สามก๊กฉบับคำกลอน

ขบวนที่ ๒

ตอนที่ ๑

กรรมของตังสิน (๔)

๑๗๑.แจ้งความว่า โจโฉ มีเชื้อชั่ว
    ตามติดตัวตั้งแต่ปู่ โจเท้ง เขื่อง
จะยกทัพกำจัดเสียอย่าขุ่นเคือง
        เมื่อรู้เรื่องแล้วยกพลมาช่วยกัน
แล้วตนเองยกทัพไปตั้งค่าย        
ที่ลำหยงตอนปลายฮูโต๋มั่น
เมื่อ โจโฉ รู้ข่าวถูกด่านั้น
            แม้เจ็บไข้หายครั่นตัวทันที

๑๗๒.แล้วส่งทหารไปยันเมืองชีจิ๋ว
        ยกธงทิวป้องกันทัพเล่าปี่
มิให้ไปช่วย อ้วนเสี้ยว เมื่อถูกตี        
ตนนั้น มียี่สิบหมื่นยันกัวต๋อ
อ้วนเสี้ยวกลับไม่ยกพลออกรบ
แอบลี้หลบอยู่เป็นเดือนเหมือนจะหงอ
โจโฉ สั่งแก้ปัญหาไม่รีรอ
            ให้ลิ่วล้อเข้าตีเมืองชีจื๋ว

๑๗๓.เล่าปี่ ให้ กวนอู กับเตียวหุย
        ยกพลลุยจับนายกองได้เร็วลิ่ว
ทั้ง อองต๋ง เล่าต้าย ใจปลาซิว
        ถูกสองพี่น้องหิ้วให้ เล่าปี่
แต่พี่ใหญ่กลับปล่อยเชลยทั้งสอง
        ไม่ให้หมองกลับไปหา โจโฉ จี้
จะฆ่าเสียให้ตายวายชีวี            
พวกกุนซือขอโทษทีจึงรอดตัว

๑๗๔.แล้ว โจโฉ ส่งคนไปเกลี้ยกล่อม
    เตียวสิ้ว พร้อม อ้วนเสี้ยว ที่มาคั่ว
แต่ เตียวสิ้ว ได้ กาเซี่ยง แนะอย่ากลัว    
จึงได้ฮั้วเป็นฝ่ายพวก โจโฉ
ทั้งสองนาย โจโฉ รับไว้ทั้งคู่        
สังกัดอยู่กับอุปราชดูมาดโก้
ทั้งที่รบกันมาจนหัวโต
            ต่างไม่โง่อยู่ด้วยกันเป็นฉันท์มิตร