ในที่สุดก็ได้สปอยมังงะแบบเต็มๆซะที พอมีภาพแล้วรู้เรื่องมากกว่าในนิยายเยอะ (ก็ไม่มีสปอยEngอะ)
เนื่องจากกระทู้นี้จะสปอย ตั้งแต่ตอน 1-7 ทำให้มีรูปเยอะเล็กน้อย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นุคุอิ ฮิบิกิ นักเรียนชั้น ม.ปลาย แต่เป็นฮิคิโมริไม่ยอมไปโรงเรียน
ฮิบิกิอัพเพลงที่เขียนขึ้นบนอินเตอร์เน็ตโดยไม่ได้ใส่ใจอะไร
แต่ต้องแปลกใจที่มีข้อความส่งมาถึงเขาเพื่อขอนัดพบพูดคุยเกี่ยวกับเพลงที่เขาเขียน



ฮิบิกิคิดว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่จะมีคนสนใจเพลงของตนเอง แต่หลังจากลังเลใจอยู่นานจึงตัดสินใจตอบเมล์ตกลงกลับไป
สถานที่นัดพบคือสวนสาธารณะใกล้ๆบ้าน ฮิบิกิไม่นึกว่าคนที่ตอบเมล์จะอาศัยอยู่บริเวณเดียวกัน
และเนื่องจากเป็นพวกเก็บตัวไม่ได้ออกมาข้างนอกนานจึงค่อนข้างไม่ชอบแสงแดด
เมื่อมาถึงจุดนัดพบฮิบิกิต้องตกใจ เนื่องจากคนที่เขานัดพบนั้นคือเด็กผู้หญิงวัยประถม

เด็กคนนั้นแนะนำตัวว่า ชื่อ โกโต้ จุน อายุ10ขวบ เรียนอยู่ชั้น ป.5 โรงเรียนชิโรมิได


ฮิบิกิ คิดว่างานเข้าแล้วจนไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
1.โจมตี
2.ป้องกัน
3.หนี
4.วางแผน
สุดท้ายฮิบิกิก็เลือกหนี โดยพยายามจะขอตัวกลับ
แต่ จุน กลับไม่พูดอะไรเลย จังหวะนั้นมีเสียงทักมาจากด้านหลัง


ฮิบิกิ นึกว่าเป็นตำรวจแต่ปรากฏว่าเป็นเพื่อนของจุนอีก2คน


กลายเป็นรอบตัวฮิบิกิ มีเด็กประถมล้อมอยู่3คน
จุนเป็นเด็กขี้อาย และกลัวคนแปลกหน้าจึงรีบวิ่งไปหลบหลังเพื่อนๆ ทำให้ฮิบิกิคิดมากไปอีก


พอเห็นพวกเด็กๆแซวเล่นกัน ฮิบิกิ จึงถือจังหวะหนีกลับบ้าน
แต่เด็กผมดำเห็นจึงล็อคแขนไว้ได้ทัน และบังคับให้ตามไปด้วย ถ้าไม่ไปจะตะโกนร้องให้คนช่วย ฮิบิกิจึงต้องจำใจตามไปแต่โดยดี


เด็กผมดำแนะนำตัว ชื่อ โมมิจิทานิ โนโซมิ
และเด็กคนสุดท้าย ชื่อ คาเนชิโระ โซระ
ทั้งสามพาฮิบิกิไปบ้านของพวกเธอซึ่งเป็นโบสถ์แห่งหนึ่ง และมีป้ายติดด้านหน้าว่า Little Wing


ทั้งสามขึ้นไปยืนกลางโบสถ์และขอให้ฮิบิกิ เป็นคนแต่งเพลงให้พวกเธอ และอยากขอคำแนะนำด้านดนตรีด้วย
เด็กทั้งสามตั้งใจจะตั้งวงดนตรีขึ้นมา


ฮิบิกิ รู้สึกดีใจที่มีคนยอมรับเพลงของเขา แต่คิดจะปฏิเสธ
ทว่าโซระเสนอให้ฮิบิกิฟังเพลงที่พวกเธอเล่น1เพลง และพาฮิบิกิไปยังห้องดนตรี
ซึ่งต้องดันรูปปั้นเพื่อเปิดทางลับออก และเปิดประตูที่หนักมาก (โบสถ์รึปราสาทกันแน่เนี่ย)



ข้างในเป็นห้องดนตรีเล็กๆซึ่งทำให้ฮิบิกิสนใจมาก


และพอด้เห็นเครื่องดนตรีก็ตาลุกวาวเป็นประกาย
แต่พอโนโซมิบอกว่าสามารถใช้เป็นอาวุธตีหัวคนไม่ดี ได้ด้วย ทำเอาฮิบิกิบอกห้ามทันที


ฮิบิกิได้ฟังเพลงของพวกจุน1เพลง
แม้จะยังไม่ดีมากนัก แต่เพลงเหล่านั้นกลับเข้าไปอยู่ในใจของฮิบิกิ
ฮิบิกิเห็นความสามารถของเด็กทั้งสามจึงตัดสินใจจะช่วยแต่งเพลงและสอนดนตรีให้


หลังออกจากโบสถ์ ฮิบิกิได้เดินสวนกับหญิงสาวอายุรุ่นเดียวกันกับตนเอง
เธอมาทักทายเล็กน้อยและเดาว่าฮิบิกิคงเป็นพวกชอบเก็บตัว ฮิบิกิรู้สึกเจ็บเล็กๆและขอตัวจากไป


เมื่อกลับมาถึงบ้านฮิบิกิรู้สึกเหนื่อยจึงเข้าไปอาบน้ำ
ตอนนั้นเอง นุคุอิ คุรุมิ น้องสาวของฮิบิกิก็เปิดประตูเข้ามาสงสัยว่าพี่จ๋าออกไปไหนมา ปกติเห็นเอาแต่เก็บตัว
ฮิบิกิก็ไม่ได้ตอบอะไรมากนัก

หลังจากนั้น คุรุมิถอดเสื้อผ้าเข้ามาอาบน้ำด้วย

คุรุมิบ่นเรื่องพี่จ๋าไม่ยอมออกไปข้างนอก แต่ก็ดีใจที่วันนี้เห็นพี่ชายออกไปข้างนอกซะที
ฮิบิกิคิดว่าคงต้องปิดเรื่องที่ไปพบเด็กประถม3คนเป็นความลับ
แต่เนื่องจากมัวแต่กังวลจึงไม่ทันดูว่ามือไปสัมผัสต้นขาของคุรุมิ ทำให้คุรุมิดิ้นเอาหัวโขกใส่พี่จ๋า

คุรุมิงอนพี่จ๋า จนฮิบิกิต้องขอโทษ


เช้าวันถัดมา คุรุมิ แปลกใจที่เห็นพี่จ๋าตื่นเช้าและจะออกไปข้างนอก
คุรุมิดีใจที่พี่จ๋าจะออกไปข้างนอก และคิดจะไปเล่นด้วยกับพี่จ๋า

แต่ฮิบิกิชิ่งหนีออกมาทำให้โดนน้องสาวต่อว่าไล่หลังมา

และแลบลิ้นใส่ งอนรอบสอง


ฮิบิกิไปถึงโบสถ์ก็เห็นจูนตากผ้าอยู่ตรงระเบียง
พอจุนเห็นฮิบิกิจึงรีบวิ่งลงมารับอย่างไว
พวกเด็กๆกำลังซ้อมดนตรีอยู่ก็คิดแผนจะเลือกชุดสำหรับใช้ในการแสดง
โซระ เลือกชุดว่ายน้ำมาทำเอาฮิบิกิเหงื่อตกไม่ให้ผ่าน

จุน ชุดพละ+กางเกงบลูมเมอร์ ฮิบิกิรู้สึกว่างานเข้าอีกครั้งไม่ให้ผ่านเช่นกัน

ต่อมา โนโซมิ เลือกชุดผ้ากันเปื้อน ฮิบิกิเห็นปกติดีจึงอนุมัติชุดนี้ โนโซมิจึงหน้าแดงสุดๆ

ฮิบิกิสงสัยว่าทำไมโนโซมิทำท่าทางอาย
โซระจึงเฉลยว่าใต้ผ้ากันเปื้อนมีเพียงชุดชั้นใน พร้อมเปิดผ้าให้เห็นข้างใน


โนโซมิเลยโวยวายหยิกแก้มโซระ และพยายามจะถอดบลูมเมอร์ของจุนมาใส่แทน
ฮิบิกิเห็นว่าสถานการณ์อันตรายสุดๆ ผู้ปกครองของเด็กทั้งสามก็กลับมาจากงานพอดี
ฮิบิกิ นึกว่าซวยแล้วแน่ๆ แต่ลุงคนนั้นกลับชวนฮิบิกิมาทานข้าวด้วย
ซาวาตาริ มาซาโยชิ เป็นบาทหลวงและเป็นผู้ปกครองของเด็กทั้งสาม เขาดูใจดีและท่าทางจะไม่ติดใจเรื่องเมื่อกี้
ตอนนั้นเอง โซระคีบข้าวมาแล้วบอก อ้ามมมมม ให้ฮิบิกิอ้าปาก

พอฮิบิกิทานเสร็จแล้วนั่นเอง  อ้ามมมมม คราวนี้โซระจะให้ฮิบิกิเป็นคนป้อนบ้าง
พอจุนกับโนโซมิเห็นก็เลยขอทำบ้างจนวุ่นวายกันใหญ่


หลังจากนั้นมาซาโยชิก็ชวนฮิบิกิคุยสองต่อสอง
ฮิบิกิหน้าซีดนึกว่าติดใจเรื่องเหตุการณ์ก่อนหน้า

แต่มาซาโมริเล่าเรื่องเด็กๆให้ฟัง ทำให้ฮิบิกิรู้ว่าเด็กทั้งสามเป็นเด็กกำพร้า
หลังจากนั้นพวกเด็กๆชวนฮิบิกิไปเที่ยวเล่นกันพรุ่งนี้เพราะเป็นวันหยุด ฮิบิกิก็ตอบตกลง

เช้าวันถัดมา คุรุมิ ตกใจอีกครั้งที่ฮิบิกิออกไปตั้งแต่เช้า

ฮิบิกิขอโทษที่เล่นด้วยไม่ได้ คุรุมิจึงงอนรอบสาม

คุรุมิสงสัยว่าพี่จ๋าปิดบังอะไรอยู่รึเปล่า ฮิบิกิถึงกับสะดุ้ง

ฮิบิกิพยายามตอบเลี่ยงๆ คุรุมิก็เลยโมโหและต่อว่าพี่จ๋าไปอีกครั้ง


ฮิบิกิไปเดินเที่ยวเล่นกับกลุ่มสามสาวในชุดไปรเวทสีขาวที่แต่งตัวเข้ากันทั้งสามคน
จนกระทั่งนั่งทานข้าวที่สนามเด็กเล่น และโซระก็หนุนตักของฮิบิกิทันที
จนฮิบิกิกังวลว่าจะมีคนรู้จักมาเห็นหรือเข้าใจผิด


แต่ ก็พบว่ามีเด็กหน้าตาคุ้นเคยอยู่ในสนามเด็กเล่น


คุรุมิ : พี่จ๋าาาาาาาา
ฮิบิกิ : เวรแล้วไง
คุรุมิโวยวายคิดว่าพี่จ๋ากลายเป็นโลลิคอน และกำลังล่อลวงเด็ก


จังหวะที่ฮิบิกิกำลังเตรียมใจรับการลงทัณฑ์ของน้องสาว
จุนหลุดปากออกมาว่า นุคุอิซัง
คุริมิจึงเบรกกระทันหันและพบว่าเด็กที่อยู่กับพี่จ๋าคือ จุน โนโซมิ และโซระ


ฮิบิกิตกใจว่ารู้จักกันด้วยเหรอ
จุนบอกว่าพวกเราเรียนอยู่ห้องเดียวกัน และนุคุอิซังก็เป็นหัวหน้าห้องด้วย

คุรุมิพยายามเค้นถามเรื่องราว แต่พวกโนโซมิขอให้ปิดเป็นความลับจึงพูดไม่ได้
คุรุมิจึงลากพี่จ๋ากลับไปบ้านโดยทันที โดยทิ้งเด็กทั้งสามไว้ข้างหลัง


เช้าวันถัดมาฮิบิกิตื่นขึ้นมาแต่เช้า เพราะถูกน้องสาวนั่งทับเพื่อปลุกให้ตื่นนั่นเอง

คุรุมิเอาข้างกล่องทำเองมาให้ไว้กินตอนกลางวัน

ย้อนกลับไปเมื่อวาน คุรุมิได้เล่าเรื่องราวของเด็กทั้งสามให้ฟัง
พวกเธอนั้นเอาแต่อยู่ด้วยกันสามคน ไม่ยอมเปิดใจและไม่ยอมเล่นกับคนอื่นเลย


ในฐานะหัวหน้าห้อง
คุรุมิ เห็นเป็นโอกาสดีที่จะทำให้พวกเธอสนิทกับเด็กคนอื่นบ้างจึงชวนพวกจุนมาเล่นที่สวน
ฮิบิกิกังวลจึงแอบตามไปดูภายหลัง ก็พบว่าเด็กทั้งสามปฏิเสธคำชวนของคุรุมิตลอด
เหมือนกับว่าเด็กทั้งสามสร้างกำแพงในจิตใจขึ้นมา ราวกับในโลกนี้อยู่กันเพียง3คนเท่านั้น

สุดท้ายแล้วคุรุมิก็ถูกเด็กคนอื่นบอกให้ปล่อยไว้แล้วไปเล่นกัน จนคุรุมิต้องยอมแพ้


ตอนนั้นข้างๆฮิบิกิมีหญิงสาวที่เคยเดินสวนกันแอบดูอยู่ด้วย
เธอทักทายเล็กน้อยแล้วก็เดินจากไป


ฮิบิกิโทรเรียกคุรุมิ มาพบใกล้ๆ
คุรุมิจึงรู้ว่าพี่จ๋าแอบตามมาดูทันที

คุรุมิรู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถเปิดใจเด็กพวกนั้นได้แต่ก็จะพยายามต่อไป
ฮิบิกิจึงได้แต่ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ


หลังทานข้างกล่องคุรุมิแล้ว
ฮิบิกิตัดสินใจได้แล้วว่าอยากให้ พวกจุนเปิดใจให้กับคุรุมิ


ติดตามต่อตอนที่ 8

ปล.สรุปแล้วชุดที่ขึ้นหน้าปกนิยายเล่ม1-3 มันไม่ใช่ชุดนักเรียนสินะ
ปล2.คุณน้องสาวสเปคเทพแบบนี้หาได้ที่ไหนเนี่ยแค่ 10ขวบ แต่ฉลาด เป็นหัวหน้าห้อง ทำกับข้าวเก่ง ติดพี่จ๋า และซึนเดเระ อีก
ว่าแต่รู้สึกเดินเรื่องดีกว่าบาสคุกอีกนะ สงสัยเพราะออกแนวชีวิตประจำวันมากกว่ากีฬา เลยเดินเรื่องได้หลากหลายกว่า