ก่อนอื่นผมขอเล่าก่อนนะครับ

ตอนนี้ผมกลุ้มใจกับตัวเองมากเลย อยากซิ่วก็อยากแต่ก็เสียดายค่าใช้จ่าย ค่าหอ ค่ากินอยู่ ค่าเทอม ค่ากิจกรรมที่เสียไปสองเทอม
ผมเรียนไม่มีความสุขเลยครับ มันไม่มีกำลังใจจะเรียนแล้ว ท้อไปหมด ถึงจะนึกหน้าพ่อหน้าแม่เพื่อสู้ แต่มันดูเกินความสามารถ
ตัวเองมากเลยครับ คิดแล้วก็จะร้องอะครับ

ผมอยู่คณะที่เกี่ยวคอมพิวเตอร์ครับ ผมชอบคอมแต่พอเข้ามาเรียน มันมีเลขเยอะมากครับ ผมไม่รู้จริงๆว่าเยอะแบบนี้
เลขเพียวๆมันมีวิชาเดียว แต่วิชาอื่นมันก็มีเลขไปเป็นส่วนเกี่ยวข้องอ่ะครับ ซึ่งผมเกลียดเลขมาตั้งแต่จำความได้ละครับ

ตอนมอปลาย ผมเลยหนีเลขมาเรียนศิลป์ภาษา ทำให้ไม่มีพื้นฐานเลขเท่าเพื่อนๆคนอื่นครับ อย่างแคลผมไม่เคยเรียนเลย
เห็นเพื่อนๆ ดูชิวๆแล้วก็ท้ออะครับ ผมนั่งทำโจทย์ทั้งวันทั้งคืน แต่พอสอบก็ทำไมได้ แค่มันพลิกแพลงหน่อย
ผมก็ไปไม่เป็นแล้วครับ เห็นคนอื่นดูทำได้กัน ทั้งที่ไม่ได้ทำเยอะๆแบบผม ผมเลยก็ท้อมากๆ
เรียนยังไงก็ไม่ได้จริงๆอะครับ เลข

อีกอย่างคือโปรแกรมมิ่งครับ ผมดูเป็นคนคิดลอจิกไม่ค่อยเป็นเลยอะครับ เขียนไม่ค่อยได้เลย ตอนเทอมหนึ่งผมเลยดรอปไป แล้วถ้าเทอมสอง
ดรอปอีกหรือติดเอฟ มันจะไม่ได้เรียนสองวิชาของปีหน้า ผมเลยคิดว่าผมเรียนไม่จบสี่ปีแน่ๆเลย ถึงไม่ดรอปก็คงได้ D ได้ F มา เกรดก็ดิ่งลงเหวอีก
แต่ผมก็คิดว่าถ้ามาลงเรียนปีหน้า ผมก็คงทำได้มากกว่าเดิมแน่นอน -- ตอนเทอมหนึ่งผมดรอปมาสองวิชาแล้วครับ (แค่ปีหนึ่งเทอมหนึ่ง)

ผมเลยไม่รู้จะทำไงอะครับ จะดรอปไม่ดรอปดี ช่วยให้คำแนะนำที่ครับ ได้โปรดด