ผมเป็นคนอคติต่อโลกครับ
ใจร้อน โกรธง่าย ชอบมองโลกในแง่ร้าย
ถ้าผมดีก็ดีมาก แต่ถ้าร้ายก็ร้ายไปเลย
ผมชอบด่าเวลาคนอื่นทำผิดด้วยถ้อยคำรุนแรง
เพราะผมมักไม่สนว่าตัวเองจะโดนมองยังไง (นิสัยผมก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น)
ขอให้ได้ด่าก่อนละกัน มันจะได้สำนึก (ทั้ง ๆ ที่รู้ในใจว่ามันไม่ใช่ทางที่ควร)
ผมอยากปลง อยากบวชมาก แต่ตอนนี้ถ้าไปบวชคงเป็นเพียงสามเณร
ปิดเทอมนี้อยากอยู่เงียบ อยากเปลี่ยนตัวเอง
จากคนที่ใช้ภาษากระแทก-ดันคนอื่น
อยากเปลี่ยนเป็นคนที่สุภาพ (ด้วยใจจริง)
อยากมองโลกให้มันสวยงาม
เจอความผิดก็ชม ก็ใจเย็น(เคยทำได้ แต่ก็แค่ครั้งคราว)
เวลาคนอื่นด่า ก็ไม่เดือดร้อน
ไม่อยากยึดติดกับสิ่งอื่นได้
อยากละกิเลสทั้งปวง

ผมเป็นคนใจร้อนที่ชอบฟังธรรมะ
ชอบฟังบทสวดปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร
เพราะมันพอทำให้ใจเย็นได้บ้าง ดูความหมายบ้างนิดหน่อย แต่ปฏิบัติไม่ได้

ใครพอจะมีธรรมะ คำสอน บทความอะไรดี ๆ
ที่พอมีให้ผมอ่าน พอเกลาจิตใจ หรือวิธีใดต่าง ๆ บ้างไหมครับ
ขอขอบพระคุณล่วงหน้าครับ

ปล.จะเป็นไปได้หรือเปล่าที่เราจะเปลี่ยนจิตใจตัวเองภายในวันเดียว
ปล.ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะผมไม่สนใจโลกนี้ด้วยล่ะ ไม่สนว่าเขาจะมองเราอย่างไร
ผมมองบาปบุญเป็นเพียงกุศโลบาย แต่ผมมองทุกข์สุขเป็นของจริง