อันยองฮาเซโย # สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะค่ะ คือว่าคือว่า วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ตกหลุมรักบุคคลบนเครื่องบินค่ะ >,,<
คือเรื่องมีอยู่ว่า ในช่วงเดือนธันวาคมที่ผ่านมาช่วง กลางๆเดือนค่ะ เราก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวเกาหลี(ไปคนเดียวค่ะ) คือการไปครั้งนี้เราไปนอนบ้านของเพื่อนเกาหลีที่เรารู้จักค่ะเลยเลือกที่จะไปแบบประหยั๊ดดประหยัดที่สุด เราบินไปกับสายการบินแอร์เอเชียค่ะ (เครื่องไม่ตกนะค่ะ)
หลังจากที่พี่สาวของเราดรอปเราลงจากรถเพื่อเดินเข้าไปเช็คอินที่สนามบินดอนเมืองเราก็เดินบึ่งๆ ไปเช็คอินและเข้าตรวจ ตม. อย่างรวดเร็วค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบทำตัวช้าค่ะ พอไปถึง Gate ยังไม่เปิดเลยค่ะ TTT ก็รอสักพักจนเกจเปิดแล้วก็เข้าไปนั่งรอขึ้นเครื่องอีก 1 ชั่วโมงโดยประมาณค่ะ ระหว่างรอก็ทักแชทเล่นฟงเล่นเฟสไปเลื่อยเปื่อยค่ะ มัวแต่ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ พอเงื่อยหน้าขึ้นมามองดูสิ่งรอบๆก็สะดุดเลยค่ะ เห็นผู้ชายคนนึงหน้าตาไม่ได้หล่อมากหรือดูดีมากเท่าไหร่ค่ะ คือเค้ามาคนเดียว (จากที่มองหน่ะ) เค้าดูน่าสนใจมากๆค่ะ คือปลื้มตั้งแต่วินาทีแรกที่มอบเลยหละ 5555 ..ระหว่างรอขึ้นเครื่องก็นั่งเนียนๆกดโทรศัพท์แล้วก็แอบมองค่ะว่ามากับใคร สรุปเค้ามาคนเดียวค่ะ >w<
...นั่งไปได้สักพักพนักงานก็เรียกขึ้นเครื่องค่ะ ตามเลขที่นั่งอะ ตอนเราจองตั๋วเราเลือกที่ D คือที่นั่งติดริมทางเดินค่ะ (ขึ้นเครื่องเล็ก) และเราก็เลือกที่นั่งที่ใกล้ประตูทางออกที่สุด เพราะเวลาลงจะได้ไม่ต้องรอคนข้างหน้าไปก่อนค่ะ หลังจากเราเข้าไปนั่งในเครื่องได้สักพัก ก็ยังมีคนทะยอยเดินเข้ามากันเลื่อยๆค่ะ ...!! ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาแล้ววววว เขากำลังเดินมาทางซ้ายมือของเราค่ะ เราก็เริ่มมองแล้วว่าเค้าจะนั่งตรงไหน คือตอนนั้นที่นั่งทางขวาของเรามีคนนั่งคนนึงค่ะและเหลือที่นั่งตรงกลางไว้ที่นึง ในใจคิดนะค่ะว่า เห้ยเค้าจะนั่งตรงนี้รึป่าวว้ะ ....เค้าเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเลื่อยๆค่ะ แล้วก็หยุดอยู่ข้างเรา เราก็รู้ได้โดยอัตโนมัติค่ะว่าเค้ากำลังจะเข้าไปนั่งตรงกลาง เราก็รีบลุกและก็ให้เค้าเดินเข้าไปนั่งค่ะ (ดีใจนิดๆ) หลังจากนั่งเราก็ตื่นเต้นนิดๆที่เค้ามานั่งข้างๆนะค่ะ ถึงจะไม่รู้จักก็เถอะ แอบตื่นเต้นนะค่ะที่เค้ามานั่งข้างๆ 55555
หลังจากเครื่องขึ้นสักพักค่ะ ทางสายการบินก็เริ่มประกาศให้ผู้ที่สั่งจองอาหารให้เตรียมตั๋วเอาไว้...คือ จขกท ก็จำได้นะคะว่าจองอาหารเอาไว้ แต่จำม่ได้ค่ะว่าจองไว้ขาไปหรือว่าากลับ ก็เลยไม่แน่ใจ และส่วนตัวเองเป็นคนขี้อายค่ะ ..ไม่ใช่สิ เรียกว่าเป็นคนไม่กล้าถามดีกว่าค่ะ ไม่ค่อยทักคนอื่นก่อนอะค่ะ ก็เลยนั่งหันหน้าไปมาดูคนรอบข้างค่ะ ผู้ชายคนข้างๆก็เริ่มมีปฏิกิริยาแล้ว เค้าหยิบตั๋วขึ้นมาแล้วเสียบไว้กับโต๊ะพับค่ะ เราก็เลยส่องว่าตั๋วเค้ากับตั๋วเราแตกต่างกันรึป่าว..คือแตกต่างกันนิดหน่อยๆค่ะ เหมือนว่าเค้าสั่งอาหารไม่เหมือนกันเรา โอ้ยโล่งอกเริ่มแน่ใจว่าเราสั่งอาหารขาไปเอาไว้ค่ะ 555 เลยทำตามค่ะ เสียบไว้ๆๆๆ สักพักสจ๊วตเริ่มเดินเช็คชื่อค่ะสำหรับคนที่จองอาหารเอาไว้ แต่ทว่าเค้าเดินผ่านเรากับผู้ชายข้างๆไปค่ะ คนข้างๆเราเริ่มมีท่าทีแน่ใจแต่ก็ไม่กล้าถามเหมือนกับ จขกท ค่ะ กำ แต่โชคดีค่ะ แอร์เดินมาแล้วก็ถามว่าสั่งอาหารไว้ไหมค่ะ ก่อนที่เราจะตอบอะไรคนข้างๆก็ตอบแทนแล้วว่า ครับ....เอ่อ เราก็เลยพูดค่ะ (ในใจ) โอ้ยฟ้าลงโทษค่ะ คือก่อนที่เราจะบินไปเกาหลีเราไม่สบายค่ะ เพราะพึ่งกลับจากต่างประเทศมาไม่นาน (school holiday) ร่างกายปรับสภาพไม่ทันค่ะ เลยปวดหัวตัวร้อนนั่งกุมขมับค่ะ จนลืมไปว่ากำลังรอข้าวอยู่ และชายคนข้างๆก็รับข้าวเรามาและส่งให้เราค่ะ ..คือแอร์อยู่ฝั่งขวา เรานั่งอยู่ริมซ้าย ตอนที่ผู้ชายคนนั้นส่งข้าวมาให้เราไม่ได้พูดขอบคุณหรือยิ้มให้เค้าด้วยซ้ำ เพระากำลังก่งก๊งอยู่ จะหันไปขอบคุณก็ไม่ทัน...และก็เขินนิดๆด้วย ก็เลยไม่ได้ขอบคุณไป (เกลียดตัวเองมาก ณ จุดๆนั้น) ในใจก็เริ่มคิดและว่าต้องขอบคุณอะ แต่ไม่รู้จะพูดยังไง จะให้พูดว่า พี่ค่ะขอบคุณค่ะที่ส่งข้าวให้หนู หนูปวดหัวอยู่เลยมึนๆหน่ะค่ะ จะบอกแบบนี้ก็รู้สึกแปลกๆ ก็เลยไม่ได้ขอบคุณไป เห้ออออ แย่จังๆ
..ระหว่างเครื่องกำลังบินเราก็ไปเข้าห้องน้ำบ่อยมาก คือเข้าบ่อยไม่ใช่เพราะปวดฉี่ค่ะ แต่คืออยากไปส่องผู้ชายคนข้างๆ เวลานั่งเรามองหน้าเค้าไม่ได้ค่ะเด๋วเค้ารู้ว่าเราจ้อง 55 เลยเนียนๆไปยืนรอเข้าห้องน้ำค่ะ ..คือผู้ชายคนนั้นเค้าหลับค่ะแล้วก็แอบล้ำเอียงคอมาทางเรานิดหน่อย ฟินนิดนึงๆ >w< เครื่องบินมาได้ครึ่งทาง แอร์ก็เริ่มเดินจากใบตรวจคนเข้าเมืองของเกาหลีค่ะ โอ้ยยยยยยยยยยยย งานใหญ่เลยค่ะ คือเคยไปเกาหลีแล้วครั้งนึงค่ะ แต่ไปกับทัว ทางนั้นเค้าก็กรอกให้หมดแล้ว โอ้ยยตอนนี้ต้องกรอกเองค่ะ ก่งก๊งเลยบอกตรง คือมันต้องกรอกที่อยู่เบอร์โทรระยะเวลานู้นนี่นั้น เราเกาหัวกุมขมับเลยค่ะ ก็เลยต้องใช้สกิลการมองระยะไกลที่ได้จากการเรียนมอต้นมาปรับใช้ค่ะ เราก็เลยส่องจากชายคนข้างๆค่ะ คือเค้าเขียนเหมือนโปรมากค่ะ เหมือนมาเกาหลีบ่อย เราก็เชื่อใจค่ะ ตอนที่กำลังส่องก็แอบๆมองอายุของเค้าไว้ด้วย ....ประมาณ 25 ค่ะถ้ามองไม่ผิด (แก่กว่าเรากว่าเราเกือบ10ปี) เขินจัง55 และก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นบนเครื่องบินค่ะ (อย่าเสียใจหรือผิดหวังกันนะ)
###พอลงจากเครื่องมาเข้าด่านตรวจคนเข้าเมืองก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ ผ่านไปได้ด้วยดี แต่เสียใจนิดนึงค่ะที่ยังไม่ได้ขอบคุณหรือทำความรู้จักเลย อย่าลืมค่ะว่าเราคือหญิงไทย ต้องบุกค่ะ 555555 หลังจากตรวจคนเข้าเมืองเสร็จเราก็แกล้งเป็นเดินช้าๆ ให้พี่ชายคนนั้นเดินผ่านไปก่อน เพราะเราต้องไปเอากระเป๋าที่สายพานค่ะ แต่เด๋วก่อนๆ เราต้องไปแปรงฟันค่ะ เพราะว่าเป็นคนอนามัย (
) เราก็เลยเดินตรงไปทางห้องน้ำค่ะ และคือพี่คนนั้นเค้าก็เข้าเหมือนกัน ห้องน้ำชายนะค่ะ 555... ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพี่เค้ายืนรอเอาหระเป๋าที่สายพานแล้วหละค่ะ เราก็เลยแบ๊วๆ ไปยืนข้างๆค่ะ แบบไปรอกระเป๋าค่ะ เพราะมันคือทางโค้งแรกที่กระเป๋าจะผ่านค่ะ (จุดที่ดี) ในใจก็แอบคิดอยากเข้าไปทักก่อนจะจากกันไรเงี้ย แต่สุดท้ายก็ต่างฝ่ายต่างจากค่ะ ได้กระเป๋าแล้วก็จากกันไป เสียใจนิดๆนะค่ะที่ไม่ได้แม้แต่ทักทาย
#### แต่เด๋วๆๆๆ ยังไม่จบเท่านี้ค่ะ คือเราก็คิดว่าจะไม่ได้เจอกันแล้วแหละค่ะเพราะไม่รู้ว่าพี่เค้ามากี่วัน และกลับวันไหน แต่ทว่าาาา!! วันที่เราจะกลับไทยค่ะ ที่สนามบินอินชอน...ระกว่างที่เรารอเช็คอินค่ะ ก็เห็นพี่เค้าเดินผ่านไป โอ้ยขอบคุณพระเจ้าค่ะ คือ ณ จุดๆนั้นทั้งตกใจและแอบดีใจค่ะ ที่ได้เจออีก แต่คือตอนนั้นเพื่อนเกาหลีมาส่งเราที่สนามบินค่ะเลยไม่ได้สะกดลอยตามพี่คนนั้นไป หลังจากเราล่ำลากับเพื่อนเกาหลีเสร็จเราก็เดินไปตรวจ ตม. และก็ไปที่Gate เหมือนขามาเลยค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบช็อปปิ้งสักเท่าไหร่ พอเดินไปถึงจุดนั่งรอที่เกทก็เซอเวเลยค่ะ มองหาพี่คนนั้น แต่ยังไม่มาค่ะ เรามาถึงก่อน อิอิ และสักพักพี่เค้าก็มาค่ะ (ช็อปปิ้งเก่งซะด้วย) เรานั่งหันหลังให้กันค่ะ ก็เลยไม่ได้เห็นหน้าเลย 555 คือวันนั้นเครื่องดีเล 30 นาทีค่ะ เซงเลยอะ แต่ก็ไม่เปนไร พอพนักงานเรียกขึ้นเครื่องเราก็นั่งรอก่อนเพราะคนเยอะไม่อยากไปเบียดกับแถวยาวๆ หลังจากคนเริ่มน้อยเราก็ค่อยเดินเข้าไปค่ะ ตอนเดินไปก็แอบคิดในใจค่ะว่าพี่คนนั้นเค้าจะนั่งตรงไหน แอบหวังให้เค้ามานั่งข้างๆค่ะ เพราะถ้านั่งข้างๆอีก รอบนี้จะต้องคุยให้ได้ค่ะ แต่พอเดินไปถึงที่นั่งก็เสียใจเลยค่ะ พี่เค้านั่ง 30B ค่ะ เรานั่ง 31D คือเยื่องกันค่ะ TTTT บนเครื่องขากลับเลยไม่มีเกตุการณ์อะไรเลยนอกจากตอนที่เราพยายามไปเนียนยืนข้างๆตอนรอเข้าห้องน้ำค่ะ ฟินนะค่ะ คือหน้าตาพี่เค้าดูจิ้มลิ้มอะ 555 คิ้วเข้มๆ มีหนวดนิดๆ หลังจากเดินทางถึงดอนเมืองก็เหมือนเดิมค่ะ ทุกอย่างรวดเร็วรีบเดินรีบตรวจค่ะ ผ่านด่านคนเข้าเมืองก็ไปรอกระเป๋าค่ะ ....ไม่หน้ารีบเดินเลย รอกระเป๋าโครตนานค่ะ ระหว่างรอกระเป๋าเราก็ยืนตรงข้ามกับพี่คนนั้นค่ะ ในใจก็เริ่มคิดอีกแล้วค่ะว่าจะเข้าไปขอไลน์ แต่สุดท้ายก็ได้แค่แอบถ่ายรูปค่ะ หลังจากหยิบกระเป๋าก็แยกย้ายค่ะ แอบเสียใจนิดๆนะที่ไม่ได้ลองทักอะค่ะ .....แต่จริงๆแล้วพี่เค้าดูเหมือนเกย์เลยค่ะ ก็เลยกลัวไม่กล้าเข้าไปทัก คือบางทีเราทักผู้ชายก่อนมันก็ดูไม่ดี TT เสียใจและเสียดายที่ไม่ได้ขอบคุณ ถ้าใครเจอเหตุการณ์แบบนี้หรือเจอคนที่ใช่ทักเถอะค่ะก่อนจะเสียใจ
#หลายคนอาจจะสงสัยว่า จขกท อายุเท่าไหร่ทำไมถึงไปเที่ยวเกาหลีคนเดียว(แต่คงไม่สงสัยหรอกเพราะบอกแล้วว่าพี่ชายคนนั้นอายุประมาณ25 แก่กว่าเราเกือบ10ปี จขกท อายุ 17 ค่ะ อยู่มอหกละ ) และที่ จขกท ไปตอนกลางเดือนธันวาได้เพราะ จขกท ไม่ได้เรียนที่ไทยค่ะ เลยปิดเทอมไม่พร้อมกับที่ไทย นี่ก็เป็นกระทู้แรกค่ะหวังว่าจะไม่ผิดหวังที่เข้ามาอ่านกันนะค่ะ ถ้ามีเวลาจะมารีวิวเที่ยวเกาหลีกับเงิน 3 หมื่นนะค่ะ Hope everyone enjoy na ka <3
นายคนนั้นบนเครื่องบิน
คือเรื่องมีอยู่ว่า ในช่วงเดือนธันวาคมที่ผ่านมาช่วง กลางๆเดือนค่ะ เราก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวเกาหลี(ไปคนเดียวค่ะ) คือการไปครั้งนี้เราไปนอนบ้านของเพื่อนเกาหลีที่เรารู้จักค่ะเลยเลือกที่จะไปแบบประหยั๊ดดประหยัดที่สุด เราบินไปกับสายการบินแอร์เอเชียค่ะ (เครื่องไม่ตกนะค่ะ)
หลังจากที่พี่สาวของเราดรอปเราลงจากรถเพื่อเดินเข้าไปเช็คอินที่สนามบินดอนเมืองเราก็เดินบึ่งๆ ไปเช็คอินและเข้าตรวจ ตม. อย่างรวดเร็วค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบทำตัวช้าค่ะ พอไปถึง Gate ยังไม่เปิดเลยค่ะ TTT ก็รอสักพักจนเกจเปิดแล้วก็เข้าไปนั่งรอขึ้นเครื่องอีก 1 ชั่วโมงโดยประมาณค่ะ ระหว่างรอก็ทักแชทเล่นฟงเล่นเฟสไปเลื่อยเปื่อยค่ะ มัวแต่ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ พอเงื่อยหน้าขึ้นมามองดูสิ่งรอบๆก็สะดุดเลยค่ะ เห็นผู้ชายคนนึงหน้าตาไม่ได้หล่อมากหรือดูดีมากเท่าไหร่ค่ะ คือเค้ามาคนเดียว (จากที่มองหน่ะ) เค้าดูน่าสนใจมากๆค่ะ คือปลื้มตั้งแต่วินาทีแรกที่มอบเลยหละ 5555 ..ระหว่างรอขึ้นเครื่องก็นั่งเนียนๆกดโทรศัพท์แล้วก็แอบมองค่ะว่ามากับใคร สรุปเค้ามาคนเดียวค่ะ >w<
...นั่งไปได้สักพักพนักงานก็เรียกขึ้นเครื่องค่ะ ตามเลขที่นั่งอะ ตอนเราจองตั๋วเราเลือกที่ D คือที่นั่งติดริมทางเดินค่ะ (ขึ้นเครื่องเล็ก) และเราก็เลือกที่นั่งที่ใกล้ประตูทางออกที่สุด เพราะเวลาลงจะได้ไม่ต้องรอคนข้างหน้าไปก่อนค่ะ หลังจากเราเข้าไปนั่งในเครื่องได้สักพัก ก็ยังมีคนทะยอยเดินเข้ามากันเลื่อยๆค่ะ ...!! ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาแล้ววววว เขากำลังเดินมาทางซ้ายมือของเราค่ะ เราก็เริ่มมองแล้วว่าเค้าจะนั่งตรงไหน คือตอนนั้นที่นั่งทางขวาของเรามีคนนั่งคนนึงค่ะและเหลือที่นั่งตรงกลางไว้ที่นึง ในใจคิดนะค่ะว่า เห้ยเค้าจะนั่งตรงนี้รึป่าวว้ะ ....เค้าเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเลื่อยๆค่ะ แล้วก็หยุดอยู่ข้างเรา เราก็รู้ได้โดยอัตโนมัติค่ะว่าเค้ากำลังจะเข้าไปนั่งตรงกลาง เราก็รีบลุกและก็ให้เค้าเดินเข้าไปนั่งค่ะ (ดีใจนิดๆ) หลังจากนั่งเราก็ตื่นเต้นนิดๆที่เค้ามานั่งข้างๆนะค่ะ ถึงจะไม่รู้จักก็เถอะ แอบตื่นเต้นนะค่ะที่เค้ามานั่งข้างๆ 55555
หลังจากเครื่องขึ้นสักพักค่ะ ทางสายการบินก็เริ่มประกาศให้ผู้ที่สั่งจองอาหารให้เตรียมตั๋วเอาไว้...คือ จขกท ก็จำได้นะคะว่าจองอาหารเอาไว้ แต่จำม่ได้ค่ะว่าจองไว้ขาไปหรือว่าากลับ ก็เลยไม่แน่ใจ และส่วนตัวเองเป็นคนขี้อายค่ะ ..ไม่ใช่สิ เรียกว่าเป็นคนไม่กล้าถามดีกว่าค่ะ ไม่ค่อยทักคนอื่นก่อนอะค่ะ ก็เลยนั่งหันหน้าไปมาดูคนรอบข้างค่ะ ผู้ชายคนข้างๆก็เริ่มมีปฏิกิริยาแล้ว เค้าหยิบตั๋วขึ้นมาแล้วเสียบไว้กับโต๊ะพับค่ะ เราก็เลยส่องว่าตั๋วเค้ากับตั๋วเราแตกต่างกันรึป่าว..คือแตกต่างกันนิดหน่อยๆค่ะ เหมือนว่าเค้าสั่งอาหารไม่เหมือนกันเรา โอ้ยโล่งอกเริ่มแน่ใจว่าเราสั่งอาหารขาไปเอาไว้ค่ะ 555 เลยทำตามค่ะ เสียบไว้ๆๆๆ สักพักสจ๊วตเริ่มเดินเช็คชื่อค่ะสำหรับคนที่จองอาหารเอาไว้ แต่ทว่าเค้าเดินผ่านเรากับผู้ชายข้างๆไปค่ะ คนข้างๆเราเริ่มมีท่าทีแน่ใจแต่ก็ไม่กล้าถามเหมือนกับ จขกท ค่ะ กำ แต่โชคดีค่ะ แอร์เดินมาแล้วก็ถามว่าสั่งอาหารไว้ไหมค่ะ ก่อนที่เราจะตอบอะไรคนข้างๆก็ตอบแทนแล้วว่า ครับ....เอ่อ เราก็เลยพูดค่ะ (ในใจ) โอ้ยฟ้าลงโทษค่ะ คือก่อนที่เราจะบินไปเกาหลีเราไม่สบายค่ะ เพราะพึ่งกลับจากต่างประเทศมาไม่นาน (school holiday) ร่างกายปรับสภาพไม่ทันค่ะ เลยปวดหัวตัวร้อนนั่งกุมขมับค่ะ จนลืมไปว่ากำลังรอข้าวอยู่ และชายคนข้างๆก็รับข้าวเรามาและส่งให้เราค่ะ ..คือแอร์อยู่ฝั่งขวา เรานั่งอยู่ริมซ้าย ตอนที่ผู้ชายคนนั้นส่งข้าวมาให้เราไม่ได้พูดขอบคุณหรือยิ้มให้เค้าด้วยซ้ำ เพระากำลังก่งก๊งอยู่ จะหันไปขอบคุณก็ไม่ทัน...และก็เขินนิดๆด้วย ก็เลยไม่ได้ขอบคุณไป (เกลียดตัวเองมาก ณ จุดๆนั้น) ในใจก็เริ่มคิดและว่าต้องขอบคุณอะ แต่ไม่รู้จะพูดยังไง จะให้พูดว่า พี่ค่ะขอบคุณค่ะที่ส่งข้าวให้หนู หนูปวดหัวอยู่เลยมึนๆหน่ะค่ะ จะบอกแบบนี้ก็รู้สึกแปลกๆ ก็เลยไม่ได้ขอบคุณไป เห้ออออ แย่จังๆ
..ระหว่างเครื่องกำลังบินเราก็ไปเข้าห้องน้ำบ่อยมาก คือเข้าบ่อยไม่ใช่เพราะปวดฉี่ค่ะ แต่คืออยากไปส่องผู้ชายคนข้างๆ เวลานั่งเรามองหน้าเค้าไม่ได้ค่ะเด๋วเค้ารู้ว่าเราจ้อง 55 เลยเนียนๆไปยืนรอเข้าห้องน้ำค่ะ ..คือผู้ชายคนนั้นเค้าหลับค่ะแล้วก็แอบล้ำเอียงคอมาทางเรานิดหน่อย ฟินนิดนึงๆ >w< เครื่องบินมาได้ครึ่งทาง แอร์ก็เริ่มเดินจากใบตรวจคนเข้าเมืองของเกาหลีค่ะ โอ้ยยยยยยยยยยยย งานใหญ่เลยค่ะ คือเคยไปเกาหลีแล้วครั้งนึงค่ะ แต่ไปกับทัว ทางนั้นเค้าก็กรอกให้หมดแล้ว โอ้ยยตอนนี้ต้องกรอกเองค่ะ ก่งก๊งเลยบอกตรง คือมันต้องกรอกที่อยู่เบอร์โทรระยะเวลานู้นนี่นั้น เราเกาหัวกุมขมับเลยค่ะ ก็เลยต้องใช้สกิลการมองระยะไกลที่ได้จากการเรียนมอต้นมาปรับใช้ค่ะ เราก็เลยส่องจากชายคนข้างๆค่ะ คือเค้าเขียนเหมือนโปรมากค่ะ เหมือนมาเกาหลีบ่อย เราก็เชื่อใจค่ะ ตอนที่กำลังส่องก็แอบๆมองอายุของเค้าไว้ด้วย ....ประมาณ 25 ค่ะถ้ามองไม่ผิด (แก่กว่าเรากว่าเราเกือบ10ปี) เขินจัง55 และก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นบนเครื่องบินค่ะ (อย่าเสียใจหรือผิดหวังกันนะ)
###พอลงจากเครื่องมาเข้าด่านตรวจคนเข้าเมืองก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ ผ่านไปได้ด้วยดี แต่เสียใจนิดนึงค่ะที่ยังไม่ได้ขอบคุณหรือทำความรู้จักเลย อย่าลืมค่ะว่าเราคือหญิงไทย ต้องบุกค่ะ 555555 หลังจากตรวจคนเข้าเมืองเสร็จเราก็แกล้งเป็นเดินช้าๆ ให้พี่ชายคนนั้นเดินผ่านไปก่อน เพราะเราต้องไปเอากระเป๋าที่สายพานค่ะ แต่เด๋วก่อนๆ เราต้องไปแปรงฟันค่ะ เพราะว่าเป็นคนอนามัย () เราก็เลยเดินตรงไปทางห้องน้ำค่ะ และคือพี่คนนั้นเค้าก็เข้าเหมือนกัน ห้องน้ำชายนะค่ะ 555... ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพี่เค้ายืนรอเอาหระเป๋าที่สายพานแล้วหละค่ะ เราก็เลยแบ๊วๆ ไปยืนข้างๆค่ะ แบบไปรอกระเป๋าค่ะ เพราะมันคือทางโค้งแรกที่กระเป๋าจะผ่านค่ะ (จุดที่ดี) ในใจก็แอบคิดอยากเข้าไปทักก่อนจะจากกันไรเงี้ย แต่สุดท้ายก็ต่างฝ่ายต่างจากค่ะ ได้กระเป๋าแล้วก็จากกันไป เสียใจนิดๆนะค่ะที่ไม่ได้แม้แต่ทักทาย
#### แต่เด๋วๆๆๆ ยังไม่จบเท่านี้ค่ะ คือเราก็คิดว่าจะไม่ได้เจอกันแล้วแหละค่ะเพราะไม่รู้ว่าพี่เค้ามากี่วัน และกลับวันไหน แต่ทว่าาาา!! วันที่เราจะกลับไทยค่ะ ที่สนามบินอินชอน...ระกว่างที่เรารอเช็คอินค่ะ ก็เห็นพี่เค้าเดินผ่านไป โอ้ยขอบคุณพระเจ้าค่ะ คือ ณ จุดๆนั้นทั้งตกใจและแอบดีใจค่ะ ที่ได้เจออีก แต่คือตอนนั้นเพื่อนเกาหลีมาส่งเราที่สนามบินค่ะเลยไม่ได้สะกดลอยตามพี่คนนั้นไป หลังจากเราล่ำลากับเพื่อนเกาหลีเสร็จเราก็เดินไปตรวจ ตม. และก็ไปที่Gate เหมือนขามาเลยค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบช็อปปิ้งสักเท่าไหร่ พอเดินไปถึงจุดนั่งรอที่เกทก็เซอเวเลยค่ะ มองหาพี่คนนั้น แต่ยังไม่มาค่ะ เรามาถึงก่อน อิอิ และสักพักพี่เค้าก็มาค่ะ (ช็อปปิ้งเก่งซะด้วย) เรานั่งหันหลังให้กันค่ะ ก็เลยไม่ได้เห็นหน้าเลย 555 คือวันนั้นเครื่องดีเล 30 นาทีค่ะ เซงเลยอะ แต่ก็ไม่เปนไร พอพนักงานเรียกขึ้นเครื่องเราก็นั่งรอก่อนเพราะคนเยอะไม่อยากไปเบียดกับแถวยาวๆ หลังจากคนเริ่มน้อยเราก็ค่อยเดินเข้าไปค่ะ ตอนเดินไปก็แอบคิดในใจค่ะว่าพี่คนนั้นเค้าจะนั่งตรงไหน แอบหวังให้เค้ามานั่งข้างๆค่ะ เพราะถ้านั่งข้างๆอีก รอบนี้จะต้องคุยให้ได้ค่ะ แต่พอเดินไปถึงที่นั่งก็เสียใจเลยค่ะ พี่เค้านั่ง 30B ค่ะ เรานั่ง 31D คือเยื่องกันค่ะ TTTT บนเครื่องขากลับเลยไม่มีเกตุการณ์อะไรเลยนอกจากตอนที่เราพยายามไปเนียนยืนข้างๆตอนรอเข้าห้องน้ำค่ะ ฟินนะค่ะ คือหน้าตาพี่เค้าดูจิ้มลิ้มอะ 555 คิ้วเข้มๆ มีหนวดนิดๆ หลังจากเดินทางถึงดอนเมืองก็เหมือนเดิมค่ะ ทุกอย่างรวดเร็วรีบเดินรีบตรวจค่ะ ผ่านด่านคนเข้าเมืองก็ไปรอกระเป๋าค่ะ ....ไม่หน้ารีบเดินเลย รอกระเป๋าโครตนานค่ะ ระหว่างรอกระเป๋าเราก็ยืนตรงข้ามกับพี่คนนั้นค่ะ ในใจก็เริ่มคิดอีกแล้วค่ะว่าจะเข้าไปขอไลน์ แต่สุดท้ายก็ได้แค่แอบถ่ายรูปค่ะ หลังจากหยิบกระเป๋าก็แยกย้ายค่ะ แอบเสียใจนิดๆนะที่ไม่ได้ลองทักอะค่ะ .....แต่จริงๆแล้วพี่เค้าดูเหมือนเกย์เลยค่ะ ก็เลยกลัวไม่กล้าเข้าไปทัก คือบางทีเราทักผู้ชายก่อนมันก็ดูไม่ดี TT เสียใจและเสียดายที่ไม่ได้ขอบคุณ ถ้าใครเจอเหตุการณ์แบบนี้หรือเจอคนที่ใช่ทักเถอะค่ะก่อนจะเสียใจ
#หลายคนอาจจะสงสัยว่า จขกท อายุเท่าไหร่ทำไมถึงไปเที่ยวเกาหลีคนเดียว(แต่คงไม่สงสัยหรอกเพราะบอกแล้วว่าพี่ชายคนนั้นอายุประมาณ25 แก่กว่าเราเกือบ10ปี จขกท อายุ 17 ค่ะ อยู่มอหกละ ) และที่ จขกท ไปตอนกลางเดือนธันวาได้เพราะ จขกท ไม่ได้เรียนที่ไทยค่ะ เลยปิดเทอมไม่พร้อมกับที่ไทย นี่ก็เป็นกระทู้แรกค่ะหวังว่าจะไม่ผิดหวังที่เข้ามาอ่านกันนะค่ะ ถ้ามีเวลาจะมารีวิวเที่ยวเกาหลีกับเงิน 3 หมื่นนะค่ะ Hope everyone enjoy na ka <3