คือ โดยนิสัยส่วนตัว เราจะเป็นคนที่ไม่พูดเลย แล้วเวลาใครพูดอะไรก็ขำๆไปเพราะไม่ทันมุกตลก แต่ฟังตลอดเวลาใครพูดอะไรก็จะคิดตาม แล้วเวลาไม่พอใจใครจะชอบอยู่คนเดียว แบบเฮฮาก็เฮฮาไปเลย ไม่พอใจก็เงียบไปเลย แล้วเวลาใครถามว่าเป็นไรก็จะบอกว่าวันนี้ง่วง เพราะแคร์ว่าคนอื่นจะคิดมากตามเรา เรามักน้อยใจบ่อย เป็นคนที่แคร์คนอื่นมากจนเพื่อนบอกว่าแคร์ตัวเองบ้างก็ได้นะ แล้วเราเชื่อคนง่ายนะแต่ก่อนเชื่อ เราก็ชอบลองชอบหาข้อมูลก่อนเชื่อนะ ถ้าว่ามันจริงค่อยคล้อยตาม เวลาเพื่อนมีปัญหาจะช่วยตลอด เพื่อนมายืมเงินก็ช่วยเพราะคิดว่ามันคงเดือดร้อนจริงๆ มันไม่คืนก็ไม่เป็นไรถือว่าทำบุญไปแต่ส่วนใหญ่ก็คืน 555 ก็ดีไป คือเพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่จะพูดเยอะ แล้วแบบพอเราจะพูดบ้างก็พูดแทรกกันจนเราคิดว่าเราไม่พูดดีกว่า พูดไปก็ไม่ฟังกันเลย แย่งกันพูด จนเหมือนโดนแกล้งบ่อย แล้วก็ใช้คำพูดที่ไม่เกรงใจใส่เราบ้าง บางครั้งก็คิดนะว่าเกินไปไหม แต่ก็ด้วยความที่ไม่อยากมีปัญหาก็ปล่อยไป จนมีหลายคนมาบอกว่าเราซื่อไปไหม ซื่อมาก ระวังจะตามคนไม่ทันนะ เราก็คิดนะเวลาเราคบใครก็เเล้วเเต่เราดูหมดใครนิสัยยังไง เราสังเกตุจากสีหน้าท่าทางพฤติกรรม ถ้าเรามองเเล้วบางคนไม่โอเราก็ถอย แต่เพื่อนที่เราคบอยู่มันก็จริงใจไง แค่บางทีเพื่อนมันอาจจะไม่ระวังคำพูด ก็คิดในเเง่บวกไม่ใส่ใจ ปล่อยไป บางทีก็รู้ด้วยซ้ำว่าใครโกหกแต่ก็ไม่พูดอะไร เพราะมันก็ไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อน แต่ที่สงสัยคือ เราซื่อขนาดนั้นเลยหรอ แล้วซื่อมันคืออะไร แล้วเราต้องทำตัวยังไงไม่ให้ถูกมองว่าเป็นคนซื่อ แต่นี่มันก็นิสัยเรานะ จะเปลี่ยนมันก็ไม่ใช่ป้ะ เลยอยากถามว่าเราควรเปลี่ยนนิสัยไหม หรือแบบนี้ดีแล้วใครจะมองยังไงก็ช่าง