ช่วง 3-4 ปีนี้ เปิดเฟซทีไร มีแต่คนแชร์ข้อความ หรือโพสสเตตัสที่เกี่ยวกับพวก ความรัก อกหัก กันเยอะมากเลยครับ เรื่องอะไรก็โยงไปถึงเรื่องความรักหมด
ผมเลยคิดว่าผมตกเทรนรึเปล่า ไม่มีเคยแฟนอยู่คนเดียว (และยังไม่คิดจะมีด้วย) เพื่อนมีกันหมด (แล้วก็เลิกกันไปเพียบ)
ส่วนตัวผมรู้สึกว่า ถ้าไปคิดถึงเรื่องพวกนี้ มันจะทำให้เครียดขึ้นเปล่าๆ ส่วนใหญ่ รักวัยรุ่นสมัยเนี้ย แปปเดียวก็เลิก
ผช.ส่วนใหญ่ก็หน้าม่อ ผญ.ส่วนใหญ่ก็ร่านไปเรื่อย ผมเห็นแล้วรู้สึกรำคาญกับสงสารคนดีๆเลย เดี๋ยวนี้ ทั้งช่วงวัยรุ่น มีแฟนกันคนละเกือบ 10+ คน
เห็นวันๆ บอก อกหัก. ร้องไห้. เลิก. แล้วซักพักก็ไปมีคนใหม่
เป็นวัฎจักรเดิม
ส่วนใหญ่ ที่ผมพบเจอ จะเป็นเหตุการณ์ จู่ๆ เวลาไปเจอคนสวยๆ ก็ปิ๊งเลย ทั้งๆที่เขาไม่รู้จักคุณ พอคิดว่าจีบไม่ติด ก็ร้องไห้ มันดูเหมือนพวกคนบ้าอะครับ คิดไปเอง แล้วก็ร้องไห้เอง ทั้งๆที่เขา ใช้ชีวิตอยู่ปกติ ไม่ได้ทำร้ายอะไรคุณเลย เป็นแค่การคิดไปเอง แต่ก็มีบางคนไปด่าว่าเขา
รักวัยรุ่นสมัยนี้ ส่วนใหญ่ จะไม่ใช่รักแท้ครับ ผมขอเรียกว่า รักแบบต่อคิวละกัน เหมือนกับ ช/ญ หล่อๆ สวยๆ คนนึง มีคนมาจีบ 100 คน แล้วคนมาก่อนก็ได้ก่อน พอเบื่อ ก็หาเรื่องเลิก ปล่อยอีกฝ่ายอกหักเศร้าสร้อยไป แล้วก็ไปเรียกคิวต่อไปมา
แต่ถ้าเจอคนดีๆก็ดูมีความสุขดีนะ อยู่ไปนานๆ จนแต่งงานเลย แต่คู่แบบนี้ หายากมาก - -
มันเหมือนเพลง เคลิ้ม อะครับ "หัวใจดวงนี้ไม่หลาบจำ เหมือนโดนซ้ำๆแล้วสะใจ" ดูเหมือนไม่เข็ด ชอบอกหักไปเรื่อยๆ แล้วก็มาบ่น+เพ้อกันในโซเชียล
ผมคงเป็นคนเดียวในกลุ่มเพื่อนละครับ ที่ไม่เคยคิดจะมีแฟน ในช่วงวัยรุ่น เพราะคิดว่าความรักมันทำให้เราขาดเหตุผลและสติครับ
เหมือนกับหลงมัวเมาไปกับสิ่งเสพติดอย่างหนึ่งเลย เสียการเรียน เสียเพื่อน ขั้นหนักคือ กรีดแขน ฆ่าตัวตาย ยิงกัน เพื่อแย่ง ญ/ช คนเดียว
แถมวันๆ ก็เครียดอีก เห็นเพื่อนทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก เสีบตังซื้อของให้กันไปตั้งเยอะ สุดท้ายก็เลิกกัน และเกลียดกัน
ผมอยากจะเตือนสติหลายๆคนครับว่า รักแท้เนี่ย มันไม่ได้ได้มาง่ายๆ มันไม่ได้ได้มาจากการสุ่มหาคนไปเรื่อยๆจากโซเชียล จากฮวงจุ้ย หรือหน้าตา
มันต้องเกิดที่ใจจริงๆครับ มีความผูกพัน รักกันด้วยใจจริงๆ พร้อมจะอยู่ด้วยกันจริงๆ มีความไว้ใจซึ่งกันและกันจริงๆ ไม่ใช่ที่ความหลงครับ
จริงๆ ผมก็แค่อยากมาบ่นเท่านั้นละครับ เห็นเพื่อนตัดเพื่อนเพราะเรื่องแฟน พอเลิกกัน มันยังไปมีใหม่อีก เลยสงสารเพื่อนทั้ง 2 คน
แล้วหมั่นไส้แฟนเก่าเพื่อนผมนั้นอีก - - เลยมาระบายนิดหน่อยในนี้ครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
ทำไมวัยรุ่นสมัยนี้รู้สึกเพื้อเรื่องความรักกันเยอะจังอะครับ
ผมเลยคิดว่าผมตกเทรนรึเปล่า ไม่มีเคยแฟนอยู่คนเดียว (และยังไม่คิดจะมีด้วย) เพื่อนมีกันหมด (แล้วก็เลิกกันไปเพียบ)
ส่วนตัวผมรู้สึกว่า ถ้าไปคิดถึงเรื่องพวกนี้ มันจะทำให้เครียดขึ้นเปล่าๆ ส่วนใหญ่ รักวัยรุ่นสมัยเนี้ย แปปเดียวก็เลิก
ผช.ส่วนใหญ่ก็หน้าม่อ ผญ.ส่วนใหญ่ก็ร่านไปเรื่อย ผมเห็นแล้วรู้สึกรำคาญกับสงสารคนดีๆเลย เดี๋ยวนี้ ทั้งช่วงวัยรุ่น มีแฟนกันคนละเกือบ 10+ คน
เห็นวันๆ บอก อกหัก. ร้องไห้. เลิก. แล้วซักพักก็ไปมีคนใหม่
ส่วนใหญ่ ที่ผมพบเจอ จะเป็นเหตุการณ์ จู่ๆ เวลาไปเจอคนสวยๆ ก็ปิ๊งเลย ทั้งๆที่เขาไม่รู้จักคุณ พอคิดว่าจีบไม่ติด ก็ร้องไห้ มันดูเหมือนพวกคนบ้าอะครับ คิดไปเอง แล้วก็ร้องไห้เอง ทั้งๆที่เขา ใช้ชีวิตอยู่ปกติ ไม่ได้ทำร้ายอะไรคุณเลย เป็นแค่การคิดไปเอง แต่ก็มีบางคนไปด่าว่าเขา
รักวัยรุ่นสมัยนี้ ส่วนใหญ่ จะไม่ใช่รักแท้ครับ ผมขอเรียกว่า รักแบบต่อคิวละกัน เหมือนกับ ช/ญ หล่อๆ สวยๆ คนนึง มีคนมาจีบ 100 คน แล้วคนมาก่อนก็ได้ก่อน พอเบื่อ ก็หาเรื่องเลิก ปล่อยอีกฝ่ายอกหักเศร้าสร้อยไป แล้วก็ไปเรียกคิวต่อไปมา
แต่ถ้าเจอคนดีๆก็ดูมีความสุขดีนะ อยู่ไปนานๆ จนแต่งงานเลย แต่คู่แบบนี้ หายากมาก - -
มันเหมือนเพลง เคลิ้ม อะครับ "หัวใจดวงนี้ไม่หลาบจำ เหมือนโดนซ้ำๆแล้วสะใจ" ดูเหมือนไม่เข็ด ชอบอกหักไปเรื่อยๆ แล้วก็มาบ่น+เพ้อกันในโซเชียล
ผมคงเป็นคนเดียวในกลุ่มเพื่อนละครับ ที่ไม่เคยคิดจะมีแฟน ในช่วงวัยรุ่น เพราะคิดว่าความรักมันทำให้เราขาดเหตุผลและสติครับ
เหมือนกับหลงมัวเมาไปกับสิ่งเสพติดอย่างหนึ่งเลย เสียการเรียน เสียเพื่อน ขั้นหนักคือ กรีดแขน ฆ่าตัวตาย ยิงกัน เพื่อแย่ง ญ/ช คนเดียว
แถมวันๆ ก็เครียดอีก เห็นเพื่อนทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก เสีบตังซื้อของให้กันไปตั้งเยอะ สุดท้ายก็เลิกกัน และเกลียดกัน
ผมอยากจะเตือนสติหลายๆคนครับว่า รักแท้เนี่ย มันไม่ได้ได้มาง่ายๆ มันไม่ได้ได้มาจากการสุ่มหาคนไปเรื่อยๆจากโซเชียล จากฮวงจุ้ย หรือหน้าตา
มันต้องเกิดที่ใจจริงๆครับ มีความผูกพัน รักกันด้วยใจจริงๆ พร้อมจะอยู่ด้วยกันจริงๆ มีความไว้ใจซึ่งกันและกันจริงๆ ไม่ใช่ที่ความหลงครับ
จริงๆ ผมก็แค่อยากมาบ่นเท่านั้นละครับ เห็นเพื่อนตัดเพื่อนเพราะเรื่องแฟน พอเลิกกัน มันยังไปมีใหม่อีก เลยสงสารเพื่อนทั้ง 2 คน
แล้วหมั่นไส้แฟนเก่าเพื่อนผมนั้นอีก - - เลยมาระบายนิดหน่อยในนี้ครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ