พ่อแม่เราหัวโบราณแล้วเลี้ยงเราแบบไม่ยอมให้โตเลย เราไม่เข้าใจว่าต่อไปเราโตขึ้นอยู่ในสังคมที่ใหญ่ขึ้นเราจะทำยังไง
พ่อแม่เราไม่ให้ใส่ขาสั้น เลยสูงจากเข่าขึ้นมาไม่ได้ จนเวลาเราไปนัดเจอเพื่อนแล้วเพื่อนเห็นเราใส่กางเกงยีนส์ขายาวถึงตาตุ่มถึงกับงงเลยเพราะไม่เคยเห็นเราได้ใส่ขาสั้น พ่อแม่เราไม่ให้ย้อมผม ไม่ให้ทาเล็บ เสื้อเอวลอยก็ไม่ได้ ทีนี้เพื่อนๆพอจะนึกออกใส่ไหมคะว่าเราจะดูเฉิ่มขนาดไหน TT^TT ที่แปลกที่สุดคือไม่ให้เรามีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชาย! โอมายก๊อด ปีที่แล้วเราบอกว่าเราได้พี่รหัสเป็นผู้ชายนะ พ่อบ่นยาวเลย แล้วปีนี้ล่าสุดคือเมื่อวานเลย เราขอพ่อแม่ว่าถ้าติดAFSขอไปนะ แม่เราพูดท้วงขึ้นมาเลยว่าไม่ให้ไป เราก็ลองขออีก เราบอกว่าอยากได้ประสบการณ์ไม่ได้จะไปเที่ยว พ่อก็บอกว่าเป็นผู้หญิง ไปไหนไกลหูไกลตาพ่อแม่ได้ยังไง ทำอะไรเองเป็นแล้วเหรอจะไปเมืองนอก ไปที่โน่นจะไปอยู่กับใคร โฮสต์ไว้ใจได้จริงๆหรอ โครงการแบบนี้มันมีก็แต่จะเอาเงิน เป็นธุรกิจ เราไม่พูดอะไรต่อ เดินออกมาเลย คือเราเข้าใจนะว่าเงินแสนมันเยอะมาก แต่เราอยากได้ประสบการณ์ อยากได้ภาษา อยากรู้จักการใช้ชีวิต ไม่ใช่ว่าจะไม่คิดถึงพ่อแม่ แต่เราขอแค่ปีเดียวแล้วเราจะกลับมาตั้งใจเรียนที่ไทยต่อ ท่านก็ไม่ให้อะไรเลยทั้งที่รู้ว่าเราชอบภาษา ก็ยังให้เราเข้าสายวิทย์ แล้วมีแพลนจะให้เราเรียนเภสัช เราก็ยืนกรานเลยว่ายังไงก็ไม่เรียนเภสัช พ่อเราก็แค่พยักหน้า ใครมีวิธีพอจะขอพ่อแม่ได้บ้างคะ เราหมายถึงเรื่องเรียนAFSนะ เรื่องขาสั้นอะไรแบบนี้เราปลงไปละ