดีกับเรามากมาตลอด
ข้อดีของแฟนเราที่เราที่คิดว่าเราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ
-เค้าเป็นคนไม่เที่ยว ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ ทำให้เราไม่ต้องเหนื่อยตาม
-ไปไหนรายงานเราตลอดเวลา social ทุกอย่างเชคได้หมด ให้รหัสเราทุกอย่าง
-ให้ความสำคัญกับเราเสมอไม่ว่าจะไปไหน นัดเจอเพื่อนกินข้าวจะพาเราไปด้วยตลอด
-เข้ากับที่บ้านเราได้ดี
-บ้านเค้าดีกับเรามาก
เราควรทำยังไงดีกับแฟนคนปัจจุบันเหตุผลความดีเค้าเพียงพอไหมที่ทำให้เราอยู่ต่อ
แต่ตอนนี้เราเหงาเราอยากกลับไปเป็นตัวเองเราคิดถึงเพื่อนถ้าเค้าปล่อยให้เราเป็นตัวเองเราจะมีความสุขมากกว่านี้
เราเคยคิดจะหายไปจากชีวิตเค้าแอบเก็บข้าวของแล้วกลับบ้านไปเลยเรารู้ว่าแฟนเราคนนี้มีทิฐิสูงมากเค้าไม่มีทางง้อเราไม่มีทางไปตามเรากลับมาแน่ๆประกอบกับเค้าเป็นลูกคนเดียวที่อยู่กับแม่แค่สองคน(พ่อกับแม่เค้าหย่ากัน) เค้าคงไม่อยากอ่อนแอให้แม่เห็นแค่เราคนเดียวคงไม่มีความหมายกับเค้ามากเค้าคงไม่มานั่งเสียใจให้แม่เค้าเห็นหรอก
เรากลัวใจตัวเองว่าถ้าเราไปแล้วเราจะคิดถึงเค้ามาก
แฟนห้ามขนาดนี้เกินคำว่าหวงไปมั้ย? เค้าเป็นโรคจิตอ่อนๆป่าวเนี่ย??
เรื่อง Social
ห้ามโพสรูปเดี่ยวบน FB (คู่เท่านั้น)
ห้ามตั้งรูปตัวเองเป็น BG ในโทรศัพท์ (คู่เท่านั้น)
ห้ามเล่น IG
ห้ามเติมโปรโทรศัพท์เล่นได้แต่ (Wifi)
ห้ามลบเชทในไลน์ไม่ว่านานแค่ไหนก็ต้องอยู่ครบทุกคน (เราจะโดนให้ส่งทักแชทไปหาทุกคนค้างไว้แล้วนับไว้*ถ้าหายเรื่องใหญ่โดนด่าหยาบๆคายๆถึงกับจะส่งเมลล์ไปหาไลน์ที่เกาหลีชอดูข้อมูลที่หายไป--)
เชทในไลน์หายเพราะบางที่ก็ไม่อยากให้เค้าเห็นที่เราเม้ากับเพื่อน ผญ ก็เรื่องที่เค้าเยอะนั่นแหละไม่เคยคุยกับ ผชคนอื่นที่ไหนเลย
เรื่องการแต่งตัว/การพูด
ห้ามแต่งตัวโป๊ (ในที่นี้คือ เสื้อกล้าม,สายเดี่ยว, เสื้อผ้าบางๆถ้าเอามาส่องกับไฟแล้วมองทะลุผ่านได้ โยนทิ้ง!!)
ห้ามว่าแฟนว่า “เยอะ” เราเคยหลุดพูดว่าตัวเองเยอะอ่ะเรื่องแค่นี้เอง โดนด่าเลยบอกว่าถ้าคิดว่าเยอะก็ไม่ต้องมาคบ--
ห้ามพูดจาไม่เพราะ บางครั้งเผลอพูด ได้ดิ "ดิ" ยังพูดไม่ได้เลยโดนด่าหาว่า พูดดีดีไม่ได้หรอ????
การซื้อของใช้ส่วนตัว
จะซื้อเครื่องสำอาง กระเป๋า รองเท้า ต้องนับด้วยว่าใช้ได้นานแค่ไหนแล้วต้องใช้ให้ถึงไม่ถึง อดซื้อ (ทั้งๆที่เราใช้เงินเดือนเราซื้อ)
ห้ามไปเที่ยวกับเพื่อนทั้งกลางคืนและกลางวัน,เดินห้าง,กินข้าว,ช้อปปิ้ง
เวลาเพื่อนเราชวนเราไปไหนเราก็ชวนแฟนเราเพราะเรารู้ว่าถ้าเราขอไปกับเพื่อนแค่สองคนแฟนเราต้องไม่ให้เราไปแน่ๆ
(ถ้าไปแฟนเราต้องไปด้วยแต่ถ้าแฟนเราไม่อยากไปไม่ว่าง ก็จะไม่ให้เราไปกับเพื่อน อยู่รอแฟนเราว่าง *ไม่ว่างคือเล่นเกม*) แต่พอแฟนเราชวนเราไปกับกลุ่มเพื่อนเค้าเราต้องไปตลอด (ครั้งต่อไปเพื่อนเราก็ไม่อยากมาชวนเราแล้ว TT)
ชอบข่มเราต่อหน้าเพื่อนเค้าเวลาไปไหนมาไหนกับกลุ่มเพื่อนแฟนเรา เราต้องคอยระวังตัวว่าจะทำอะไรผิดไม่ถูกใจแฟนรึเปล่าเพราะถ้าผิดแฟนเราจะด่าเราตรงนั้นเลยไม่สนเพื่อนหรือสนว่าเราจะอายหรือมันเป็นเรื่องระหว่างเราสองคนรึเปล่าเราไม่ชอบเลย
คบกันมาสามปีกว่าไม่เคยพูดคำว่า “ขอโทษ” กับเราเลยไม่ว่าจะถูกหรือผิดเราจะเป็นคนขอโทษแฟนเราตลอดทั้งๆที่เราเป็นคนถูกเพราะเรารู้ว่าถ้าปล่อยไปไม่เริ่มขอโทษก่อนก็จะไม่มีทางได้ยินคำขอโทษจากปากแฟนเรามันก็จะยิ่งแย่เค้าจะเงียบถามคำตอบคำไม่มีอะไรก็จะไม่คุยเราไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เรายอมเพราะเราไม่อยากเล่นสงครามประสาทกับเค้าอ่ะป่วยจิตเราเลยเลือกที่จะขอโทษก่อนทุกครั้งไม่ว่าเราจะถูกหรือผิด
แฟนเราไม่เคยง้อเรา เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอารมณ์ผู้หญิงที่โดนแฟนง้อเป็นยังไง เค้าไม่เคยง้อเราเลยเค้าบอกเค้าทำไม่เป็นหรอก
ห้ามดื่มแอลกอฮอล์ แต่แฟนเราก็ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ไม่เที่ยวกลางคืนนะเค้าเคยกินเหล้าเคยเที่ยวสูบบุหรี่ด้วยแต่เค้าเลิกหมดตอนมาคบกับเราก็เลยไม่ให้เราเที่ยวอีกเราไม่ได้บังคับให้เค้าเลิกทุกอย่างที่บอกมานะเค้าเลิกเองทั้งหมดคงเป็นเพราะห่วงสุขภาพแหละ
แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องห้ามทุกๆอย่างที่เราบอกมาด้วยทั้งๆ ที่เราไม่เคยว่าไม่เคยห้ามแฟนเราเรื่องที่แฟนเราเค้าห้ามเราเลย
ทุกครั้งที่เราเผลอทำผิดเรื่องที่เค้าห้ามเราเค้าก็โกรธโวยวายด่าเราเสียๆหายๆขึ้นกูทุกครั้ง บอกเราว่า
"ก็เมิงเป็นอย่างเนี่ยไม่มีใครอยู่กับเมิงได้หรอก" ไล่เราเหมือนหมูเหมือนหมาเลย
เราก็แบบห๊ะ!!! เราเป็นยังไงอ่ะมันร้ายแรงขนาดต้องมาขึ้นเมิงกุกับเราเลยหรอ?
สาบานว่าเราไม่เคยพูดคำหยาบคายใส่แฟนเลยไม่เคยขึ้นเมิงกุใส่แฟนเราเลยเพราะเรารู้ว่ามันรู้สึกแย่แค่ไหนแต่เรากลับโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวตอนแฟนเราด่าเราก็พูดนะทำไมเรื่องแค่นี้ตัวเองถึงต้องด่าเค้าเสียๆหายๆขนาดนี้ด้วยคำตอบคือ
“ก็เมิงคิดแบบนี้ไงเรื่องเล็กหมดสำหรับเมิงแหละเรื่องแค่นี้เมิงยังทำไม่ได้เลย”
ปล.หลังๆเวลาเราทนไม่ไหวเถียงเค้าอธิบายเค้าก็มีทำร้ายร่างกายเราไม่ถึงขนาดเลือดตกยางออกนะอารมณ์ประมาณเราอธิบายเหตุผลอยู่เค้าเข้ามาตบหน้าเรา(อารมณ์ประมาณอย่าเถียงเรารู้ว่าเค้ายั้งมือถ้าไม่ยั้งเรามีสลบอ่ะ) แต่มันก็แดง
แล้วก็ไม่เคยขอโทษ พอดีกันเค้าก็พูดดีด้วยมาแอบหอมหน้าผากเราทุกครั้งที่ทะเลาะแต่เราไม่เห็นรู้สึกดีเลย
ล่าสุดหนักขึ้นเราเถียงเค้าเรายืนอยู่ข้างเตียงเค้านอนอยู่เค้าเอาเท้ามาถีบที่ท้องเราเรารู้สึกแย่มากๆกับการกระทำนี้
-เรากลายเป็นผู้หญิงที่ไม่มีเพื่อนเลยสักคนเพื่อนเราก็คงไม่อยากชวนเราไปไหนแล้วค่อยๆหายไปทีละคน
-เรากลัวทุกอย่างระวังตัวทุกการกระทำที่จะทำให้แฟนเราไม่พอใจทุกอย่างที่เค้าห้ามเราทำได้หมดแต่เราโครตอึดอัด รู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่ตัวเราเลย
-เรากลายเป็นคนจิตตก คิดมากตลอดเวลาแต่ไม่มีใครให้ปรึกษาเลย ทุกครั้งที่ทะเลาะกับแฟนเราไม่มีสิทพูดอะไรเลยไม่ว่าจะถูกหรือผิด ต้องแอบไปร้องไห้คนเดียวตลอดหลังกลัวโดนทำร้ายร่างกาย
ที่พูดมาทั้งหมดหลายคนคงคิดว่าเราโง่มากทำไมต้องทนขนาดนี้ทำไมไม่เลิกๆไปก็จบเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะ
เราอยากไปหลายทีแต่เรากลัวๆที่จะเหงาไม่กล้าใช้ชีวิตคนเดียวเราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนแล้วก็ทำงานอยู่ กทม
มีแฟนเราเนี่ยแหละคอยช่วยเหลือดูแลเราตลอดเราคบกันตั้งแต่สมัยเราเรียนมหาลัยอยู่ปี3จนตอนนี้เราจบมาทำงานได้จะสองปีแล้ว
เค้าก็ให้เราไปอยู่บ้านเค้าเลยตั้งแต่เรียนจบพ่อแม่รับรู้ทั้งสองฝ่ายทุกคนโอเคญาติพี่น้องเราชื่นชมเค้าเพราะเค้าเป็นคนเข้าหาผู้ใหญ่เก่งมาก
แต่ในส่วนแย่ที่เราเจอเราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยเราอยากคบกับเค้าแบบที่ผู้ใหญ่มองว่าเค้าโอเคเพราะเค้าก็ดีต่อหน้าครอบครัวเราพ่อแม่ญาติพี่น้องเค้าก็ดีกับเรามากมาตลอด
ข้อดีของแฟนเราที่เราที่คิดว่าเราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ
-เค้าเป็นคนไม่เที่ยว ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ ทำให้เราไม่ต้องเหนื่อยตาม
-ไปไหนรายงานเราตลอดเวลา social ทุกอย่างเชคได้หมด ให้รหัสเราทุกอย่าง
-ให้ความสำคัญกับเราเสมอไม่ว่าจะไปไหน นัดเจอเพื่อนกินข้าวจะพาเราไปด้วยตลอด
-เข้ากับที่บ้านเราได้ดี
-บ้านเค้าดีกับเรามาก
เราควรทำยังไงดีกับแฟนคนปัจจุบันเหตุผลความดีเค้าเพียงพอไหมที่ทำให้เราอยู่ต่อ
แต่ตอนนี้เราเหงาเราอยากกลับไปเป็นตัวเองเราคิดถึงเพื่อนถ้าเค้าปล่อยให้เราเป็นตัวเองเราจะมีความสุขมากกว่านี้
เราเคยคิดจะหายไปจากชีวิตเค้าแอบเก็บข้าวของแล้วกลับบ้านไปเลยเรารู้ว่าแฟนเราคนนี้มีทิฐิสูงมากเค้าไม่มีทางง้อเราไม่มีทางไปตามเรากลับมาแน่ๆประกอบกับเค้าเป็นลูกคนเดียวที่อยู่กับแม่แค่สองคน(พ่อกับแม่เค้าหย่ากัน) เค้าคงไม่อยากอ่อนแอให้แม่เห็นแค่เราคนเดียวคงไม่มีความหมายกับเค้ามากเค้าคงไม่มานั่งเสียใจให้แม่เค้าเห็นหรอก
เรากลัวใจตัวเองว่าถ้าเราไปแล้วเราจะคิดถึงเค้ามาก