การขึ้นศาลมีข้อดีมากตรงที่ค่าอะไรจิปาถะที่มันไม่อยู่ในกฎหมาย ที่กำหนดว่า "ต้องคิดได้แต่ดอกเบี้ย" ขอลดได้หมดและลดได้เยอะมากครับ
เช่นค่าเสียโอกาส ค่าทวงถาม ฯลฯ พวกนี้ลดได้หมด  บางทีเวฟทิ้งเลยด้วยซ้ำ
และพอฟ้องศาลปั๊บ ดอกเบี้ยปรับมันจะหยุดวิ่งครับ ทำให้หนี้มันนิ่ง ไม่งอกเพิ่มทุกวันแบบช่วงยื้อ

1. ให้เพื่อนคุณเอาหมายศาลไปที่ศาล เอาเลขคดีไปขอคัดคำส่งฟ้องจากเสมียนศาลนะครับ
แล้วเอาคำฟ้องมาอ่านให้ละเอียด  ในคำฟ้องเจ้าหนี้จะบอกตัวเลขที่ฟ้องชัดเจนเลยครับ
ว่าต้นเงินเท่าไหร่ ดอกเบี้ยเท่าไหร่ ค่าติดตามเท่าไหร่ ค่าบลาๆๆๆ
เอาตัวเลขนั้นแหละเป็นตัวตั้งในการต่อรอง
เจ้าหนี้คิดกับลูกหนี้ได้จริงคือต้นเงินกับดอกเบี้ยเท่านั้นครับ อย่างอื่นไม่ได้เลยครับ
และดอกเบี้ยก็คิดได้ไม่เกิน 15%

2. จากนั้นให้เพื่อนคำนวณตัวเลขไปก่อนขึ้นศาล เขาจะมีช่วงไกล่เกลี่ยครับ
ไกล่เกลี่ยไม่สำเร็จถึงจะขึ้นศาลจริงครับ

3. เพื่อนบอกส่งได้ 5000 ก็ต้องปรับโครงสร้างแบบยืดเวลาชำระหนี้ครับ
แต่เท่ากับหนี้จะเพิ่มกว่าเดิมนะครับ
ทำการบ้านไปเลยครับ 5000 เท่ากับส่งกี่ปีถึงจะหมด
แต่เพื่อนต้อง "ห้ามผิดนัดอีกแม้แต่งวดเดียว" นะครับ เพราะนี่มันคือขั้นตอนศาลแล้ว ไม่ใช่แค่ปรับโครงสร้างหนี้เฉยๆ
ถ้าผิดนัดอีกเจ้าหนี้ก็ยึดรถ และยังยึดทรัพย์สินอื่นตามมาอีก
ดังนั้น เพื่อนต้องทำการบ้านเป๊ะๆเลยว่าส่งเท่าไหร่ถึงจะไม่ผิดนัดอีก
อย่าแค่แก้ปัญหาเฉพาะหน้าครับ เพราะจะไม่รอดซ้ำอีกรอบ คราวนี้จะหนักกว่าเดิม
ถ้า 5 พันแล้วยังตึง ให้ลดลงอีกแบบที่แน่ใจว่าไม่ผิดนัดซ้ำ

4. รถยังอยู่กับเราก็ดีแล้ว เพราะถ้ายึดขายทอดตลาดจะได้ราคาต่ำแบบสุดๆ ทำให้หนี้เหลือค้าง
ถ้าปรับโครวสร้างแล้วไม่ไหวอีก บอกเพื่อนเลยว่าอย่ายื้อ ให้ตัดใจขายรถแล้วเอาเงินไปปิดหนี้ให้หมด
ดีกว่าปล่อยให้ยึดครับ  เพราะถ้าหนี้ยังเหลือค้างอยู่ เจ้าหนี้จะตามยึดทรัพย์สินอื่นต่อ