สมัยเรียนปวช.ครับ ผมไปลงเล่นบาสในกีฬาสี
เรียกว่า จริงๆแล้ว ชอบบาสมากกว่า แต่เล่นไม่ได้กระดิกอะไรกับเค้าเท่าไหร่หรอก
ลงก็ไม่ค่อยได้ลง เพราะเค้าไม่ให้ลง
ทีนี้ มันมีอยู่เกมที่สอง ทีมผมกำลังตามอยู่ 2 คะแนน จำได้ว่าตอนนั้น 20-18 (แต้มโคตรน้อยเลย 555)แล้วเพื่อนผมคนนึง มันไหล่หลุด
อ. เลยเปลี่ยนผมลงไปแทน เวลาจะหมดอยู่มะรอมมะร่อด้วย
จังหวะนั้นมีรุ่นพี่ ปวส.คนนึงที่ผมจีบอยู่มานั่งดู เค้าก็ยิ้มให้ว่าผมได้ลงนะ
แล้วตอนนั้น ทีมผมโดนตัดลูกแล้วหลุด ผมอยู่คนสุดท้ายพอดี วิ่งตามไปสุดชีวิต
พี่แกกำลังจะเลย์อัพ ลูกกำลังลอย แล้วผมก็ตบป๊าบแบบเต็มแรงโดนเต็มๆลูก
แบบไอ้คนนั้นหน้าเหวอว่า ตบโดนได้ไงวะ(มันคงรู้เสียหน้าด้วยแหละว่า ไอ้ห่วยนี่บล็อกกลูได้ไงฟระ)
จังหวะต่อมา ทีมเค้สได้ส่งลูกแล้วโดนตัวเก่งทีมผมตัดได้ แล้วก็โต้อย่างเร็ว
เค้าหลูดไปเลย์อัพ ไม่ลง ลูกเด้งมาเข้ามือเพื่นผมอีกคน กระโดดชู๊ต ไม่ลง
ตัวเก่งทีมผมดันรีบาวน์ได้อีก เค้ากำลังตั้งลำหาช่องเค้าไปชู๊ตตีเสมอให้ได้ พอดีเค้าเหลือบมาเห็นผมว่าง
ตรงเส้น 3 แต้ม (ผมคงว่างเพราะทุกคนคิดว่า อย่าไปประกบมันเลยไอ้ห่วยนี่)
เค้ากำลังโดนบี้ 2 เลยไม่รู้จะทำไง เลยคลายบอลมาที่ผมก่อน เพราะเห็นอีกคนวิ่งถอยหลังมารองผม
ตงคิดว่าผมจะลนแล้วจะคลายบอลให้เพื่อนอีกทาง
ผมใส่มันตรงเส้น 3 แต้ม แล้วลูกก็ย้อย(คิดแบบภาพสโลว์โมชั่นนะ) ซ๊วบๆ
เพื่อนที่เชียร์เฮกันก๊ากเลย พี่คนนั้นตบมือแล้วยิ้มมาทางผม
จากนั้นไม่ถึงนาที อ.ก็เป่าหมดเวลา แบบความรู้มัน นี่ทีมชนะเพราะกลูเลยนะเนี่ย

แบบเป็นโมเม้นที่น่าประทับใจสุดในการเล่นกีฬาของผมแล้ว