เคยไหมที่เดินในห้างสรรพสินค้าในเวลาปิดทำการ ผมเคยครั้งหนึ่งครับ ไม่ได้เพราะดูหนังรอบดึกด้วย เพราะวันนั้นแฟนที่ทำงานในร้านขายของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งต้องทำการเปลี่ยนโปรโมชั่นสินค้าในร้านซึ่งต้องทำตอนร้านปิด แล้วบังเอิญเขาไม่ได้กินข้าวเย็นครับ จึงกลายเป็นธุระของผมต้องหาข้าวไปให้เขาก่อน และไอ้ห้างสรรพสินแห่งนั้นก็ดันกว้างใหญ่มากๆด้วย....สิ่งที่พบฉับพลันในความรู้สึกในตอนนั้น จึงได้เป็นกลอนบทนี้ครับ..."ห้างสรรพสินค้า"
เช่นเคยครับ เชิญติชมได้เต็มที่เพื่อเป็นกระจกเงาบานใหญ่ในการพัฒนางานของผมต่อไปนะครับ



ห้างสรรพสินค้ายามเปิด
เห็นฝูงชนเพลินเพลิดเดินจับจ่าย
คนอีกกลุ่มขายข้าวของที่เรียงราย
สินค้ามีหลากหลายและครบครัน

ทั้งแสงสีทั้งดนตรีที่สัมผัส
ล้วนพาพัดให้รื่นเริงให้สุขสันต์
เสียงประกาศต่างๆดังไม่แพ้กัน
ทุกอย่างนั้นช่างมีชีวิตชีวา

ห้างสรรพสินค้ายามปิด
แสนมืดมิดวังเวงชวนผวา
แสงของไฟเป็นหย่อมๆเพียงนำพา
ให้เวลาเดินตรวจตราได้พอดี

เดินลำพังในสถานที่กว้างใหญ่
กับแสงไฟไม่กี่ดวงในตอนนี้
ความเงียบงันคือความชัดเท่าที่มี
กับเวลานาทีเคลื่อนผ่านไป

สถานที่ที่ใครๆชอบหนักหนา
หากให้มาในตอนนี้จะมาไหม
สถานที่ที่ตอนนี้ไร้ซึ่งใคร
เพียงกว้างใหญ่เพียงวังเวงเพียงเงียบงัน

ห้างสรรพสินค้ากับคน
คงวางบนความจริงคล้ายๆกัน
มีเวลาที่สนุกที่สุขสันต์
มีความเงียบที่ฉับพลันที่เดียวดาย

ขอบคุณรูปภาพจาก http://www.fapgamer.com/forum/topic/1900/