ฝั่งซ้ายบ้านเจ้าของหมา
ฝั่งขวาโกดังบ้านเรา มีรถจอดเข้าออกทุกวัน

บ้านเราไม่เลี้ยงหมา
แต่บ้านตรงข้ามโกดังเรา ไม่นานมานี้ ไปเอาหมาจรมาจากไหนไม่ทราบเยอะมาก เลี้ยงไว้ในรั้วบ้าน
แต่พอตกดึก จะมีปล่อยหมาออกมา ขี้นอกบ้าน วิ่งเล่นในซอย
หลังๆ ชักบ่อย เราทำงาน ตี1 ตี 2  (เราทำงานฟรีแลนซ์ช่วงกลางคืนจะเห็นหมาบ้านนี้ประจำ)
กลับบ้านมาดึกๆ จะเจอหมาบ้านนี้อยู่แถวๆ รั้วบ้าน บางวัน 4-5 ตัว บางวันก็ตัวสองตัว

ไม่อยู่บ้านหลายวัน จนวันนี้จอดรถเทียบหน้าโกดัง เหยียบลงมาถึงกับผงะ


ขึ้นมาบอกแม่ แล้วลงไปเจรจาเป็นเพื่อนแม่
ตอนแรก ม.ป้า ออกมาก่อน แล้วปัดอย่างเดียว "เมื่อคืนไม่ได้ปล่อยหมาๆ ไม่ใช่หมาบ้านนี้  ขี้หมาจร ไม่ใช่หมาชั้น"

สักพัก ม.ลุง ก็ออกมา แล้วมาบอก "ในบ้านผมก็มีนะขี้ เข้ามาดูสิ" เปิดรั้วบ้านเชิญให้เข้า
แต่เรากับแม่ ไม่เข้า เพราะมันไม่ได้แปลว่า ขี้ที่บ้านเค้าแล้วจะไม่ออกมาขี้บ้านเรา
แล้วก็ปัด ว่าเป็นหมาจรอย่างเดียว

ซึ่ง หมาจร หน้าบ้านเรา มีสองตัว เราให้ขนมมันประจำ หน้าโกดัง มันจึงไม่ขึ้ทับที่ให้ข้าว แล้วมันก็อยู่มานานมากไม่เคยมีปัญหาขี้หน้าโกดัง
จนกระทั่งบ้านนี้รับหมาจรมาเลี้ยงมากมาย (ในบ้านเกือบสิบตัว)
แม่เราเลยบอกว่า มันไม่มีทางเป็นหมาที่ไหนหรอกที่จะมาขี้ได้เยอะขนาดนี้ มันก็ต้องบ้านนี่นั่นแหล่ะ
สักพักหมาตัวจิ๋ว กับตัวโต (ของบ้านนั้น) ก็มุดออกมาจากท้องรถแถวนั้นคาตา (ไหนบอกไม่ได้ปล่อย มันอยู่นอกบ้านทั่งคืน) แม่เราเลยชี้ให้ดูประมาณว่า แล้วนี่หมาใคร แล้วแม่เราก็เคยเห็นหมาบ้านนี้ เดินมาขี้หน้าบ้านกับตาด้วยซ้ำ
ม. ลุงก็เลยเปิดประตูออกมาอีก แล้วเดินมายืนกลางถนนมาดูกองขี้หน้าบ้านเรา
พูดไม่ทันขาดคำ หมาในบ้านนั้น วิ่งออกมาจากรั้วที่แง้มไว้(ตามนิสัย)

สักพัก ม ลุง ก็รับแบบเสียไม่ได้ ว่า
"หมา มันก็ต้องขี้ แล้วจะให้ทำยังไง ไม่งั้นก็ต้องเบื่อมันให้ตาย
มันหลุดออกมาจะจับให้มันเข้าบ้าน มันไม่ยอมเข้าจะให้ทำไง อย่ามาเอาอะไรกับหมามากนักเลย"

"ปกติ มันขี้หน้าบ้านผม ผมก็กวาด นี่มันหน้าบ้านคุณผมไปกวาดให้ไม่ได้หรอกนะ"
"มีหมาหน้าบ้านก็ดีแล้วไง มันจะได้ช่วยเฝ้ารถเฝ้าบ้านให้"
"ไม่งั้นก็ทำรั้วไว้ซิ หมาจะได้ไม่เข้าไปขี้"
"หมาก็ต้องขี้ ก็เรื่องปกติ จะให้ทำยังไง"

เราแบบ ขาดผึง เลยตอบลุงไปว่า
"ก็ปกติถ้าคนมันมีจิตสำนึก เค้าพาหมาไปสวนสาธารณะ หมาขี้ เค้าก็ต้องเก็บ แล้วนี่หมาคุณ คุณก็ต้องจัดการ"

ม.ลุง ก็เลยตอบ "หมวยอย่ามาพูดแบบนี้ ไม่ดีหรอกนะ อย่ามามีเรื่องกับหมาเล้ยยยยย จะมีเรื่องกับผมเหรอ ไม่คุ้มหรอกนะ " (หน้าตากวนตีน)

สักพัก แม่เห็นแล้วว่าเราเริ่มจะขึ้น แม่ก็ปัดเราเข้าบ้าน
คือโดนสันดานแล้วเราเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก ยิ่งใครมากระทำ เราจะสู้
แต่พอเป็นเรื่องเพื่อนบ้าน เราก็เกรงใจแม่
พอเป็นเรื่องหมาเราก็ไม่อยากให้หมาโดนทำร้าย
แล้ว มันจะมีหมาจรหน้าบ้าน สองตัว นิสัยดีน่ารัก
แล้วพอ ม ลุง บอกจะเบื่อหมา เราก็รักสัตว์กลัวหมาจรนิสัยดีสองตัวหน้าบ้านจะโดนหางเลข ก็ข่มใจไว้ เดินตามแม่เข้าบ้าน
ขณะเดินตาม ม.ป้า ก็พูด ตลอด "หมาจรๆๆๆ ไม่ใช่หมาชั้นๆๆๆๆ"
ม ลุง ก็ตะโกนไล่หลังเรา "อยุ่ดีๆ จะมาเอาเรื่องกับหมา หมาขี้เรื่องปกติ บลาๆๆๆๆๆๆๆ"


เราควรจัดการเรื่องนี้อย่างไรดีคะ
ถ้าบันทึกกล้องวงจรปิดไว้ได้ แล้วไปแจ้ง ตร
ตร จะจัดการให้ไหมคะ

อีกอย่างคือ มันเป็นหมาจร ที่เค้าเก็บมาเลี้ยงในรั้วบ้านเค้า
แล้วตอนแรก เค้าป้ายความผิดให้ หมาจร (จริงๆ) บนถนน
กลัวว่าเทศกิจมา หมาจร จริงๆ จะซวยโดนหางเลขแทน แล้วหมาเค้าก็ออกมาขี้ต่อไป

ขอบคุณค่ะ  สำหรับคำแนะนำ



### เพิ่มเติมค่ะ
ขี้ในรูป  คือปกติ แม่เราจะกวาดทิ้งทุกวัน พอสักพัก แม่เราเริ่มทนไม่ไหว ว่าแบบหมาชั้นก็ไม่ใช่ ทำไมต้องมาคอยกวาดให้ทุกวันๆ แม่เราเลย ไม่กวาด ประมาณ อาทิตย์นึง ค่ะ จะดูจิตสำนึกคน ซึ่งปรากฎว่าไม่มีจริงๆ เลยออกมาได้อย่างที่เห็น