ขอคำปรึกษา
ถึงจะผ่านงานมาหลายที่แล้วบางทีจัดการได้บางที่ก็จัดการยาก
มีวิธีจัดการคนไม่เหมือนกันและแต่ละคนก็นิสัยต่างกัน
ผมเองก็ยังไม่เชี่ยวชาญในด้านนี้มากนักไม่ถึงขั้นมือโปรฯ
ผมพึ่งเปลี่ยนงานและเข้าไปทำงานใหม่
เข้าไปแรกๆมักจะให้ทำงานน้อยชิ้นที่ทำได้ง่ายๆ ให้เราศึกษางานในส่วนของเราให้ดีก่อน
เข้ามาวันแรกมักไม่มีงาน
ผมก็ได้เอ่ยปากพูดกับทุกคนและถามกับทุกคนในห้องว่า มีงายให้ช่วยมั้ยครับ ถ้ามีให้ช่วยบอกได้เลย
เราได้กล่าวและถามในห้องแล้วทุกคน
และผมก็ถามทุกๆวัน เช้า บ่ายๆ เป้นรอบๆไปเพื่อไม่ให้เกิดความรำคาญ
มีมนุษย์ลุงร่วมห้องท่านนึงซึ่งเราก็ได้ถามไปแบบนี้แล้วเช่นกัน
ลุงแกบอกว่าไม่มี....เราเลยปล่อยผ่านไป
เข้าใจว่าทุกคนอยากทำงานของตัวเองที่ทำมานานแล้ว
แต่ละคนก็มีตำแหน่งเป็นคนตัวเองและงานนั้นมันง่ายมากกก
ระหว่างนั้นผมชอบนั่งอ่านงานที่หัวหน้าให้มาและค้นหาตัวอย่างงานในคอมฯ
มันเยอะหาไม่หมดค่อยๆทำไปทีละอย่างค้นไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนอยากรู้
วันต่อมาลุงแกเห้นว่าเราคุยได้ก็ถามทุกเรื่อง
เรื่องส่วนตัวยันเรื่องที่บ้านและลามไปถึงที่ทำงานเก่า
ก็คุยได้ไม่มีอะไรไม่ได้ปิดเพราะไม่ได้มีอะไรจะต้องปิด
อยู่ๆลุงแกก็ชอบสอนในเรื่องการทำงาน ทั้งๆที่เราเคยได้สัมภาษณ์ในเรื่องการทำงานของเรา
ให้แก่หัวหน้าและผู้ที่ทำงานกับเราด้วยบางคนไปแล้ว
สิ่งที่แกสอนมาทั้งหมดผมได้ทำไปแล้วและทำบ่อยด้วย
ผมก็งงว่าจะสอนทำไมสอนทุกสิ่งอย่าง
และชอบบ่นว่างานหนักและเหนื่อยงานเยอะไม่มีคนช่วย
พอมีคนมาช่วยอยู่ประจำเค้าก็จะพูดจาเหน็บๆ(รู้สึกได้ว่าเหน็บ)
ว่า คนเราต้องมีน้ำใจช่วยเหลือกัน คนนี้ดีนะเนี่ยมาช่วยประจำ เป็นคนดีจัง บลาๆ
และพูดตรงๆกับคนนั้นด้วยว่าเสียดสีมันเข้าไป
ผมก็งงว่างานมันง่ายมากอย่างที่ลุงเคยบอกทำไมต้องไปช่วย
งานไม่เยอะทำคนเดียวได้และทำมานานน่าจะชำนาญแล้วไม่ควรผิดพลาด
แกชอบบอกว่าไม่ได้หวังอะไรจากการที่เราช่วยเขาและเขาช่วยเรา
แต่พูดซ้ำซากเรื่องนี้ทุกวันและนาน จนเริ่มเบื่อในการฟัง จะนั่งอ่านงานก็ไม่ได้โดนเรียกคุยตลอด
โดนวิจารณ์เรื่องหุ่นลามไปถึงหน้าตาและน้ำเสียงในการพูดทุกวัน เริ่มเบื่อ.....
วันๆเรียกให้เราช่วยแต่ตัวเองนั่งเล่นไอแผด
หน้าที่การงานไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยไม่ได้เป็นหัวหน้า คนประเมิณและคนให้เงินเดือน
ควรจัดการตัวเองยังไงดี ไม่ให้เกิดความเบื่อหน่ายเสียก่อน
ควรหยุดเค้าแบบเนียนๆยังไงดีครับ
ควรปฎิบัติตนอย่างไร เมื่อเจอคนแบบนี้(มีทุกที่จริงๆ)
ถึงจะผ่านงานมาหลายที่แล้วบางทีจัดการได้บางที่ก็จัดการยาก
มีวิธีจัดการคนไม่เหมือนกันและแต่ละคนก็นิสัยต่างกัน
ผมเองก็ยังไม่เชี่ยวชาญในด้านนี้มากนักไม่ถึงขั้นมือโปรฯ
ผมพึ่งเปลี่ยนงานและเข้าไปทำงานใหม่
เข้าไปแรกๆมักจะให้ทำงานน้อยชิ้นที่ทำได้ง่ายๆ ให้เราศึกษางานในส่วนของเราให้ดีก่อน
เข้ามาวันแรกมักไม่มีงาน
ผมก็ได้เอ่ยปากพูดกับทุกคนและถามกับทุกคนในห้องว่า มีงายให้ช่วยมั้ยครับ ถ้ามีให้ช่วยบอกได้เลย
เราได้กล่าวและถามในห้องแล้วทุกคน
และผมก็ถามทุกๆวัน เช้า บ่ายๆ เป้นรอบๆไปเพื่อไม่ให้เกิดความรำคาญ
มีมนุษย์ลุงร่วมห้องท่านนึงซึ่งเราก็ได้ถามไปแบบนี้แล้วเช่นกัน
ลุงแกบอกว่าไม่มี....เราเลยปล่อยผ่านไป
เข้าใจว่าทุกคนอยากทำงานของตัวเองที่ทำมานานแล้ว
แต่ละคนก็มีตำแหน่งเป็นคนตัวเองและงานนั้นมันง่ายมากกก
ระหว่างนั้นผมชอบนั่งอ่านงานที่หัวหน้าให้มาและค้นหาตัวอย่างงานในคอมฯ
มันเยอะหาไม่หมดค่อยๆทำไปทีละอย่างค้นไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนอยากรู้
วันต่อมาลุงแกเห้นว่าเราคุยได้ก็ถามทุกเรื่อง
เรื่องส่วนตัวยันเรื่องที่บ้านและลามไปถึงที่ทำงานเก่า
ก็คุยได้ไม่มีอะไรไม่ได้ปิดเพราะไม่ได้มีอะไรจะต้องปิด
อยู่ๆลุงแกก็ชอบสอนในเรื่องการทำงาน ทั้งๆที่เราเคยได้สัมภาษณ์ในเรื่องการทำงานของเรา
ให้แก่หัวหน้าและผู้ที่ทำงานกับเราด้วยบางคนไปแล้ว
สิ่งที่แกสอนมาทั้งหมดผมได้ทำไปแล้วและทำบ่อยด้วย
ผมก็งงว่าจะสอนทำไมสอนทุกสิ่งอย่าง
และชอบบ่นว่างานหนักและเหนื่อยงานเยอะไม่มีคนช่วย
พอมีคนมาช่วยอยู่ประจำเค้าก็จะพูดจาเหน็บๆ(รู้สึกได้ว่าเหน็บ)
ว่า คนเราต้องมีน้ำใจช่วยเหลือกัน คนนี้ดีนะเนี่ยมาช่วยประจำ เป็นคนดีจัง บลาๆ
และพูดตรงๆกับคนนั้นด้วยว่าเสียดสีมันเข้าไป
ผมก็งงว่างานมันง่ายมากอย่างที่ลุงเคยบอกทำไมต้องไปช่วย
งานไม่เยอะทำคนเดียวได้และทำมานานน่าจะชำนาญแล้วไม่ควรผิดพลาด
แกชอบบอกว่าไม่ได้หวังอะไรจากการที่เราช่วยเขาและเขาช่วยเรา
แต่พูดซ้ำซากเรื่องนี้ทุกวันและนาน จนเริ่มเบื่อในการฟัง จะนั่งอ่านงานก็ไม่ได้โดนเรียกคุยตลอด
โดนวิจารณ์เรื่องหุ่นลามไปถึงหน้าตาและน้ำเสียงในการพูดทุกวัน เริ่มเบื่อ.....
วันๆเรียกให้เราช่วยแต่ตัวเองนั่งเล่นไอแผด
หน้าที่การงานไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยไม่ได้เป็นหัวหน้า คนประเมิณและคนให้เงินเดือน
ควรจัดการตัวเองยังไงดี ไม่ให้เกิดความเบื่อหน่ายเสียก่อน
ควรหยุดเค้าแบบเนียนๆยังไงดีครับ